Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiij. Capittel.

Heeft seven deelen: I. Christus wort voor Pilatus beschuldigt. II. Wort tot Herodes gesonden. III. Wort weder geleyt tot Pilatus, die Hem laet geesselen, ende veroordeelt ter doot. IV. Wort uyt-gevoert nae de Schedel-stede. V. Wort gekruyst. VI. Des Heeren doot, met het gene dat daer op gevolgt is. VII. Christi begraffenisse.

I.1

ENde de gantsche hoop stont op, ⁺ ende leydden Hem voor Pilatus.

+ IV. Iesus wort voor Pilatus geleydt.

2

Ende begonden Hem te beschuldigen, ⁺ ende spraken: Desen vinden wy, dat Hy het volck af-keert, ende verbiedt de schattinge den Keyser te geven, ende spreeckt: Hy zy Christus, een Koninck.

+ Matth. 27,2. Marc. 15,1. Joh. 18,28.

3

Ende Pilatus vraegde Hem, ⁺ ende sprack: Zijt Ghy der Ioden Koninck? Hy antwoordde hem, ende sprack: Ghy segt ’et.

+ Matth. 27,11. Marc. 15,2. Joh. 18,33.

4

Pilatus sprack tot de Hooge-priesters, ende tot den volcke: Ick en vinde geene oorsake aen desen Mensche.

5

Maer sy hielden aen, ende spraken: Hy heeft het volck beroert, daer mede, dat Hy geleert heeft hier ende daer in ’t gantsche Ioodsche lant; ende heeft in Galilea begonnen, tot hier toe.

II.6

MAer doe Pilatus Galileam hoorde, vraegde hy, Of Hy uyt Galilea was?

7

Ende als hy vernam, dat Hy onder Herodis overheyt behoorde, sondt hy Hem over tot Herodes; dewelcke in de selve dagen oock te Ierusalem was.

8

Ende doe Herodes Iesum sagh, ⁺ wiert hy seer blijde: want hy hadde Hem al lange geerne gesien, want hy hadde veel van Hem gehooort; ende hoopte, hy soude een teeken van Hem sien.

+ Matth. 14,1. Luc. 9,7.

9

Ende hy vraegde Hem menigerley: maer Hy antwoordde hem niets.

10

Ende de Hooge-priesters ende Schrift-geleerden stonden, ende beschuldigden Hem hart.

11

Maer Herodes met sijn Hof-gesin, verachtede ende bespottede Hem, toogh Hem een wit kleet aen, ende sondt Hem weder tot Pilatum.

12

Op dien dagh wierden Pilatus ende Herodes vrienden met malkanderen: ⁺ want te vooren waren sy [onder] malkanderen vyant.

+ Act. 4,27.

III.13

ENde Pilatus riep de Hooge-priesters ende de Oversten, ⁺ ende het volck te samen,

+ Matth. 27,23. Marc. 15,14. Joh. 18,38. cap. 19,4.

14

Ende sprack tot haer: Ghy hebt desen Mensch tot my gebracht, als eenen, die het volck af-keert; ende siet, ick hebbe Hem voor u verhoort, ende en vinde aen dien Mensch dier saken geene, daer ghy Hem mede beschuldigt;

15

Herodes oock niet: want ick hebbe u tot Hem gesonden, ende siet, men en heeft niet op Hem gebracht, dat des doots weerdigh zy.

16

Daerom wil ick Hem kastijden, ende los laten.

17

Want hy moeste haer eenen, ⁺ nae gewoonte des Feests, los geven.

+ Matth. 27,15. Marc. 15,6. Joh. 18,39.

18

Doe riep de gantsche hoop, ende sprack: Wegh met desen, ende geeft ons Barrabam los!

19

Dewelcke was om eens op-roers, die in de stadt geschiedde, ende om eens moorts wille, in de gevanckenisse geworpen.

20

Doe riep Pilatus ander-werf tot haer, ende wilde Iesum los laten.

21

Maer sy riepen, ende spraken: Kruyst, kruyst Hem!

22

Maer hy sprack ten derden-mael tot haer: Wat heeft dan dese quaets gedaen? ick en vinde geene oorsake des doots aen Hem; daerom wil ick Hem kastijden, ende los laten.

23

Maer sy hielden aen met groot geroep, ende eyschten, dat Hy gekruyst wierde: ende haer ende der Hoogen-priesteren geroep nam de over-hant.

24

Ende Pilatus oordeelde, ⁺ dat hare bede geschieden soude.

+ Matth. 27,26. Marc. 15,15. Ioh. 19,16.

25

Ende liet dien los, die om des op-roers ende moorts wille was in de gevanckenisse geworpen, om welcken sy baden: maer Iesum over-gaf hy haren wille.

IV.26

ENde als sy Hem wegh leydden, ⁺ grepen sy eenen aen, Simon van Cyrenen, die quam van den velde; ende leyden het kruys op hem, dat hy’t Iesu nae-droege.

+ Matth. 27,32. Marc. 15,21.

27

Ende Hem volgde nae een grooten hoop volcx ende wijven, die beklaegden ende beweenden Hem;

28

Ende Iesus keerde Hem om tot haer, ende sprack: Ghy dochteren van Ierusalem, en weent niet over my; maer weent over u selven, ende over uwe kinderen.

