Lutherse Bijbel (1648)

Het xxj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Van de arme weduwe, die een oortgen in de Godts-kiste leyde. II. De Heere voor-seyt den onder-ganck van de stadt Ierusalem; als oock III. van des Werelts eynde, ende van de teeckenen die voor-gaen sullen.

I.1

ENde Hy sagh op, ⁺ ende sagh de rijcken, hoe sy hare offerhanden in-leyden in de Godts-kiste.

+ Marc. 12,41.

2

Ende Hy sagh oock een arme weduwe, die leyde twee mijten in.

3

Ende Hy sprack: ⁺ Voor-waer, Ick segge u, Dese arme weduwe heeft meer dan sy alle in-geleyt.

+ 2 Cor. 8,12.

4

Want dese alle hebben van haren over-vloet in-geleyt, tot het offer Godts: maer sy heeft van hare armoede alle hare neeringe, diese heeft, in-geleyt.

II.5

ENde doe sommige seyden van de Tempel, ⁺ dat hy verciert was met fraye steenen, ende kleynodien, sprack Hy:

+ Matth. 24,1. Marc. 13,1.

6

De tijt sal komen, ⁺ in welcken van dat alle, dat ghy siet, niet een steen op den anderen gelaten en wort, die niet [in stucken] gebroken en worde.

+ Luc. 19,44.

7

Maer sy vraegden Hem, ende spraken: Meester, wanneer sal dat geschieden? ende welck is het teecken, wanneer dat geschieden sal?

8

Ende Hy sprack: Siet toe, en laet u niet verleyden; want daer sullen vele komen in mijnen Name, ende seggen, Ick ben ’t. Ende de tijt is nae-by gekomen: en volget haer niet nae.

9

Maer wanneer ghy hooren sult van oorlogen, ende beroerten, so en ontset u niet; want sulcx moet te voren geschieden: maer het eynde en is noch soo haest niet daer.

10

Doe sprack Hy tot haer: Het een volck sal hem verheffen tegen ’t ander, ende ’t een Rijck tegen ’t ander.

11

Ende daer sullen geschieden groote aerd-bevingen hier ende daer, diere tijden, ende pestilentien: oock sullender verschrickingen ende groote teeckenen van den Hemel geschieden.

12

Maer voor dit alles sullen sy de handen aen u slaen, ⁺ ende vervolgen: ende sullen u over-leveren in hare Scholen ende gevanckenissen, ende voor Koningen ende Vorsten trecken, om mijns Naems wille.

+ Matth. 10,17. cap. 24,9. Marc. 13,9. Joh. 10,2. Apoc. 2,10.

13

Ende dat sal u geschieden tot een getuygenisse.

14

So nemet nu ter herten, ⁺ dat ghy niet en sorget, hoe ghy u verantwoorden sult.

+ Matth. 10,19. Marc. 13,11. Luc. 12,11.

15

Want Ick wil u mont ende wijsheyt geven, welcker niet en sullen weder-spreken mogen, noch weder-staen, alle uwe weder partijen.

16

Ende ghy sult over-gelevert worden van de ouders, broeders, magen, ende vrienden; ende sy sullen uwer sommige dooden.

17

Ende ghy sult gehaet zijn van alle-man, ⁺ om mijns Naems wille.

+ Matth. 10,22. Marc. 13,13.

18

Ende een hayr van uwen hoofde en sal niet vergaen.

19

☜ ^a Besittet uwe zielen met lijdsaemheyt☞.

a Besittet) dat is, En laet uwe zielen niet onverduldigh worden.

20

^* Maer wanneer ghy sien sult Ierusalem beleggen met een heyr, so merckt, dat hare verwoestinge nae-by gekomen is.

* Matth. 24,15. Marc. 13,14. Dan. 9,27.

21

Als-dan wie in Iudea is, die vliede op ’t geberghte; ende wie midden daer in is, die wijcke daer uyt; ende wie op ’t lant is, die kome niet daer in.

22

Want dat zijn de dagen der wrake, ⁺ op dat vervult worde al datter geschreven is.

+ Dan. 9,26. Zach. 14.1, etc. Matth. 24,15. Marc. 13,14.

23

Maer wee den bevruchten ende soogenden in deselve dagen! want daer sal groote noot op Aerden zijn, ende een toorn over dit volck.

24

Ende sy sullen vallen door de scherpte des sweerts, ende gevangen gevoert worden onder alle volcken; ende Ierusalem sal vertreden worden van de Heydenen, tot dat der ^b Heydenen tijt vervult wort.

b Heydenen tijt) Ierusalem moet onder de Heydenen zijn, tot dat de Heydenen tot het geloove bekent worden, dat is, tot aen ’t eynde der Werelt; want de Tempel en sal niet weder op-komen.

III.25

^{❧ *} ENde daer sullen teeckenen geschieden aen de Sonne ende Mane ende sterren: ende op Aerden sal

❧ Euangelium op den 2 Son-dagh des Advents.

* Matth. 24,29. Marc. 13,24. Apoc. 6,12.

[fol. 41v]

den lieden bange zijn, ende sullen seer beangst worden: ende de Zee, ende de water-golven sullen bruysschen:

26

Ende de Menschen sullen versmachten, van vreese ende van verwachtinge der dingen, die komen sullen op aerden: want oock de krachten der Hemelen sullen haer bewegen.

27

Ende als-dan sullen sy sien des Menschen Soon komen in de wolcke, ⁺ met groote kracht ende heerlijckheyt.

+ Dan. 7,10.

28

Maer wanneer dit begint te geschieden, so siet op, ende heft uwe hoofden op, ⁺ daerom dat uwe verlossinge naeckt.

+ Rom. 8,23.

29

Ende Hy seyde haer eene gelijckenisse: ⁺ Siet aen den vijge-boom, ende alle boomen;

+ Matth. 24,32. Marc. 13,28.

30

Wanneer sy nu uyt-schieten, so siet ghy ’t aen haer, ende mercket, dat de Somer nu nae-by is.

31

Alsoo oock ghy, wanneer ghy dit alles siet geschieden, so wetet, dat het Rijck Godts nae-by is.

32

Voor-waer Ick segge u: Dit geslacht en sal niet vergaen, tot dattet alles geschiede.

33

☜Hemel ende Aerde vergaen; ⁺ maer mijne woorden en vergaen niet.

+ Psal. 102,27. Jes. 51,6. Matth. 24,35. Ebr. 1,11.

34

^* Maer wachtet u, dat uwe herten niet beswaert en worden met brassen ende suypen, ende met sorgen der neeringe, ende dese dagh snel kome over u.

* Rom. 13,13. Eph. 5,18. 1 Thes. 5.5, etc. 1 Petr. 4,7.

35

Want gelijck een val-strick sal hy komen over alle die op Aerden woonen. ⁺

+ 1 Thess. 5,2. 2 Petr. 3,10. Apoc. 3,3.

36

So zijt nu altijt wacker, ⁺ ende biddet, dat ghy weerdigh meugt worden te ontvlieden alle desen, dat geschieden sal, ende te staen voor des Menschen Soon☞☙.

+ Matth. 24,42. cap. 25,13. Marc. 13,33. Luc. 12,40. 1 Thess. 5,6. Apoc. 3,2. cap. 16,15.

37

Ende Hy leerde des daegs in den Tempel; ⁺ maer des nachts ginck Hy uyt, ende bleef den nacht over aen den Olijf-bergh.

+ Joh. 8,2.

38

Ende alle het volck maeckte hem vroegh op tot Hem in den Tempel, om Hem te hooren.