Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 27v]
| |
HET EUANGELIUM LUCEKan bequamelijck in vier Hooft-stucken gedeelt worden:
I. Handelt van de geboorte Iohannis ende Iesu; tot ’et 3 cap. toe.
| |
Heeft vijf deelen: I. Luce voor-reden. II. Wort Zacharias beschreven; ende verhaelt, hoe hem een Engel zy verschenen. III. De verschijninge des Enges voor Maria. IV. Maria reyst tot Elisabeth. V. De geboorte Iohannis, ende wat daer by geschiedt zy. | |
I.1NAdemael dat vele haer onder-wonden hebben, in ordre te stellen de redenen van de geschiedenissen, die onder ons voor-geloopen zijn; | |
2Gelijck ons dat gegeven hebben, Ga naar margenoot+ die’t van aen-begin selfs gesien, ende Dienaers des Woorts geweest zijn: | |
3So hebbe ick ’t oock voor goet aen-gesien, nae dien ick ’t alles van aen-begin onder-socht hebbe, dat ick ’t tot u, mijn goede Theophile, Ga naar margenoot+ met vlijt ordentlijck schreve: | |
4Op dat ghy eenen gewissen gront bekent der leere, van dewelcke ghy onder-richt zijt. | |
II.5IN den tijt Herodis des Konincx van Iudea, wasser een Priester van de ordre Abia, Ga naar margenoot+ met name Zacharias; ende sijn wijf van de dochteren Aarons, welcke hiet Elisabeth: | |
6Ende sy waren alle beyde vroom voor Godt, ende gingen in alle geboden ende in-settingen des Heeren onberispelijck. | |
7Ende sy en hadden geen kint; want Elisabeth was onvruchtbaer, ende waren beyde wel-bedaegt. | |
8Ende het geschiedde, doe hy ’t Priester-ampt bediende voor Godt, ter tijt sijner ordre, | |
9Nae de gewoonte des Priesterdoms; Ga naar margenoot+ ende het aen hem was, dat hy roocken soude, Ga naar margenoot+ ginck hy in den Tempel des Heeren. | |
10Ende de gantsche menighte des volcx was buyten, ende badt onder de uyre des roockens. | |
11Maer hem verscheen de Engel des Heeren, ende stont ter rechter-hant aen den Reuck-altaer. | |
12Ende als Zacharias hem sagh, verschrickte hy, ende hem quam eene vreese aen. | |
13Maer de Engel sprack tot hem: En vreest u niet, Zacharia, want uw’ gebedt is verhoort; ende uw’ wijf Elisabeth sal u eenen soon baren, Ga naar margenoot+ diens naem sult ghy Iohannes heeten. | |
14Ende ghy sult dies vreugde ende blijdschap hebben; Ga naar margenoot+ ende vele sullen haer over sijne geboorte verblijden. | |
15Want hy sal groot zijn voor den Heere; Ga naar margenoot+ wijn ende stercken dranck en sal hy niet drincken: ende sal noch in ’s moeders lijf vervult worden met den heyligen Geest. | |
17Ende hy sal voor Hem henen gaen in den geest ende kracht Elie, Ga naar margenoot+ om te bekeeren de herten der vaderen tot de kinderen, ende de ongeloovige tot de kloeckheyt der Rechtveerdigen, om te bereyden den Heere een geschickt volck. | |
18Ende Zacharias sprack tot den Engel: Waer by sal ick dat bekennen? want ick ben out, ende mijn wijf is bedaegt. | |
19De Engel antwoordde, ende sprack tot hem: Ick ben Gabriel, Ga naar margenoot+ die voor Godt staet, ende ben gesonden om met u te spreken, dat ick u sulcx verkondigde. | |
20Ende siet, Ga naar margenoot+ ghy sult stom worden, ende niet spreken konnen tot op den dagh, dat dit geschieden sal: daerom dat ghy mijne woorden niet gelooft en hebt, dewelcke sullen vervult worden tot harer tijt. | |
