Logo DBNL
Lutherse Bijbel (1648) (2009)

Lutherse Bijbel (1648)

(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het xiiij. Capittel.

Heeft ses deelen: I. De Hooge-priesters ende Schrift-geleerden beraet-slagen, om Christum te dooden. II. Eene vrouwe salft Christum te Bethanien; ’t welck Hy verantwoort. III. Iudas verraedt sijnen Meester. IV. Christus laet het Paeschlam bereyden, eet dat met sijne Iongeren, ende stelt het H. Avont-mael in. V. Christi gespreck met de Iongeren, als oock sijn in-wendigh ende uyt-wendigh lijden in den Hof. VI. Wat in Caiphe Paleys geschiedt zy.

I.1

ENde nae twee dagen was het Paeschen, + ende de dagen der soete brooden: ende de Hooge-priesters ende Schrift-geleerden sochten, hoe sy Hem met liste grijpen ende dooden souden.

2

Maer sy spraken: Immers niet op het Feest, op datter geen op-roer en worde onder ’t volck.

II.3

ENde doe Hy te Bethanien was in Simonis des Melaetschen huys, + ende sat aen de tafel; doe quam een wijf, dat hadde een glas met ongevalscht ende kostelijck narden-water: ende sy brack het glas in stucken, ende goot het op sijn hooft.

4

Doe warender sommige, die wierden on-willigh, ende spraken: Waer toe dient doch dit verlies?

5

Men konde dat water meer dan om drie hondert penningen verkocht, + ende dat selve den armen gegeven hebben: ende sy murmureerden op haer.

6

Maer Iesus sprack: Laetse met vreden; wat bekommert ghy haer? Sy heeft een goet werck aen my gedaen.

7

Ghy hebt al-tijt armen by u, * ende als ghy wilt, kont ghy haer goet doen; Maer My en hebt ghy niet altijt.

8

Sy heeft gedaen wat sy konde: sy is voor gekomen, om mijn lichaem te salven tot mijne begraffenisse.

9

Voor-waer, Ick segge u: Waer dit Euangelium gepredikt wordt in de gantsche Werelt, daer sal men oock seggen tot harer gedachtenisse, dat sy nu gedaen heeft.

III.10

ENde Iudas Iscarioth, + een van de Twaelve, ginck henen tot de Hooge-priesters, dat hy Hem verriede.

11

Doe sy dat hoorden, wierden sy blijde, ende beloofden hem het gelt te geven: ende hy sochte, hoe hy Hem gevoeghlijck verriede.

IV.12

ENde op den eersten dagh der * soete brooden, + doe men het Paesch-lam offerde, spraken sijne Iongeren tot Hem: Waer wilt Ghy, dat wy henen gaen, ende bereyden, dat Ghy het Paesch-lam etet?

13

Ende Hy sondt twee van sijne Iongeren, ende sprack tot haer: Gaet henen in de stadt, ende u sal een Mensch ontmoeten, die draegt een kruycke met water; volgt hem nae.

14

Ende waer hy in-gaet, daer spreket tot den huys-weert: De Meester laet u seggen, waer is de gast-kamer, daer Ick het Paesch-lam in ete met mijne Iongeren?

15

Ende hy sal u een groote sale wijsen, die geplaveyt ende bereydt is: aldaer maeckt het voor ons gereedt.

16

Ende de Iongeren gingen uyt, ende quamen in de stadt, ende vonden ’t, als Hy haer geseyt hadde, ende bereydden het Paesch-lam.

17

Ende op den avont quam Hy met de Twaelve. +

18

Ende als sy aen de tafel saten, ende aten, sprack Iesus: Voor-waer, Ick segge u, Een van u, die met my eet, + sal my verraden.

19

Ende sy wierden treurigh, ende seyden d’ eene nae den anderen tot Hem: Ben ick ’t? ende d’ ander: Ben ick ’t?

20

Hy antwoordde, ende sprack tot haer: Een uyt de Twaelve, die met my in de schotel dopt.

21

Des Menschen Soon gaet wel henen, gelijck van Hem geschreven staet: maer wee dien Mensche, door welcken des Menschen Soon verraden wort! het ware den selven Mensche beter, dat hy noyt geboren en ware.

22

☜Ende als sy aten, + nam Iesus het broot, danckte, ende brack het, ende gaf het haer, ende sprack: Nemet, etet, dat is mijn lichaem.

23

Ende nam den kelck, ende danckte, ende gaf haer dien: ende sy droncken alle daer uyt.

24

Ende Hy sprack tot haer: Dat is mijn bloet des Nieuwen Testaments, dat voor vele vergoten wort☞.

25

Voor-waer, Ick segge u, dat Ick voort-aen niet drincken en sal van ’t gewas des wijn-stocks, tot op dien dagh, wanneer Ick het nieuw drincke in ’t Rijck Godts.

