Lutherse Bijbel (1648)

Het iiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Het gespreck des Heeren Christi met de Samaritaensche vrouwe. II. De Heere geneest des Konincklijcken Officiers soon van de koortse.

I.1

DOe nu de Heere gewaer wiert, dattet voor de Phariseën gekomen was, dat ^\ Iesus meer Iongeren maeckte, ende doopte, dan Iohannes:

\ Ioh. 3,26.

2

(Hoe wel Iesus selve niet en doopte, maer sijne Iongeren.)

3

Verliet Hy het lant Iudeam, ende toogh weder in Galileen.

4

Maer Hy moeste dooor Samarien reysen.

5

Doe quam Hy in eene stadt van Samarien, die heet Sichar, nae by het dorpken, ^\\ dat Iacob sijnen sone Ioseph gaf.

\\ Gen. 33,19. cap. 48,22. Ios. 24,32.

6

Ende aldaer was Iacobs fonteyne. Doe nu Iesus moede was van de reyse, sette Hy Hem alsoo op de fonteyne. Ende het was ontrent de seste uyre:

7

Doe komt’er een vrouwe van Samarien, om water te putten. Iesus spreeckt tot haer: Geeft my te drincken.

8

(Want sijne Iongeren waren in de stadt gegaen, dat sy spijse kochten.)

9

So seyt nu de Samaritaensche vrouwe tot Hem: Hoe bidt Ghy van my drincken, so Ghy doch een Iode zijt, ende ick een Samaritaensche vrouwe? ⁺ want de Ioden en hebben geen gemeynschap met de Samaritanen.

+ Sir. 50.27, 28. Luc. 9.52, 53. Ioh. 8,48.

10

Iesus antwoordde, ende sprack tot haer: ⁺ Waert dat ghy kendet de gave Godts, ende wie die is, die tot u seyt, Geeft my te drincken; ghy soudt Hem bidden, ende Hy soude u levendigh water geven.

+ Ioh. 3,16.

11

De vrouwe spreeckt tot Hem: Heere, Ghy en hebt doch niet, daer Ghy mede puttet, ende de put is diep; van waer hebt Ghy dan levendigh water?

12

Zijt Ghy meerder dan onse vader Iacob, die ons desen put gegeven heeft? ende hy heeft daer uyt gedroncken, ende sijne kinderen, ende sijn vee.

13

Iesus antwoordde, ende sprack tot haer: Wie van dit water drinckt, ⁺ dien sal weder dorsten;

+ Ioh. 6,58.

14

☜Maer wie van dat water drincken sal, ⁺ dat Ick hem geve, dien en sal eeuwighlijck niet dorsten: maer het water, dat Ick hem geven sal, ⁺ dat sal in hem een fonteyne des waters worden, dat in ’t eeuwige leven springt☞.

+ Ioh. 6.35, 54.

+ Psal. 36,10. Ies. 41.17, 18. cap. 44,3. cap. 55,1. Zach, 14,8. Ioh. 7,38.

15

De vrouwe seyt tot Hem: Heere, geeft my dat-selve water, op dat my niet en dorste; dat ick niet hier en moet komen, om te putten.

16

Iesus spreeckt tot haer: Gaet henen, roept uwen man, ende komt hier.

17

De vrouwe antwoordde, ende sprack tot Hem: Ick en hebbe geenen man. Iesus spreeckt tot haer: Ghy hebt recht geseyt, Ick en hebbe geenen man.

18

Ghy hebt vijf mannen gehadt, ende dien ghy nu hebt, die en is uwe man niet: daer hebt ghy recht geseyt.

19

De vrouwe spreeckt tot Hem: Heere, ick sie, dat Ghy een Propheet zijt.

20

Onse vaders hebben op desen bergh aen-gebeden; ende ghy-lieden segt, ⁺ Tot Ierusalem zy de plaetse, daer men moet aen-bidden.

+ Deut. 12.5, 11. 1 Reg. 9,3.

21

Iesus spreeckt tot haer: Vrouwe, gelooft my, ☜de tijt komt, dat ghy-lieden noch op desen bergh, noch te Ierusalem, den Vader sult aen-bidden.

22

Ghy-lieden en weet niet, wat ghy aen-biddet; maer wy weten, wat wy aen-bidden: want het Heyl komt van de Ioden.

23

Maer de tijt komt, ende is nu alreede, dat de waerachtige aen-bidders sullen den Vader aen-bidden in den geest, ende in der waerheyt: want de Vader wil oock hebben, die Hem alsoo aen-bidden.

24

Godt is een geest; ⁺ ende die Hem aen-bidden, die moeten Hem in den geest ende in der waerheyt aen-bidden☞.

+ 2 Cor. 3,17.

25

De vrouwe spreeckt tot Hem: Ick weet, dat de Messias komt, ⁺ die daer Christus heet: wanneer deselve sal komen, so sal Hy ’t ons alles verkondigen.

+ Gen. 49,10. Deut. 18,18.

26

Iesus spreeckt tot haer: Ick ben’t, ⁺ die met u spreeckt.

+ Ioh. 9,37.

