Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Handelt van Christi lijden, in drie deelen: wat Hy namelijck heeft geleden, I. in ’t Hofken: II. In ’t Paleys van Caiphas: III. In ’t Richt-huys van Pilatus.

I.1

DOe Iesus sulcx gesproken hadde, ⁺ ginck Hy uyt met sijne Iongeren over de beke Kidron; daer was een hof, daer ginck Iesus ende sijne Iongeren in.

+ I. De Hof. Matth. 26,36. Marc. 14,32. Luc. 22,39.

2

Ende Iudas, die Hem verriedt, wiste die plaetse oock: want Iesus vergaderde Hem dickwils aldaer met sijne Iongeren.

3

Doe nu Iudas met hem genomen hadde de schare ⁺ ende der Hoogen-priesteren ende Phariseën dienaers, komt hy daer henen met fackelen, lampen, ende met wapenen.

+ Matth. 26,47. Marc. 14,43. Luc. 22,47.

4

Als nu Iesus wiste al wat Hem over-komen soude, ginck Hy uyt, ende sprack tot haer: Wien soeckt ghy?

5

Sy antwoordden Hem: Iesum van Nazareth. Iesus spreeckt tot haer: Ick ben ’t. Ende Iudas, die Hem verriedt, stont oock by haer.

6

Als nu Iesus tot haer sprack, Ick ben ’t; weken sy te rugge, ende vielen ter aerden.

7

Doe vraegde Hy haer noch een-mael: Wien soeckt ghy? ende sy spraken: Iesum van Nazereth.

8

Iesus antwoordde: Ick hebbe ’t u geseyt, dat Ick ’t ben. Soeckt ghy my dan, so laet dese gaen:

9

Op dat het woort vervult wierde, dat Hy seyde: ⁺ Ick en hebbe geenen van dien verloren, die Ghy my gegeven hebt.

+ Ioh. 17,12.

10

Doe hadde Simon Petrus een sweert, ⁺ ende toogh het uyt, ende sloegh nae des Hoogen-priesters knecht, ende hieuw hem sijn rechter oore af. Ende de knecht hiet Malchus.

+ Matth. 26,51, Marc. 14,47. Luc. 22,15.

11

Doe sprack Iesus tot Petrum: Steeckt uw’sweert in de scheede. En sal Ick den kelck niet drincken, ⁺ dien my mijn Vader gegeven heeft?

+ Matth. 20,22. cap. 26,39.

12

Maer de schare, ende de overste Hooft-man, ende de dienaers der Ioden, namen Iesum, ende bonden Hem.

II.13

ENde leydden Hem ten eersten tot Hannas, ⁺ die was Caiphas Schoon-vader, welcke des-selven jaers Hooge-priester was.

+ II. Iesus wort tot Hannas geleydt, etc. Matth. 26,57. Marc. 14,53. Luc. 22,54.

14

^* Caiphas nu was de gene, die den Ioden riedt: Het ware goet, dat een Mensch gedoodt wierde voor het volck. ⁺⁺

* Ioh. 11,50.

++ Hier soude staen het 24 vers: Ende Hannas sondt Hem gebonden tot den Hoogen-priester Caiphas, infra A is van den Schrijver, in’t om-keeren van ’t bladt, verset: gelijck dickwils geschiedt.

15

⁺ Ende Simon Petrus volgde Iesum nae, ende een ander Ionger. Deselve Ionger was den Hooge-priester bekent; ende ginck met Iesu binnen in des Hoogen-priesters paleys.

+ Matth. 26,58. Marc. 14,54. Luc. 22,54.

16

Maer Petrus stont buyten voor de deure. Doe ginck de ander Ionger, die den Hoogen-priester bekent was, uyt, ende sprack met de deur-wachtersse, ende bracht Petrum binnen.

17

Doe sprack de dienst-maegt, de deur-wachtersse, tot Petrum: En zijt ghy oock niet een van deses Menschen Iongeren? hy sprack: Ick en ben ’t niet.

18

Ende de knechten ende dienaers stonden, ende hadden een kool-vyer gemaeckt (want het was kout,) ende warmden haer. Ende Petrus stont by haer, ⁺ ende warmde hem.

+ Matth. 26,67. Marc. 14,69. Luc. 22,55.

19

Ende de Hooge-priester vraegde Iesum nae sijne Iongeren , ende nae sijne leere.

20

Iesus antwoordde hem: Ick hebbe vry openbaerlijck gesproken voor de werelt: ⁺ Ick hebbe altijt geleert in de Schole, ende in den Tempel, daer alle Ioden te samen komen; ende en hebbe niets in ’t verborgen gesproken.

+ Ioh. 7,26.