21Ende het volck wachtede op Zachariam, ende verwonderden haer, dat hy soo lange in den Tempel vertoefde. | |
22Ende doe hy uyt-ginck, en konde hy niet met haer spreken: ende sy merckten, dat hy een gesicht gesien hadde in den Tempel. Ende hy wenckte haer, ende bleef stom. | |
23Ende het geschiedde, doe de tijt sijns ampts uyt was, ginck hy weder in sijn huys. | |
24Ende nae die dagen wiert sijn wijf | |
[Folio 28r]
| |
Elisabeth swanger, ende verborgh haer vijf maenden, ende sprack: | |
25Alsoo heeft my de Heere gedaen in de dagen, doe Hy my aen-gesien heeft, dat Hy mijne versmaetheyt onder de Menschen van my name. | |
III.26Ga naar margenoot❧ ENde in de seste maent wiert de Engel Gabriel gesonden van Godt, in eene stadt in Galilea, die heet Nazareth, | |
27Tot eene Maegt, Ga naar margenoot+ die onder-trouwt was aen eenen man, met name Ioseph, van den huyse Davids; ende de Maegt hiet Maria. | |
28Ende de Engel quam tot haer in, ende sprack: Gegroet zijt ghy begenadigde, de Heere is met u, ghy Ga naar margenoota gebenedijde onder de vrouwen. | |
29Maer doe sy hem sagh, verschrickte sy van sijne reden, ende dachte, Wat is dat voor eene groetenisse? | |
30Ende de Engel sprack tot haer: En vreest niet Maria, ghy hebt Ga naar margenootb genade by Godt gevonden. | |
31☜Siet, Ga naar margenoot+ ghy sult swanger worden in den lijve, ende een Soon baren, diens Naem sult ghy Iesus heeten: | |
32Die sal groot ende een Soon des Aller-hoogsten genoemt worden. Ga naar margenoot+ Ende Godt de Heere sal Hem den stoel sijnes vaders Davids geven. | |
33Ende Hy sal een Koninck zijn over het huys Iacobs eeuwighlijck, Ga naar margenoot+ ende sijns Koninck-rijcx en sal geen eynde zijn☞. | |
34Doe sprack Maria tot den Engel: Hoe sal dat toe-gaen? nademael ick van geenen man en weet. | |
35De Engel antwoordde, ende sprack tot haer: ☜De heylige Geest sal over u komen, ende de kracht des Aller-hooghsten sal u over-schaduwen: daerom oock dat Heylige, dat van u geboren wort, sal Godts Soon genoemt worden☞. | |
36Ende siet, Elisabeth uwe nichte is oock swanger met eenen soon in haren ouderdom, ende gaet nu in de seste maent; die in ’t geruchte is, dat sy onvruchtbaer zy: | |
38Ende Maria sprack: Siet, ick ben des Heeren Dienst-maegt, my geschiede gelijck ghy geseyt hebt. Ende de Engel scheydde van haer☙. | |
IV.39Ga naar margenoot❧ ENde Maria stont op in die dagen, ende ginck op ’t gebergte met haeste nae de stadt Iuda: | |
40Ende quam in ’t huys Zacharie, ende groetede Elisabeth. | |
41Ende het gebeurde, als Elisabeth de groetenisse Marie hoorde, so huppelde het kint in haren lijve: ende Elisabeth wiert des heyligen Geestes vol, | |
42Ende riep luyde, ende sprack: Gebenedijt zijt ghy onder de vrouwen, ende Ga naar margenootc gebenedijt is de Vrucht uws lichaems. | |
43Ende van waer komt my dit, dat de Moeder mijns Heeren tot my komt? | |
44Siet, doe ick de stemme uwer groetenisse hoorde, so huppelde het kint met vreugde in mijnen lijve. | |
45Ende ô saligh zijt ghy! Ga naar margenoot+ ghy die gelooft hebt: want het sal vol-bracht worden, wat u geseyt is van den Heere: | |
48Want Hy heeft sijne ellendige Dienst-maegt aen-gesien: siet, van nu aen sullen my saligh prijsen alle kints-kinderen. | |
