Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Iesus wascht de voeten sijner Iongeren. II. Klaegt over sijnen verrader. III. Wat de Heere heeft voor-gestelt, nae dat Iudas was wegh-gegaen. | |
I.1Ga naar margenoot❧ ENde voor het Feest van Paeschen, doe Iesus bekende, dat sijn tijt gekomen was, Ga naar margenoot+ dat Hy uyt dese Werelt ginge tot den Vader, gelijck Hy hadde lief gehadt de sijne, die in de Werelt waren, so hadde Hyse lief tot aen het eynde. | |
2Ende nae den avont-eten (doe nu de Duyvel den Iuda Simonis Iscarioth in ’t herte gegeven hadde, Ga naar margenoot+ dat hy Hem verraden soude.) | |
3Wiste Iesus, Ga naar margenoot+ dat Hem de Vader alles in sijne handen gegeven hadde, ende dat Hy van Godt gekomen was, Ga naar margenoot+ ende tot Godt ginck; | |
4Stont Hy van het avont-mael op, leyde sijne kleederen af, ende nam eenen schortel-doeck, ende om-gordde Hem. | |
5Daer nae goot Hy water in een becken, begon den Iongeren de voeten te wasschen, ende droogdese met den schortel-doeck, daer Hy mede om-gordt was. | |
6Doe quam Hy tot Simon Petrus; en deselve sprack tot Hem: Heere, soudt Ghy my mijne voeten wasschen? | |
7Iesus antwoordde, ende sprack tot hem: Wat Ick doe, dat en weet ghy nu niet; maer ghy sult het daer nae bevinden. | |
8Doe sprack Petrus tot Hem: Nimmer-meer en sult Ghy my de voeten wasschen. Iesus antwoordde hem: Indien Ick u niet en wassche, so en hebt ghy geen deel met my. | |
9Simon Petrus spreeckt tot Hem: Heere, niet alleen de voeten; maer oock de handen, ende het hooft. | |
10Iesus spreeckt tot hem: Wie gewasschen is, die en behoeft niet dan de voeten te wasschen; maer hy is geheel reyn. Ende ghy zijt reyn, maer niet alle. Ga naar margenoot+ | |
11Want Hy wiste sijnen verrader wel, Ga naar margenoot+ daerom sprack Hy: Ghy en zijt niet alle reyn. | |
12Doe Hy nu hare voeten gewasschen hadde, nam Hy sijne kleederen, ende settede Hem weder neder, ende sprack wederom tot haer: Weet ghy, wat Ick u gedaen hebbe? | |
13Ghy heet My Meester ende Heere, Ga naar margenoot+ ende segt recht daer aen; want Ick ben ’t oock. | |
14Is ’t dat Ick nu, uwe Heere ende Meester, u de voeten gewasschen hebbe; so sult ghy oock u onder malkanderen de voeten wasschen. | |
16☜Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: Ga naar margenoot+ De knecht is niet grooter dan sijn Heere; noch de Ga naar margenoota Apostel grooter, dan die hem gesonden heeft. | |
17Indien ghy sulcx weet, saligh zijt ghy, so ghy ’t doet☞☙. | |
18Ick en segge niet van u allen: Ick weet, welcke Ick verkoren hebbe: maer op dat de Schrift vervult worde: Die mijn broot eet, die treedt my met voeten. Ga naar margenoot+ | |
19Nu segge Ick ’t u, Ga naar margenoot* eer’t geschiedt; op dat, wanneer ’t geschiedt is, ghy gelooft, dat Ick ’t ben. | |
20Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: Wie aen-neemt [dien,] so Ick yemant senden sal, Ga naar margenoot+ die neemt My aen; maer wie My aen-neemt, die neemt Dien aen, die My gesonden heeft. | |
II.21DOe Iesus sulcx geseyt hadde, wiert Hy bedroeft in den geest, ende betuygde, ende sprack: Voor-waer, voor-waer, Ga naar margenoot+ Ick segge u, Een van u sal my verraden. | |
22Doe sagen haer de Iongeren onder malkanderen aen, ende haer wiert bange, van wien Hy seyde. | |
23Ende daer was een van sijne Iongeren, Ga naar margenoot+ die aen de tafel sat aen de borst Iesu; welcken Iesus lief hadde: | |
24Dien wenckte Simon Petrus, dat hy vragen soude, Wie het ware, van dien Hy seyde? | |
25Want deselve lagh aen de borst Iesu, ende sprack tot Hem: Heere, wie is ’t? | |
26Iesus antwoordde: Die is ’t, dien Ick de bete in-doppe, ende geve. Ende Hy dopte de bete in, ende gafse Iude Simonis Iscarioth. | |
27Ende nae de bete voer de Satan in hem. Doe sprack Iesus tot hem: Wat ghy doet, dat doet haestelijck. | |
28Maer dat selve en wiste niemant over de tafel, waer toe Hy ’t hem seyde. | |
29Sommige meynden, dewijle Iudas den buydel hadde, Ga naar margenoot+ dat Iesus tot hem seyde: Koopt wat ons van noode is op ’t Feest; ofte, dat hy den armen wat geven soude. | |
30Doe hy nu de bete genomen hadde, ginck hy terstont uyt. Ende het was nacht. | |
III.31ENde doe hy uyt-gegaen was, spreeckt Iesus: Nu is des Menschen Soon verklaert, ende Godt is verklaert in Hem. | |
32Is Godt verklaert in Hem, Ga naar margenoot+ so sal Hem Godt oock verklaren in Hem selven, ende sal Hem haest verklaren. | |
33Lieve kinderkens, Ick ben noch eene kleyne wijle by u. Ga naar margenoot+ Ghy sult my soecken; ende gelijck Ick tot de Ioden seyde: Waer Ick henen gae, daer en kont ghy niet henen komen. Ende Ick segge u nu: | |
34☜Een Ga naar margenootb nieuw gebodt geve Ick u, dat ghy u onder malkanderen lief hebt, Ga naar margenoot+ als Ick u lief gehadt hebbe; op dat oock ghy malkanderen lief hebt. | |
35Ga naar margenoot* Daer by sal een yegelijck bekennen, dat ghy mijne Iongeren zijt, so ghy liefde onder malkanderen hebt. | |
36Simon Petrus spreeckt tot Hem: Heere, waer gaet Ghy henen? Iesus antwoordde hem: Daer Ick henen gae, en kont ghy My nu niet volgen; Ga naar margenoot+ maer ghy sult My hier-naemaels volgen. | |
37Petrus spreeckt tot Hem: Heere, waerom en kan ick u nu niet volgen? Ga naar margenoot++ ick wil mijn leven voor U laten. | |
38Iesus antwoordde hem: Soudt ghy uw’ leven voor my laten? Ga naar margenoot+ Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: De haen en sal niet kraeyen, tot dat ghy My drie-mael hebt verloochent. |
|