Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. De op-standinge Christi wort van twee Engelen verkondigt aen sekere vrouwen. II. De Historie van de twee Iongeren, die nae Emmahus gingen. III. Christus verschijnt op den dagh der op-standinge in de vergaderinge der Apostelen, den welcken Hy de Schrift verklaert, ende den H. Geest belooft. IV. Des Heeren Hemel-vaert.

I.1

ENde op eenen der Sabbathen seer vroegh, ⁺ quamen sy tot het graf, ende droegen de speceryen, die sy bereydt hadden, ende sommige met haer.

+ Matth. 28,1. Marc. 16,1. Ioh. 20,1.

2

Ende sy vonden den steen af-gewentelt van ’t graf:

3

Ende gingen daer in, ende en vonden het lichaem des Heeren Iesu niet.

4

Ende het geschiedde, doe sy daerom bekommert waren, siet, doe traden twee mannen by haer met blinckende kleederen.

5

Ende sy verschrickten, ende sloegen hare aen-gesichten neder ter aerden. Doe spraken die tot haer: ☜Wat soeckt ghy den levendigen by de dooden?

6

Hy en is hier niet; ⁺ Hy is op-gestaen☞. Gedenckt daer aen, hoe Hy u seyde, doe Hy noch in Galilea was,

+ Matth. 16,21. cap. 17,22. cap. 20,18. Marc. 8,31. cap. 9,31. cap. 10,33. Luc. 9,22. cap. 18,31.

7

Ende sprack: Des Menschen Soon moet over-gelevert worden in de handen der sondaren, ende gekruyst worden, ende ten derden dage weder op-staen.

8

Ende sy gedachten aen sijne woorden. ⁺

+ Ioh. 2,22.

9

Ende sy gingen weder van ’t graf, ⁺ ende verkondigden dat alles den Elven, ende den anderen allen.

+ Matth. 28,8. Marc. 16,10.

10

Ende het was Maria Magdalena, ende Iohanna, ende Maria Iacobi, ende andere met haer, die sulcx den Apostelen seyden.

11

Ende hare woorden dochten haer even als waren ’t beuselingen, ende en geloofden haer niet.

12

Maer Petrus stont op, ⁺ ende liep tot het graf, ende buckte daer in, ende sagh de lijnen doecken alleen liggen, ende ginck wegh. Ende het gaf hem wonder, hoe ’t toe-ginge.

+ Ioh. 20.3, 6.

II.13

^❧ ENde siet, ⁺ twee van haer gingen op den-selven dagh in een vlecke, die was van Ierusalem tsestigh velt weegs, welcx naem was ^* Emmahus:

❧ Euangelium op den Paesch-maen-dagh.

+ Marc. 16,12.

* Forte est Ebraicè. Hemaos, dat is, een slotjen, eene vestinge, ofte eene burgt.

14

Ende sy spraken met malkanderen van alle dese geschiedenissen.

15

Ende het geschiedde, doe sy alsoo

[fol. 43v]

spraken, ende bevraegden haer met malkanderen, naeckte Iesus tot haer, ende wandelde met haer.

16

Maer hare oogen wierden gehouden, dat sy Hem niet en kenden.

17

Ende Hy sprack tot haer: Wat zijn dat voor redenen, die ghy tusschen u handelt onder wegen, ende zijt treurigh?

18

Doe antwoordde een, met name Cleophas, ende sprack tot Hem: Zijt Ghy alleen onder de vreemdelingen tot Ierusalem, die niet en wete, wat in dese dagen daer binnen geschiedt is?

19

Ende Hy sprack tot haer: Wat? Ende sy spraken tot Hem: Dat van Iesu van Nazareth, welcke was een Propheet, ⁺ machtigh van daden ende woorden, voor Godt ende alle het volck:

+ Luc. 7,16. Ioh. 4,19. cap. 6,14.

20

Hoe Hem onse Hooge-priesters ende Oversten over-gelevert hebben ten oordeel des doots, ende gekruyst.

21

Maer wy hoopten, ⁺ Hy soude Israël verlossen. Ende boven dat alle is, heden de derde dagh, dat sulcx geschiedt is.

+ Act. 1,6.

22

Oock hebben ons verschrickt sommige wijven van de onse, ⁺ die zijn vroegh by ’t graf geweest,

+ Matth. 28,8. Marc. 16,10. Ioh. 20,18.

23

En hebben sijn lichaem niet gevonden, komen ende seggen: Sy hebben een gesicht der Engelen gesien, welcke seggen: Hy leve.

24

Ende sommige van ons gingen henen tot het graf, ende vonden ’t alsoo, als de wijven seyden; maer Hem en vonden sy niet.

25

Ende Hy sprack tot haer: ô ghy dwase ende trage van herten te gelooven alle dien, dat de Propheten gesproken hebben.

