Lutherse Bijbel (1648)

Het ix. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Iesus maeckt eenen blint-geborenen siende. II. De Ioden onder-soecken dat wonder-werck, ende twijffelen daer aen. III. De Heere onder-richt den blinden; ende verwijt den Phariseën, dat sy moet-willigh siende blint waren.

I.1

ENde Iesus ginck voor-by, ende sagh eenen, die blint geboren was.

2

Ende sijne Iongeren vraegden Hem, ende spraken: Meester, wie heeft gesondigt? dese, ofte sijne ouders, dat hy blint geboren is?

3

Iesus antwoordde: Noch dese en heeft gesondigt, noch sijne ouders; ⁺ maer op dat de wercken Godts openbaer wierden aen hem.

+ Ioh. 11,4.

4

Ick moet wercken de wercken des genen, die My gesonden heeft, ⁺ soo lange als het dagh is: de nacht komt, wanneer niemant wercken en kan.

+ Ioh. 5,19.

5

Terwijle Ick in de Werelt ben, ⁺ so ben Ick het licht der Werelt.

+ Ioh. 1,9. cap. 8,12. c. 12.31, 46.

[fol. 49v]

6

Doe Hy sulcx geseyt hadde, spoogh Hy op de aerde, ende maeckte een slijck uyt het speecksel, ende smeerde dat slijck op des blinden oogen,

7

Ende sprack tot hem: Gaet henen tot den vyver Siloah, ⁺ (dat is vertaelt, gesonden) ende wascht u. Doe ginck hy henen, ende wiesch hem, ende quam siende.

+ Neh. 3,15. Jes. 8,6.

II.8

DE gebueren, ende die hem te voren gesien hadden, dat hy een ^a bedelaer was, spraken: En is dese niet, die daer sat ende bedelde.

a Bedelaer) Sommige texten hebben hier alsoo: Dat hy blint was.

9

Sommige spraken: Hy is ’t. Ende sommige: Hy is hem gelijck. Maer hy selve sprack: Ick ben ’t.

10

Doe spraken sy tot hem: Hoe zijn uwe oogen op-gedaen?

11

Hy antwoordde, ende sprack: De Mensch, die Iesus heet, maeckte een slijck, ende smeerde mijne oogen, ende sprack: Gaet henen tot den vyver Siloah, ende wascht u: ick ginck henen, ende wiesch my, ende wiert siende.

12

Doe spraken sy tot hem: Waer is deselve? hy sprack: Ick en weet’et niet.

13

Doe leydden sy hem, die te voren blint was, tot de Phariseën.

14

(Ende het was Sabbath, doe Iesus het slijck maeckte, ende sijne oogen opende.)

15

Doe vraegden sy hem wederom, oock de Phariseën, Hoe hy was siende geworden? Ende hy sprack tot haer: Slijck leyde Hy my op de oogen; ende ick wiesch my, ende ben nu siende.

16

Doe spraken sommige van de Phariseën: Die Mensch en is niet van Godt, dewijle Hy den Sabbath niet en houdt. Maer de anderen spraken: Hoe kan een sondigh Mensch sulcke teeckenen doen? ⁺ Ende daer wiert een twee-dracht onder haer.

+ Joh. 3,2. cap. 9,33.

17

Sy spraken weder tot den blinden. Wat segt ghy van Hem, dat Hy uwe oogen op-gedaen heeft? Ende hy sprack: Hy is een Propheet. ⁺

+ Luc. 7,16. cap. 24,19. Joh. 4,19. cap. 6,14.

18

De Ioden en geloofden van hem niet, dat hy blint geweest, ende siende was geworden, tot dat sy riepen de ouders des genen, die siende was geworden;

19

Vraegden haer, ende spraken: Is dat uwe soon, welcken ghy segt, hy zy blint geboren? hoe is hy dan nu siende?

20

Sijne ouders antwoordden haer, ende spraken: Wy weten, dat dese onse soon is, ende dat hy blint geboren is:

21

Maer hoe hy nu siende is, en weten wy niet; ofte wie hem sijne oogen op heeft gedaen, en weten wy oock niet: hy is out genoegh, vraget hem; laet hem selven voor hem spreken.

22

Sulcx seyden sijne ouders; ⁺ want sy vreesden haer voor de Ioden. Want de Ioden hadden haer alreede vereenigt, ⁺ so yemant Hem bekende Christum te zijn, dat deselve in den ban soude gedaen worden.

+ Joh. 7,13. cap. 12,42.

+ Joh. 12,42.

23

Daerom spraken sijne ouders: Hy is out genoegh; vraget hem.

24

Doe riepen sy ten tweeden-mael den Mensch, die blint geweest was, ende spraken tot hem: Geeft Godt de eere; wy weten, dat dese Mensch een sondaer is.

25

Hy antwoordde, ende sprack: Is Hy een sondaer, dat en weet ick niet; een dinck weet ick wel, dat ick blint was, ende ben nu siende.

26

Doe spraken sy weder tot hem: Wat dede Hy u? hoe dede Hy uwe oogen op?

27

Hy antwoordde haer: Ick hebbe’t u nu geseyt, en hebt ghy ’t niet gehoort? wat, wilt ghy ’t wederom hooren? wilt ghy oock sijne Iongeren worden?

28

Doe vloeckten sy hem, ende spraken: Ghy zijt sijn Ionger; maer wy zijn Mosis Iongeren.

29

Wy weten, dat Godt met Mose gesproken heeft; maer desen en weten wy niet, van waer Hy is.

30

De Mensch antwoordde, ende sprack tot haer: Dat is een wonderlijck dinck, dat ghy niet en wetet, van waer Hy is; ende Hy heeft mijne oogen op-gedaen.

31

Maer ☜wy weten, dat Godt de sondaers niet en hoort: ⁺ maer so yemant Godt-vruchtigh is, ende doet sijnen wille, dien hoort Hy☞.

+ Prov. 15,29. cap. 28,9. Jes. 1,15. cap. 59,2. Mich. 3,4.

32

Van de Werelt aen en is het niet gehoort, dat yemant eenen geborenen blinden de oogen op-gedaen hebbe.

33

En ware dese niet van Godt, Hy en konde niets doen.

34

Sy antwoordden, ende spraken tot hem: Ghy zijt geheel in sonden geboren, ende leert ons? Ende stieten hem uyt.

III.35

HEt quam voor Iesu, dat sy hem uyt-gestooten hadden; ende doe Hy hem vondt, sprack Hy tot hem: Gelooft ghy in den Soon Godts?

36

Hy antwoordde, ende sprack: Heere, wie is ’t? op dat ick in Hem geloove.

37

Iesus sprack tot hem: Ghy hebt Hem gesien; ende die met u spreeckt, die is ’t.

38

Ende hy sprack: Heere, ick geloove. Ende badt Hem aen.

39

Ende Iesus sprack:⁺ ☜Ick ben tot een oordeel op dese Werelt gekomen: op dat die daer niet en sien, ⁺ siende worden; ende die daer sien, blint worden☞.

+ Joh. 3,17. cap. 12,47.

+ Matth. 13,13.

40

Ende sulcx hoorden sommige van de Phariseën, die by Hem waren, ende spraken tot Hem: Zijn wy dan oock blint?

41

Iesus sprack tot haer: Waer’t ghy blint, so en haddet ghy geene sonde; maer nu ghy spreeckt: Wy zijn siende, so blijft uwe sonde.