Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Christus maeckt des Hooft-mans knecht gesont. II. Verweckt van den dooden eener weduwen soon te Nain. III. Antwoordt den Iongeren Iohannis, dat Hy de Messias is. IV. Prijst Iohannem den Dooper. V. Eene sondaresse salft den Heere, ende krijgt vergiffenisse der sonden door ’t geloove.

I.1

NAe dat Hy nu voor den volcke uyt-gesproken hadde, ⁺ ginck Hy nae Capernaum.

+ Matth. 8,5.

2

Ende eens Hooft-mans knecht lagh doot-kranck, dien hy weert hieldt.

3

Ende doe hy van Iesu hoorde, sondt hy de Outsten der Ioden tot Hem, ende badt Hem, dat Hy quame, ende sijnen knecht gesont maeckte.

4

Doe sy nu tot Iesum quamen, baden sy Hem neerstelijck, ende spraken: Hy is ’t weerdigh, dat Ghy hem dat bewijst.

5

Want hy heeeft ons’ volck lief, ende heeft ons de Schole gebouwt.

6

Ende Iesus ginck met haer henen. Ende doe sy nu niet verre van ’t huys waren, sondt de Hooft-man vrienden tot Hem, ende liet Hem seggen: Och Heere, en vermoeyt u niet; ick en ben niet weerdigh, dat Ghy onder mijn dack gaet.

7

Daerom en hebb’ ick oock my selven niet weerdigh geacht, dat ick tot u

[fol. 32r]

quame: maer spreeckt een woort, so wort mijn jongen gesont.

8

Want ick ben oock een Mensch der Overheyt onderdanigh, ende hebbe krijgs-knechten onder my, ende segge tot den eenen, Gaet henen; so gaet hy: ende tot den anderen, Komt herwaerts; so komt hy: ende tot mijnen knecht, Doet dat; so doet hy ’t.

9

Maer doe Iesus dat hoorde, verwonderde Hy Hem sijner, ende keerde Hem om, ende sprack tot den volcke, dat Hem nae volgde: Ick segge u, sulck geloove en hebb’ Ick in Israël niet gevonden.

10

Ende doe de gene, die uyt-gesonden waren, wederom t’ huys quamen, vonden sy den krancken knecht gesont.

II.11

^❧ ENde het geschiedde daer nae, dat Hy in een stadt, met name Nain, ginck; ende vele van sijne Iongeren gingen met Hem, ende veel volcx.

❧ Euangelium op den 16 Son-dagh nae der H. Drie-vuldigheyt.

12

Ende als Hy nae by de poorte der stadt quam, siet, doe droegh men eenen dooden uyt, die een eenigh soon sijner moeder was; ende sy was eene weduwe, ende veel volcx uyt de stadt ginck met haer.

13

Ende doese de Heere sagh, jammerde Hem haerder, ende sprack tot haer: En weent niet.

14

Ende tradt toe, ende roerde de bare aen: ende de dragers stonden stille. Ende Hy sprack: Iongelinck, Ick segge u, staet op.

15

Ende de doode richtede hem op, ende begon te spreken: ende Hy gaf hem sijner moeder.

16

Ende een vreese quam haer allen aen, ende presen Godt, ende spraken: ⁺ Daer is een groot Propheet onder ons op-gestaen, ^* ende Godt heeft sijn volck besocht.

+ Deut. 18.15, 18. Luc. 24,19. Ioh. 4,19. cap. 6,14. cap. 9,17.

* Luc. 1,68.

17

Ende dese reden van Hem wiert verbreydt over ’t gantsche Ioodsche lant, ende in alle om-liggende landen☙.

18

Ende dat alle verkondigden Iohanni sijne Iongeren ⁺.

+ Matth. 11,2.

III.19

ENde hy riep twee van sijne Iongeren tot hem. Ende sondtse tot Iesum, ⁺ ende liet Hem seggen: Zijt Ghy die daer komen sal? ofte sullen wy eenen anderen verwachten?

+ Gen. 49,10. Hagg. 2,8.

20

Ende doe de mannen tot Hem quamen, spraken sy: Iohannes de Dooper heeft ons tot u gesonden, ende laet u seggen: Zijt Ghy die daer komen sal? ofte sullen wy eenen anderen verwachten?

21

Ende ter selver uyre maeckte Hy vele gesont van sieckten ende plagen, ende boose geesten; ende vele blinden schonck Hy het gesicht.

22

Ende Iesus antwoordde, ende sprack tot haer: Gaet henen, ende verkondigt Iohanni, wat ghy gesien ende gehoort hebt: ⁺ De blinde sien, de lamme gaen, de melaetsche worden reyn, de doove hooren, de doode staen op, ⁺ den armen wort het Euangelium gepredikt.

+ Ies. 29,18. cap. 35,5. cap. 61,1.

+ Ies. 61,1.

23

Ende ☜saligh is die, die hem aen my niet en ergert☞.

IV.24

ENde doe de boden Iohannis wegh gingen ⁺ begon Iesus te spreken tot den volcke van Iohanne: Wat zijt ghy uyt-gegaen in de woestijne te sien? wilt ghy een riet sien, dat van den wint beweegt wort?