26

☜En moeste niet Christus sulcx lijden, ⁺ ende tot sijne heerlijckheyt in-gaen☞?

+ Ies. 50.6. cap. 53,5. Phil. 2,7. Ebr. 12,2. 1 Petr. 1,11.

27

Ende begon van Mose ende alle Propheten, ende leyde haer alle Schriften uyt, die van Hem geseyt waren.

28

Ende sy quamen nae by de vlecke, daer sy henen gingen: ende Hy stelde Hem, als of Hy voorder wilde gaen.

29

Ende sy dwongen Hem, ende spraken: ☜Blijft by ons, want het wil avont worden, ende de dagh heeft hem geneygt☞. Ende Hy ginck in, om by haer te blijven.

30

Ende het geschiedde, doe Hy met haer aen tafel sat, nam Hy het broot, danckte, brack ’t, ende gaf ’t haer.

31

Doe wierden hare oogen geopent, ende bekenden Hem. ⁺ Ende Hy verdween voor haer.

+ Luc. 4,30. Ioh. 8,59.

32

Ende sy spraken onder malkanderen: Brandde niet ons’ herte in ons, doe Hy met ons sprack op den wegh, als Hy ons de Schrift opende?

33

Ende sy stonden ter selver uyre op, keerden weder nae Ierusalem, ende vonden de Elve vergadert, ende die by haer waren;

34

Welcke spraken: ⁺ De Heere is waerachtigh op-gestaen, ende Simon verschenen.

+ 1 Cor. 15,5.

35

Ende sy vertelden haer, wat op den wegh geschiedt was, ende hoe Hy van haer bekent ware aen dien, doe Hy het broot brack☙.

III.36

^❧ ENde doe sy daer af spraken, ⁺ tradt Iesus selve midden onder haer, ende sprack tot haer: Vrede zy met u.

❧ Euangelium op den Paesch-dings-dagh.

+ Marc. 16,14. Ioh. 20,19. 1 Cor. 15,5.

37

Ende sy verschrickten, ende vreesden; meynden, sy sagen eenen geest.

38

Ende Hy sprack tot haer: Wat zijt ghy soo verschrickt? ende waerom komen sulcke gedachten in uwe herten?

39

Siet mijne handen ende mijne voeten: Ick ben ’t selve. Tast my, ende siet: want een geest en heeft geen vleesch ende beenders, als ghy siet dat Ick hebbe.

40

Ende doe Hy dat seyde, toonde Hy haer handen ende voeten.

41

Maer doe sy noch niet en geloofden van blijdschap, ende haer verwonderden, sprack Hy tot haer: ⁺ Hebt ghy hier wat te eten?

+ Ioh. 21,10.

42

Ende sy leyden Hem een stuck van eenen gebraden visch, ende honigh-seem voor.

43

Ende Hy nam ’t, ende at voor haer.

44

Ende Hy sprack tot haer: Dat zijn de redenen, die Ick tot u seyde, ⁺ doe Ick noch by u was: want het moet altemael vervult worden, wat van my geschreven is in de Wet Mosis, in de Propheten, ende in de Psalmen.

+ Matth. 16,21. cap. 17.22. cap. 20,18. Marc. 8,31. cap. 9,31. cap. 10,33. Luc. 9,22. cap. 18,31. cap. 24,6.

45

Doe opende Hy haer het verstant, dat sy de Schriften verstonden;

46

Ende sprack tot haer: ⁺ ☜Alsoo is ’t geschreven, ende alsoo moeste Christus lijden, ende weder op-staen van den dooden ten derden dage:

+ Psal. 22,7. Act. 17,3.

47

Ende prediken laten in sijnen Name boete ende vergevinge der sonden, ⁺ onder alle volcken, ⁺ ende beginnen te Ierusalem.☙☞.

+ Act. 13,38. 1 Ioh. 2,12.

+ Act 2,4. cap. 13,46.

48

Ende ghy zijt van dit altemael getuygen.

49

Ende siet, ⁺ Ick wil op u senden de beloftenisse mijnes Vaders: maer ghy sult in de stadt Ierusalem blijven, tot dat ghy aen-gedaen wordt met kracht uyt de hooghte.

+ Ioh. 14,26. cap. 15,26. cap. 16,7. Act. 1,4.

IV.50

ENde Hy leyddese uyt tot Bethanien toe, ⁺ ende hief de handen op, ende segendese.

+ Act. 1,12.

51

Ende het geschiedde, ⁺ doe Hyse segende, scheydde Hy van haer, ende voer op ten Hemel.

+ Marc. 16,19. Act. 1,1.

52

Ende sy baden Hem aen, ende keerden weder nae Ierusalem met groote vreugde.

53

Ende waren altijt in den Tempel, presen ende loofden Godt.

Eynde des Euangeliums Luce.