29

Want siet, ⁺ de tijt sal komen, in welcken men seggen sal: Saligh zijn de onvruchtbare, ende de lichamen die niet gebaert en hebben, ende de borsten die niet gesoogt en hebben.

+ Matth. 24,19.

30

Dan sullen sy beginnen te seggen tot de bergen, ⁺ Valt op ons; ende tot de heuvelen, Bedeckt ons.

+ Ies. 2,19. Hos. 10,8. Apoc. 6,16. cap. 9,6.

31

Want ☜indien men dat doet aen ’t groene hout, wat sal aen ’t dorre geschieden☞?

32

Ende daer wierden oock wegh-geleydt twee andere quaet-doenders, ⁺ dat sy met Hem gedoodt wierden.

+ Ioh. 19,18.

V.33

ENde als sy quamen aen de plaetse, ⁺ die daer heet Schedel-

+ V. Het lijden Christi aen ’t kruys. Matth. 27,33. Marc. 15,22. Ioh 19,19.

[fol. 43r]

-stede, kruysten sy Hem aldaer, ende de quaet-doenders met Hem; den eenen ter rechter-, ende den anderen ter slincker-hant.

34

Ende Iesus sprack: ☜Vader, vergeeft het haer; ⁺ want sy en weten niet wat sy doen☞. ⁺ Ende sy deelden sijne kleederen, ende wierpen het lot daer om.

+ Ies. 53,12.

+ Psal. 22,19. Matth. 27,35. Marc. 15,24. Ioh. 19.23, 24.

35

Ende het volck stont, ende sagh toe. Ende de Oversten met haer bespotteden Hem, ⁺ ende spraken: Hy heeft andere geholpen, Hy helpe Hem selven, is Hy Christus de Uyt-verkoren Godts.

+ Matth. 27,39. Marc. 15,29.

36

De krijgs-knechten bespotteden Hem oock, traden tot Hem, ende brachten Hem azijn, ⁺

+ Psal. 69,22.

37

Ende spraken: Zijt Ghy der Ioden Koninck, so helpt u selven.

38

Daer was oock de op-schrift boven Hem geschreven, ⁺ met Griecksche, ende Latijnsche, ende Ebreeusche letteren: ☜Dit is der Ioden Koninck☞.

+ Matth. 27,37. Marc. 15,26. Ioh. 19,19.

39

Ende een van de quaet-doenders, die daer gehangen waren, lasterde Hem, ende sprack: Zijt Ghy Christus, so helpt u selven, ende ons.

40

Doe antwoordde de ander, bestrafte hem, ende sprack: En vreest ghy u oock voor Godt niet, ghy die doch in gelijcke verdoemenisse zijt?

41

Ende trouwens, wy zijn billijck daer in; want wy ontfangen, wat onse daden weert zijn; maer dese en heeft niet on-behoorlijcx gedaen.

42

Ende sprack tot Iesum: ☜Heere, gedenckt mijner, wanneer Ghy in uw’ Rijcke komt.

43

Ende Iesus sprack tot hem: Voor-waer, Ick segge u; Heden sult ghy met my in het Paradijs zijn☞. ⁺

+ 2 Cor. 12,4. Apoc. 2,7. Matth. 27,45. Marc. 15,33.

44

Ende het was ontrent de seste uyre; ende daer wiert eene duysternisse over het geheele lant, tot aen de negende uyre.

45

Ende de Sonne verloos haer schijnsel: ⁺ ende het voor-hangsel des Tempels scheurde midden in twee.

+ Matth. 27,51. Marc. 15,38.

VI.46

☜ENde Iesus riep luyde, ⁺ ende sprack: Vader, Ick bevele mijnen geest in uwe handen. Ende als Hy dat geseyt hadde, gaf Hy den geest op☞.

+ Psal. 31,6. Matth. 27,50. Marc. 15,37. Ioh. 19,30.

47

Doe nu de Hooft-man sagh, ⁺ watter geschiedde, prees hy Godt, ende sprack: Voor-waer, dese is een vroom Mensch geweest!

+ Matth. 27,54. Marc. 15,39.

48

Ende al het volck dat daer by was, ende toe-sagh, doe sy sagen watter geschiedde, sloegen sy aen hare borsten, ende keerden wederom.

49

Ende alle sijne bekenden stonden van verre, ende de wijven, die Hem uyt Galilea waren nae-gevolgt, ende sagen dat alles.

VII.50

ENde siet, ⁺ een man met name Ioseph, een Raeds-heere, die was een goet vroom man,

+ VI. Christus wort begraven. Matth. 27,57. Marc. 15,43. Ioh. 19,38.

51

Die en hadde niet bewilligt in haren raet ende handel, die was van Arimathia de stadt der Ioden, die oock op het Rijck Godts wachtede:

52

Die ginck tot Pilatum, ende badt om het lichaem Iesu.

53

Ende nam het af, wondt het in een lijn-waet, ende leyde het in een uyt-gehouwen graf, daer noch noyt yemant in gelegen en hadde.

54

Ende het was de Rust-dagh, ende de Sabbath brack aen.

55

Ende de wijven, ⁺ die met Hem gekomen waren uyt Galilea, volgden nae, ende besagen het graf, ende hoe sijn lichaem geleyt wiert.

+ Luc. 8,2.

56

Ende sy keerden wederom, ende bereydden de speceryen ende salven: ende den Sabbath over waren sy stille, nae de Wet.