+ Matth. 11,7.

25

Ofte, wat zijt ghy uyt-gegaen te sien? wilt ghy eenen Mensch in sachte kleederen sien? siet, die in heerlijcke kleederen ende lusten leven, die zijn in de Konincklijcke Hoven.

26

Ofte, wat zijt ghy uyt-gegaen te sien? wilt ghy eenen Propheet sien? ja Ick segge u, die daer meer is dan een Propheet.

27

Hy is ’t, van dien geschreven staet: ⁺ ☜Siet, Ick sende mijnen Engel voor uw’ aen-gesicht henen, die daer bereyden sal uwen wegh voor u☞.

+ Mal. 3,1. Marc. 1,2.

28

Want Ick segge u, Dat onder de gene, die van wijven geboren zijn, geen grooter Propheet en is, dan Iohannes de Dooper: maer die kleyner is in ’t Rijck Godts, die is grooter dan hy.

29

Ende al het volck dat hem hoorde, ende de tollenaers gaven Gode recht, ende lieten haer doopen met den doop Iohannis.

30

Maer de Phariseën ende Schrift-geleerden verachteden Godts raet tegen haer selven, ende en lieten haer van hem niet doopen.

31

Ende de Heere sprack: ⁺ Wien sal Ick de Menschen van dit geslacht vergelijcken? ende wien zijn sy gelijck?

+ Matth. 11,16.

32

Sy zijn gelijck den kinderen, die op de marckt sitten, ende roepen tegen malkanderen, ende spreken: Wy hebben u gepepen, ende ghy en hebt niet gedanst: wy hebben u geklaegt, ende ghy en hebt niet geweent.

33

Want Iohannes de Dooper is gekomen, ⁺ ende en at geen broot, ende en dronck geenen wijn, so segt ghy: Hy heeft den Duyvel.

+ Matth. 3,4. Marc. 1,6. Luc. 1,15.

34

Des Menschen Soon is gekomen, eet ende drinckt, so segt ghy: Siet, die Mensch is een vraet ende wijn-suyper, ⁺ der tollenaren ende sondaren vrient.

+ Matth. 11,19.

35

Ende de Wijsheyt moet haer rechtveerdigen laten van alle hare kinderen.

V.36

ENde een van de Phariseën badt Hem, dat Hy met hem ate: ende Hy ginck binnen in des Phariseus huys, ende settede Hem aen de tafel.

37

Ende siet, eene vrouwe was in de stadt, die was eene sondaresse: doe die vernam, dat Hy aen de tafel sat in des Phariseus huys, bracht sy een glas met ^a salve.

a Salve) dat is, met kostelijck water.

38

Ende tradt van achter tot sijne voeten, ende weende, ende begon sijne voeten nat te maken met tranen, ende met de hayren haers hoofts te droogen, ende kuste sijne voeten, ende salfdese met salve.

39

Maer doe de Phariseus dat sagh, die Hem genoodt hadde, sprack hy by hem selven, ende seyde: Indien dese een Pro-

[fol. 32v]

pheet ware, ⁺ so wiste Hy, wie ende wat voor eene vrouwe dese is, die Hem aen-roert: want sy is een sondaresse.

+ Luc. 15,2.

40

Iesus antwoordde, ende sprack tot hem: Simon, Ick hebbe u wat te seggen. Ende hy sprack: Meester, segt het.

41

Een woeckenaer hadde twee schuldenaers; d’eene was schuldigh vijf hondert penningen, d’ander vijftigh.

42

Maer doe sy niet en hadden te betalen, schonck hy ’t alle beyden. Segt dan, welcke van dese beyde sal hem meest lief hebben?

43

Simon antwoordde, ende sprack: Ick achte, dien hy meest geschoncken heeft. Ende Hy sprack tot hem: Ghy hebt recht geoordeelt.

44

Ende Hy keerde Hem tot de vrouwe, ende sprack tot Simon: Siet ghy dese vrouwe? Ick ben gekomen in uw’ huys, ghy en hebt my geen water gegeven tot mijne voeten; maer dese heeft mijne voeten met tranen nat gemaeckt, ende met de hayren hares hoofts gedroogt.

45

Ghy en hebt my geenen kus gegeven; maer dese, nae dat sy hier in gekomen is, en heeft sy niet af-gelaten mijne voeten te kussen.

46

Ghy en hebt mijn hooft met olye niet gesalft; maer sy heeft mijne voeten met salve gesalft.

47

Daerom segge Ick u: Haer zijn vele sonden vergeven, want sy heeft veel lief gehadt; maer wien weynigh vergeven wort, die heeft weynigh lief.

48

Ende Hy sprack tot haer: U zijn uwe sonden vergeven.

49

Doe begonden die met Hem aen tafel saten, ende spraken by haer selven: ⁺ Wie is dese, die oock de sonden vergeeft?

+ Matth. 9.3, 48.

50

Maer Hy sprack tot de vrouwe: Uw’ geloove heeft u geholpen; gaet henen met vrede.