49Want Hy heeft groote dingen aen my gedaen, die daer machtigh is, ende diens Naem heyligh is. | |
50Ende sijne barmhertigheyt duert altoos voort ende voort by de gene die Hem vreesen. Ga naar margenoot+ | |
51Hy oeffent gewelt met sijnen arm, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* ende verstroyt die hooveerdigh zijn in haers herten sin. | |
55Als Hy gesproken heeft tot onse Vaderen, Ga naar margenoot+ Abraham, ende sijnen zade eeuwighlijck☞. | |
56Ende Maria bleef by haer ontrent drie maenden: daer nae keerde sy wederom nae huys☙. | |
V.57Ga naar margenoot❧ ENde Elisabeth quam haren tijt, dat sy baren soude; ende sy baerde eenen soon. | |
58Ende hare gebueren ende magen hoorden, dat de Heere groote barmhertigheyt aen haer gedaen hadde; Ga naar margenoot+ ende verheugden hen met haer. | |
59Ende het geschiedde op den achtsten dagh, quamen sy om het kindeken te besnijden, ende hieten hem nae sijnen Vader, Zacharias. | |
60Maer sijne moeder antwoordde, Ga naar margenoot+ ende sprack: Geensins; maer hy sal Iohannes heeten. | |
61Ende sy spraken tot haer: Daer en is doch niemant in uwe maegschap, die alsoo heet. | |
62Ende sy wenckten sijnen Vader, Hoe hy hem wilde laten heeten. | |
63Ende hy eyschte een tafelken, schreef ende sprack: Hy heet Iohannes. Ende sy verwonderden haer alle. | |
64Ende terstont wiert sijn mont ende sijne tonge op-gedaen; ende hy sprack, ende loofde Godt. | |
65Ende daer quam eene vreese over alle gebueren: ende alle dese geschiedenisse wiert ruchtbaer op ’t gantsche Ioodsche gebergte. | |
66Ende alle die ’t hoorden, namen ’t ter herten, ende spraken: Wat, meynt ghy, sal uyt dit kindeken worden? want de hant des Heeren was met hem. | |
67Ende sijn vader Zacharias wiert des heyligen Geestes vol, propheteerde, ende sprack: | |
[Folio 28v]
| |
68Ga naar margenoot+ ☜Gelooft zy de Heere, de Godt Israëls! want Hy heeft besocht ende verlost sijn volck: | |
69Ende heeft ons op-gericht een Hoorn des heyls, Ga naar margenoot+ in den Huyse sijnes Dienaers Davids. | |
70Als Hy in voor-leden tijden gesproken heeft door den mont sijner heyliger Propheten: Ga naar margenoot+ | |
71Dat Hy ons verloste van onse vyanden, ende van de hant aller die ons haten: | |
72Ende de barmhertigheyt bewees onsen vaderen, ende gedachte aen sijn heyligh verbondt, | |
74Dat wy verlost zijnde uyt de hant onser vyanden, Ga naar margenoot+ Hem dienden sonder vreese onse leef-dage, | |
76Ende ghy kindeken sult een Propheet des Aller-hoogsten heeten: Ga naar margenoot+ ghy sult voor den Heere henen gaen, dat ghy sijnen wegh bereydt; | |
77Ende Ga naar margenootd kennisse des heyls geeft sijnen volcke, Ga naar margenoot+ die daer is in vergevinge harer sonden: | |
78Door de hertelijcke barmhertigheyt onses Godts, door welcke ons besocht heeft Ga naar margenoot* de Ga naar margenoote Op-ganck uyt de hooghte: | |
79Ga naar margenoot+ Op dat Hy verschijne den genen, die daer sitten in duysternisse ende schaduwe des doots; ende richte onse voeten op den wegh des vredes☞. | |
80Ende het kindeken wies, ende wiert starck in den Geest, ende was in de Ga naar margenoot++ woestijne, tot dat hy soude voor-treden voor het volck Israël☙. |
|