Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Verhaelt Christus de oorsaken, waerom Hy soo dickwils van de vervolginge der Iongeren vermane. II. Verhaelt Hy de nuttigheyt van sijnen ganck tot den Vader. III. Troost Hy sijne Iongeren tegen allerley ongeluck. IV. ’t Besluyt van de geheele predicatie.

I.1

SUlcx hebbe Ick tot u gesproken, op dat ghy u niet en ergert.

2

Sy sullen u in den ban doen: maer de tijt komt, dat so wie u doodet, sal meynen, hy doe Gode eenen dienst daer aen.

3

Ende sulcx sullen sy u daerom doen, ⁺ om dat sy noch mijnen Vader, noch My en kennen.

+ Ioh. 15,21, 1 Cor. 2,8.

4

Maer sulcx hebbe Ick tot u gesproken, ⁺ op dat, wanneer de tijt komen sal, ghy daer aen gedenckt, dat Ick ’t u geseyt hebbe: maer sulcx en hebbe Ick u van aen-begin niet geseyt; want Ick was by u☙.

+ Ioh. 13,19. cap. 14,29.

II.5

^❧ MAer nu gae Ick henen tot dien, die My gesonden heeft; ende niemant onder u en vraegt my: Waer gaet Ghy henen?

❧ Euangelium op den 4 Son-dagh nae Paeschen, genoemt Cantate.

6

Maer om dat Ick sulcx tot u gesproken hebbe, so is uw’ herte vol treurigheyts geworden.

7

Maer Ick segge u de waerheyt: Het is u goet, dat Ick henen gae. Want is ’t dat Ick niet henen en gae, so en komt de Trooster niet tot u: maer is’t dat Ick gae, ⁺ so wil Ick Hem tot u senden.

+ Luc. 24,49. Ioh. 14,26. cap. 15,26.

8

Ende wanneer deselve komt, die sal de werelt bestraffen om de sonde, om de gerechtigheyt, ende om het oordeel.

9

^a Om de sonde, dat sy in My niet en gelooven.

a Om de sonde) De werelt, nature, vernuft, etc. en weet niet, dat het ongeloove sonde, ende het geloove gerechtigheyt zy; ende Godts oordeel verdoeme al wat sy ende de Duyvel tegen de Christenen oordeelen, onder den schijn van goddelijcken dienst ende name: daerom bestraft de heylige Geest in den Euangelio, Het zy altemael sonde wat geen geloove en is.

10

Maer om de gerechtigheyt, dat Ick tot den Vader gae, ende ghy My voort-aen niet en siet.

11

Om het oordeel, ⁺ dat de Vorst deser werelt geoordeelt is.

+ Ioh. 12,31. cap. 14,30. Ephes. 2,2. Col. 2,15.

12

Ick hebbe u noch veel te seggen; maer ghy en kont het nu niet dragen.

13

Maer wanneer gene, de Geest der waerheyt, komen sal, ^* die sal u in alle waerheyt leyden: ⁺ want Hy en sal van Hem selven niet spreken, maer wat Hy hooren sal, dat sal Hy spreken; ende wat toe-komende is, sal Hy u verkondigen.

* Ioh. 14,26.

+ Ioh. 12,49.

14

Deselve sal My verklaren; want van het mijne sal Hy ’t nemen, ende u verkondigen.

15

⁺⁺ Al wat de Vader heeft, dat is mijn: daerom hebbe Ick geseyt, Hy sal ’t van het mijne nemen, ende u verkondigen☙.

++ Ioh. 17,10.

[fol. 53v]

III.16

^❧ OVer een kleyne wijle, so en sult ghy my niet sien; ende weder over een kleyne wijle, so sult ghy my sien: want Ick gae tot den Vader. ⁺

❧ Euangelium op den 3 Son-dagh nae Paeschen, genoemt Iubilate.

+ Ioh. 7,33.

