Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier delen: I. Christus wort te Bethanien over tafel sittende gesalft. II. Rijdt te Ierusalem in op eenen esel. III. Sommige Griecken begeeren Christum te sien, den welcken Hy van sijn lijden ende sterven, als oock van den staet aller sijner op-rechte nae-volgers predikt. IV. Van der Ioden verstockinge ende onder-ganck. | |
I.1SEs dagen voor Paeschen quam Iesus te Bethanien, Ga naar margenoot+ daer Lazarus was, de verstorvene, welcken Iesus op-geweckt hadde van den dooden. Ga naar margenoot+ | |
2Aldaer maeckten sy Hem een avont-mael, ende Martha diende: ende Lazarus was een van de gene, die met Hem aen de tafel saten. | |
3Doe nam Maria een pont salve van onvervalschte kostelijcke narden, ende salfde de voeten Iesu, ende droogde met haren hayre sijne voeten: ende het huys wiert vol van den reuck der salve. | |
4Doe sprack een van sijne Iongeren, Iudas Simonis soon Iscariothes, die Hem daer nae verriedt: | |
5Waerom en is dese salve niet verkocht voor drie-hondert penningen, ende den armen gegeven? Ga naar margenoot+ | |
6Maer dat en seyde hy niet, dat hy nae de armen vraegde; maer hy was een dief, ende hadde den buydel, Ga naar margenoot+ ende droegh watter gegeven wiert. | |
7Doe sprack Iesus: Laetse met vreden; sulcx heeft sy bewaert tot den dagh mijner begraffenisse. | |
8Want de armen hebt ghy altijt by u; maer My en hebt ghy niet altijt. | |
9Doe vernam veel volcks der Ioden, dat Hy aldaer was: ende quamen niet om Iesus wille alleen, maer dat sy oock Lazarum sagen, Ga naar margenoot+ den welcken Hy van den dooden verweckt hadde. | |
10Maer de Hooge-priesters stonden daer nae, dat sy oock Lazarum doodden. | |
11Want om sijnent wille gingen vele Ioden henen, ende geloofden in Iesum. | |
II.12DEs anderen daegs, Ga naar margenoot+ veel volcks dat op het Feest gekomen was, doe het hoorde, dat Iesus komt nae Ierusalem; | |
13Namen sy palm-tacken, ende gingen uyt Hem te gemoet, ende riepen: ☜Hosianna! Gelooft zy, Ga naar margenoot+ die daer komt in den Name des Heeren, een Koninck van Israël☞! | |
15☜En vreest u niet, Ga naar margenoot+ ghy dochter Zion: siet, uwe Koninck komt rijdende op een esels-veulen☞. | |
16Maer sulcx en verstonden sijne Iongeren te voren niet; Ga naar margenoot+ maer doe Iesus verklaert wiert, doe dachten sy daer aen, dat sulcx van Hem geschreven was, ende dat sy Hem sulcx gedaen hadden. | |
17Maer het volck, dat met Hem was, doen Hy Lazarum uyt het graf riep, ende van den dooden op-weckte, roemde die daet. | |
18Daerom ginck Hem oock het volck te gemoet, doe sy hoorden, dat Hy sulck teecken gedaen hadde. | |
[Folio 51v]
| |
19Maer de Phariseën spraken onder malkanderen: Ga naar margenoot+ Ghy siet, dat ghy niet en voordert; siet, de geheele werelt loopt Hem nae. | |
III.20ENde daer waren sommige Griecken onder de gene, Ga naar margenoot+ die op-gekomen waren, dat sy aen-baden op ’t Feest: | |
21Die traden tot Philippum, die van Bethsaida uyt Galilea was, baden hem, ende spraken: Heere, wy wilden Iesum geerne sien. | |
22Philippus komt, ende seyt het Andreas: ende Philippus ende Andreas seyden ’t voort Iesu. | |
23Maer Iesus antwoordde haer, ende sprack: Ga naar margenoot+ De tijt is gekomen, dat des Menschen Soon verklaert worde. | |
24☜Voor-waer, voor-waer, Ick segge u: Ga naar margenoot+ ’t Een zy dat het terwen-koorn in de aerde valle, ende versterve, so blijft het alleen: maer is ’t dat het versterft, so brengt het vele vruchten. | |