21

Wat vraegt ghy my daer nae? vraegt die daer nae, die gehoort hebben, wat Ick tot haer gesproken hebbe: siet, deselve weten, wat Ick geseyt hebbe.

22

Maer als Hy sulcx sprack, gaf een van de dienaren, die daer by stonden, Iesu eenen kinne-back-slagh, ende

[fol. 54v]

sprack: Sult Ghy den Hoogen-priester alsoo antwoorden?

23

Iesus antwoordde: Hebbe Ick qualijck gesproken, so bewijst het, dat het quaet is; maer hebbe Ick recht gesproken, waerom slaet ghy my?

24

A Ende Hannas sondt Hem gebonden tot den Hoogen-priester Caiphas. ⁺

+ Matth. 26,57. Mar. 14,53. Luc. 22,54.

25

Ende Simon Petrus stont, ⁺ ende warmde hem. Doe spraken sy tot hem: En zijt ghy oock niet een van sijne Iongeren? maer hy verloochende ’t, ende sprack: Ick en ben ’t niet.

+ Petrus versaeckt Christum. Matth. 26,71. Mar. 14,69. Luc, 22,58.

26

Een van des Hoogen-priesters knechten, eene mage des genen, dien Petrus het oore af-gehouwen hadde, spreeckt: En sagh ick u niet in den hof by Hem?

27

Doe verloochende ’t Petrus wederom. ⁺ Ende terstont kraeyde de haen.

+ Ioh. 13,38.

III.28

DOe leydden sy Iesum van Caipha voor het Richt-huys. ⁺ Ende het was vroegh: ende sy en gingen niet in het Richt-huys, op dat sy niet on-reyn en wierden, maer het Pascha eten mochten.

+ III. Iesus wort voor ’t Richt-huys geleydt, etc. Matth. 27,1. Mar. 15,1. Luc. 22,66. cap. 23,1.

29

Doe ginck Pilatus tot haer uyt, ende sprack: Wat brenget ghy voor klaghte tegen ^a desen Mensche?

a Desen) ’t Is wonder, wat ghy tegen desen vroomen Man kont klagen.

30

Sy antwoordden, ende spraken tot hem: En ware dese geen quaet-doender, wy en hadden Hem u niet over-gelevert.

31

Doe sprack Pilatus tot haer: So neemt ghy Hem wegh, ende oordeelt Hem nae uwe Wet. Doe spraken de Ioden tot hem: Wy en dorven niemant dooden.

32

Op dat verhult wierde het woort Iesu, ⁺ ’t welck Hy seyde, doe Hy bediedde, wat doot Hy sterven soude.

+ Matth. 20,19. Ioh. 12,32.

33

Doe ginck Pilatus weder binnen in het Richt-huys, ⁺ ende riep Iesum, ende sprack tot Hem: Zijt ghy der Ioden Koninck?

+ Matth. 27,11. Mar. 15,2. Luc. 23,3.

34

Iesus antwoordde: Segt ghy dat van u selven? ofte hebben ’t u andere van my geseyt?

35

Pilatus antwoordde: Ben ick een Iode? uw’ volck ende de Hooge-priesters hebben u my over-gelevert; wat hebt Ghy gedaen?

36

Iesus antwoordde: ⁺ ☜Mijn Rijck en is niet van dese Werelt; ware mijn Rijck van dese Werelt, mijne dienaers souden daer om strijden, dat Ick den Ioden niet over-gelevert en wierde: maer nu en is mijn Rijck niet van hier☞.

+ Ioh, 6,15. 1 Tim. 6,13.

37

Doe sprack Pilatus tot Hem: So zijt ghy dan evenwel een Koninck? Iesus antwoordde: Ghy segt het, ☜Ick ben een Koninck. Ick ben daer toe geboren, ende in de Werelt gekomen, dat Ick de waerheyt getuygen soude. Wie uyt de waerheyt is, die hoort mijne stemme☞.

38

Pilatus spreeckt tot Hem: ^b Wat is waerheyt? ende doe hy dat geseyt hadde, ginck hy weder uyt tot de Ioden, en-de spreeckt tot haer: ⁺ Ick en vinde geen schult aen Hem.

b Wat is waerheyt) Ironia est. Wilt Ghy van de waerheyt spreken, so zijt Ghy verloren.

+ Matth. 27,24. Luc. 23,4.

39

Maer ghy hebt eene gewoonte, ⁺ dat ick u op Paeschen eenen los geve. Wilt ghy nu, dat ick u der Ioden Koninck los geve?

+ Matth. 27,15. Mar. 15,6. Luc. 23,17.

40

Doe riepen sy weder al te samen, ende spraken: Niet desen, ⁺ maer Barrabam. Ende Barrabas was een moordenaer.

+ Act. 3,14. Matth. 27,16. Marc. 15,7. Luc. 23,19.