17

Doe spraken sommige van sijne Iongeren onder malkanderen: Wat is dat, dat Hy tot ons seyt, Over een kleyne wijle, so en sult ghy my niet sien; ende weder over een kleyne wijle, so sult ghy my sien; ende dat Ick tot den Vader gae?

18

Doe spraken sy: Wat is dat, dat Hy seyt, Over een kleyne wijle? wy en weten niet, wat Hy seyt.

19

Doe merckte Iesus, dat sy Hem vragen wilden, ende sprack tot haer: Daer van vraegt ghy onder malkanderen, dat Ick geseyt hebbe: Over een kleyne wijle, so en sult ghy my niet sien; ende weder over een kleyne wijle, so sult ghy my sien.

20

Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: ghy sult weenen ende huylen, maer de werelt sal haer verblijden; ⁺ maer ghy sult treurigh zijn: doch uwe treurigheyt sal tot vreugde worden.

+ Psal. 22,18.

21

Een vrouwe wanneer sy baert, so heeft sy treurigheyt; want hare uyre is gekomen: maer wanneer sy het kint gebaert heeft, so en denckt sy niet meer aen den angst, om der blijdschap wille, dat de Mensch ter Werelt geboren is.

22

Ende ghy hebt oock nu treurigheyt; maer Ick wil u weder sien, ende uw’ herte sal hem verblijden, ⁺ ende uwe blijdschap en sal niemant van u nemen.

+ Ioh. 20,20.

23

Ende op den selven dagh en sult ghy my niet vragen☙. ☜^❧ Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: ^* Is ’t dat ghy den Vader wat bidden sult in mijnen Name, so sal Hy ’t u geven☞.

❧ Euangelium op den 5 Son-dagh nae Paeschen, genoemt Vocem jucunditatis.

* Ioh. 14,13. cap. 15,7. 1 Ioh. 3,23. cap. 5,14.

24

Dus lange en hebt ghy niet gebeden in mijnen Name: biddet, so sult ghy ontfangen, op dat uwe blijdschap volkomen zy.

25

Sulcx hebbe Ick tot u door by-spraken gesproken: maer de tijt komt, dat Ick niet meer door by-spraken met u spreken en sal, maer u vry uyt verkondigen sal van mijnen Vader.

26

In den selven dage sult ghy bidden in mijnen Name: ende Ick en segge u niet, dat Ick den Vader voor u bidden wil.

27

Want Hy de Vader selve heeft u lief, daerom dat ghy my lief hebt, ende gelooft, ⁺ dat Ick van Godt uyt-gegaen ben.

+ Ioh. 17,8.

28

Ick ben van den Vader uyt-gegaen, ⁺ ende gekomen in de Werelt: wederom verlate Ick de Werelt, ende gae tot den Vader.

+ Ioh. 13,3.

IV.29

SYne Iongeren seggen tot Hem: Siet, nu spreeckt Ghy vry uyt, ende en segt geene by-sprake.

30

^* Nu weten wy, dat Ghy alle dingen weet, ende en behoeft niet, dat u ^b yemant vrage: daerom gelooven wy, dat Ghy van Godt uyt-gegaen zijt☙.

* Ioh. 21,17.

b Yemant vrage) Dat is, men en behoeft u niet te vragen: want Ghy komt met de antwoort te voor, als die het herte ende alle het heymelijcke siet.

31

Iesus antwoordde haer: Nu gelooft ghy.

32

Siet, de uyre komt, ⁺ ende is alreede gekomen, dat ghy verstroyt wordet, een yegelijck in het sijne, ende my alleen late. Maer Ick en ben niet alleen, ⁺ want de Vader is by My.

+ Matth. 26,31. Marc. 14,27.

+ Ioh. 8,29. cap. 14,10.

33

Sulcx hebbe Ick met u gesproken, ⁺ op dat ghy in My vrede hebbet. In de Werelt hebt ghy angst: maer hebt eenen goeden moet, Ick hebbe de werelt over-wonnen.

+ Ies. 9,5. Ioh. 14,27. Rom. 5,1. Ephes. 2,13. Col. 1,20.