25Wie sijn leven lief heeft, Ga naar margenoot+ die sal ’t verliesen: ende wie sijn leven in dese Werelt haet, die sal ’t behouden ten eeuwigen leven. | |
26Wie My dienen wil, die volge My nae: Ga naar margenoot+ ende waer Ick ben, daer sal mijn dienaer oock zijn☞. Ende wie My dienen sal, Ga naar margenoot+ dien sal mijn Vader eeren. | |
27Nu is mijne ziele bedroeft. Ende wat sal Ick seggen? Vader helpt My uyt dese uyre. Doch daerom ben Ick in dese uyre gekomen. | |
28Vader verklaert uwen Naem. Doe quam eene stemme van den Hemel: Ick hebbe Hem verklaert, ende wil Hem wederom verklaren. | |
29Doe sprack het volck, dat daer by stont, ende toe-hoorde: Het donderde. De andere spraken: Een Engel sprack met Hem. | |
30Iesus antwoordde, ende sprack: Ga naar margenoot+ Dese stemme en is niet om mijnent wille geschiedt, maer om uwent wille. | |
31Nu gaet het oordeel over de werelt: Ga naar margenoot+ nu sal de Vorst deser werelt uyt-gestooten worden. | |
32Ende Ick, wanneer Ick verhooght worde van de Aerde, Ga naar margenoot+ so wil Ickse alle tot my trecken. | |
33Maer dat seyde Hy, om te beduyden, welcken doot Hy sterven soude. | |
34Doe antwoordde Hem het volck: Wy hebben gehoort in de Wet, Ga naar margenoot+ dat Christus eeuwighlijck blijve: ende hoe segt Ghy dan, Des Menschen Soon moet verhooght worden? Wie is dese Menschen Soon? | |
35☜Doe sprack Iesus tot haer: Ga naar margenoot+ Het licht is noch eenen kleynen tijt by u; wandelt terwijle ghy het licht hebt, dat u de duysternisse niet en over-valle. Wie in de duysternisse wandelt, die en weet niet, waer hy henen gaet. | |
36Gelooft in het licht, terwijle ghy het hebt; Ga naar margenoot+ op dat ghy des lichts kinderen zyt☞. Sulcx sprack Iesus, ende ginck wegh, ende verbergde Hem voor haer. | |
IV.37ENde hoe wel Hy sulcke teeckekenen voor haer dede, so en geloofden sy doch niet in Hem: | |
38Op dat vervult wierde de spreucke des Propheten Esaie, die hy seyt: ☜Heere, wie gelooft onse predikinge? Ga naar margenoot+ ende wien is de arm des Heeren geopenbaert☞? | |
39Daerom en konden sy niet gelooven; want Esaias seyt wederom: | |
40☜Hy heeft hare oogen verblindt, Ga naar margenoot+ ende haer herte verstockt; dat sy met de oogen niet en sien, noch met het herte en verstaen, ende haer bekeeren; ende Ick haer holpe☞. | |
42Doch geloofden der Oversten veel in Hem: Ga naar margenoot+ maer om der Phariseën wille, en beleden sy ’t niet; Ga naar margenoot+ op dat sy niet in den ban gedaen en wierden. | |
44Maer Iesus riep, ende sprack: ☜Wie in my gelooft, die en gelooft niet in My; maer in Dien, die My gesonden heeft. | |
46Ick ben gekomen in de Werelt een licht; op dat, wie in My gelooft, niet in de duysternisse en blijve. | |
47☜Ende wie mijne woorden hoort, ende niet en gelooft, dien en sal Ick niet oordeelen: want Ick en ben niet gekomen, dat Ick de werelt oordeele, Ga naar margenoot+ maer dat Ick de werelt saligh make. | |
48Wie My veracht, Ga naar margenoot+ ende mijne woorden niet aen en neemt, die heeft al-rede die hem oordeelt: Ga naar margenoot+ het woort, dat Ick gesproken hebbe, dat sal hem oordeelen ten jongste dage☞. | |
49Want Ick en hebbe van My selven niet gesproken; maer de Vader, Ga naar margenoot+ die My gesonden heeft, die heeft My een gebodt gegeven, wat Ick doen ende spreken sal. | |
50Ende Ick weet, dat sijn gebodt het eeuwige leven is. Daerom, wat Ick spreke, dat spreke Ick alsoo, gelijck my de Vader geseyt heeft. |
|