27

Ende daer op quamen sijne Iongeren, ende het gaf haer wonder, dat Hy met de vrouwe sprack: nochtans en seyde

[fol. 46r]

niemant, Wat vraegt Ghy? ofte, Wat spreeckt Ghy ^a met haer?

a Met haer) met een Samaritaensche ende Heydense vrouwe.

28

Doe liet de vrouwe hare kruycke staen, ende ginck henen in de stadt, ende seyde tot de lieden:

29

Komt, siet eenen Mensch, die my geseyt heeft alles wat ick gedaen hebbe, of Hy niet Christus en zy?

30

Doe gingen sy uyt de stadt, ende quamen tot Hem.

31

Ende daer-en-tusschen vermaenden Hem de Iongeren, ende spraken: Rabbi, eet.

32

Maer Hy sprack tot haer: Ick hebbe eene ^b spijse te eten, daer ghy niet af en weet.

b Eene spijse) Sijne spijse is des Vaders wille doen: maer des Vaders wille is, dat door sijn lijden ’t Euangelium in de geheele Werelt gepredikt worde. Dat was nu voor-handen, gelijck als doe ter tijt den oogst nae-by was.

33

Doe spraken de Iongeren onder malkanderen: Heeft Hem yemant te eten gebracht?

34

Iesus spreeckt tot haer: ☜Mijne spijse is die, dat Ick doe den wille des genen, die my gesonden heeft, ende vol-brenge sijn werck☞.

35

En segt ghy niet selve: Het zijn noch vier maenden, so komt den oogst? siet, Ick segge u: Heft uwe oogen op, ende siet in’t velt; ⁺ want het is alreede wit tot den oogst.

+ Matth. 9.37, 38. Luc. 10,2.

36

Ende wie daer maeyt, die ontfangt loon, ende vergadert vrucht ten eeuwigen leven; op dat haer met malkanderen verblijden, die daer zaeyt, ende die daer maeyt:

37

Want hier is de spreucke waer: ☜Dese zaeyt, d’ander maeyt☞.

38

Ick hebbe u gesonden om te maeyen, dat ghy niet en hebt bearbeydt: ^c andere hebben ’t bearbeydt, ende ghy zijt in haren arbeyt gekomen.

c Andere) De Propheten hebben gezaeyt. 1 Petr.1,12. Sy en hebben niet haer selven, maer ons daer in gedient.

39

Ende vele der Samaritanen uyt deselve stadt geloofden in Hem, om der vrouwe reden wille, dewelcke getuygde: Hy heeft my geseyt alles wat ick gedaen hebbe.

40

Als nu de Samaritanen tot Hem quamen, baden sy Hem, dat Hy by haer bleve: ende Hy bleef daer twee dagen.

41

Ende vele meer geloofdender om sijns woorts wille,

42

Ende spraken tot de vrouwe: Wy en gelooven nu voort-aen niet om uwer reden wille; wy hebben selve gehoort, ende bekent, dat dese is waerlijck Christus, der werelt Heylant.

II.43

ENde nae twee dagen toogh Hy uyt van daer, ende toogh in Galileen.

44

Want Hy, Iesus, getuygde selve, ⁺ ☜Dat een Propheet t’huys niet en geldt☞.

+ Matth. 13,57. Marc. 6,4. Luc. 4,24.

45

Doe Hy nu in Galileen quam, namen Hem de Galileers aen, die gesien hadden al wat Hy te Ierusalem op ’t Feest gedaen hadde: want sy waren oock tot het Feest gekomen.

46

Ende Iesus quam wederom tot Cana in Galilea, ⁺ daer Hy het water tot wijn gemaeckt hadde.

+ Ioh. 2.1, 11.

47

^❧ Ende daer was een Konincklijck [officier], diens soon lagh kranck tot Ca-pernaum. Dese hoorde, dat Iesus quam uyt Iudea in Galileen: ende ginck henen tot Hem, en badt Hem, Dat Hy af-quame, ende holpe sijnen sone; want hy was doot kranck.

❧ Euangelium op den 21 Son-dagh nae der H. Drie-vuldigheyt.

48

Ende Iesus sprack tot hem: Wanneer ghy-lieden geene teeckenen ende wonderen en siet, ⁺ so en gelooft ghy niet.

+ 1 Cor. 1,22.

49

De Konincklijcke [officier] sprack tot Hem: Heere, komt af, eer mijn kint sterft.

50

Iesus spreeckt tot hem: Gaet henen, uwe soon leeft. De Mensch geloofde den woorde, dat Iesus tot hem seyde: ende ginck henen.

51

Ende met dien als hy af-ginck, ontmoetenden hem sijne knechten, verkondigden hem, ende spraken: Uw’ kint leeft.

52

Doe vraegde hy van haer de uyre, in welcke het beter met hem geworden was. Ende sy spraken tot hem: Gisteren ontrent de sevenste uyre verliet hem de koortse.

53

Doe merckte de vader, dattet ontrent die uyre was, in dewelcke Iesus tot hem geseyt hadde, Uwe soon leeft: ende hy geloofde met sijnen geheelen huyse.

54

Dat is nu het tweede teecken, dat Iesus dede, doe Hy uyt Iudea in Galileen quam☙.