V.26

ENde doe sy den Lof-sangh gesproken hadden, + + gingen sy uyt aen den Olijf-bergh.

27

Ende Iesus sprack tot haer: + Ghy sult u in deser nacht alle aen my ergeren; want daer staet geschreven: * ☜Ick sal den Herder slaen, ende de schapen sullen haer verstroyen☞.

28

Maer daer nae, + wanneer Ick op-stae, wil Ick voor u henen gaen in Galileam.

29

Maer Petrus sprack tot Hem: Al waer ’t dat sy haer alle ergerden, so en wilde ick my doch niet ergeren.

30

Ende Iesus sprack tot hem: + Voor-waer, Ick segge u; Heden in deser nacht, eer dan de haen twee-mael kraeyt, sult ghy my drie-mael verloochenen.

31

Maer hy sprack noch meer: + Ia, al waer ’t dat ick oock met u sterven moeste, so en wilde ick u niet verloochenen. Des-gelijcx seyden sy alle.

32

Ende sy quamen tot den Hof, * met name, Gethsemane, ende Hy sprack tot

sijne Iongeren: Sit hier, tot dat Ick henen gae, ende bidde.

33

Ende nam tot Hem Petrum, ende Iacobum, ende Iohannem, ende begon te beven, ende seer beangst te worden, ende sprack tot haer:

34

Mijne ziele is bedroeft ter doot toe; + vertoeft hier, ende waket.

35

Ende Hy ginck een weynigh voorder, + viel op de Aerde, ende badt, dat, so ’t mogelijck ware, die uyre voor-by ginge,

36

Ende sprack: ☜Abba, mijn Vader, U is alle dinck mogelick, neemt desen kelck van my; + doch niet wat Ick wil, maer wat Ghy wilt☞.

37

Ende Hy quam, ende vondtse slapende, ende sprack tot Petro: Simon, slaept ghy? en kont ghy niet een uyre waken?

38

Waket ende biddet, op dat ghy niet in versoeckinge en valt: de geest is gewilligh, maer het vleesch is swack.

39

Ende Hy ginck weder henen, ende badt, ende sprack deselve woorden.

40

Ende quam weder, ende vondtse wederom slapende; want hare oogen waren vol slaeps, ende en wisten niet, wat sy Hem antwoordden.

41

Ende Hy quam ten derden-mael, ende sprack tot haer: Och wilt ghy nu slapen ende rusten? het is genoegh, de uyre is gekomen: siet, des Menschen Soon wort over-gelevert in der sondaren handen.

42

Staet op, laet ons gaen: siet, die my verraedt, is nae by.

43

Ende terstont, + doe Hy noch sprack, quam aen Iudas, een van de Twaelve, ende een groote schare met hem, met sweerden ende met stocken, van de Hooge-priesters ende Schrift-geleerden ende Outsten.

44

Ende de verrader hadde haer een teecken gegeven, ende geseyt: Welcken ick kussen sal, die is’t; dien grijpet, ende leydet Hem gewisse.

45

Ende doe hy quam, tradt hy terstont tot Hem, ende sprack tot Hem: Rabbi, Rabbi! ende kuste Hem.

46

Doe sloegen sy hare handen aen Hem, ende grepen Hem.

47

Maer een van de gene, + die daer by stonden, trock sijn sweert uyt, ende sloegh des Hoogen-priesters knecht, ende hieuw hem een oore af.

48

Ende Iesus antwoordde, + ende sprack tot haer: Ghy zijt uyt-gegaen, als tot eenen moordenaer, met sweerden ende met stocken, om my te vangen.

49

Ick ben dagelijcx by u in den Tempel geweest, ende hebbe geleert; ende ghy en hebt my niet gegrepen: + maer op dat de Schrift vervult worde.

50

Ende de Iongeren verlieten Hem alle, ende vloden.

51

Ende daer was een jongelinck, die volgde Hem nae, die was met lijnwaet gekleedt op de bloote huyt; ende de jongelingen grepen hem.

52

Maer hy liet het lijnwaet varen, ende vloodt naeckt van haer.

VI.53

ENde sy leydden Iesum tot den Hoogen-priester, + al-waer te samen gekomen waren alle Hooge-priesters, ende Outsten, ende Schrift-geleerden.

54

Maer Petrus volgde Hem nae van verre, tot binnen in des Hoogen-priesters Paleys; ende hy was daer, ende sat by de knechten, ende wermde hem by het licht.

55

Maer de Hooge-priesters ende de geheele Raet sochten getuygenisse tegen Iesum, + op dat sy Hem ter doot brachten; ende en vonden niet.

56

Vele gaven valsche getuygenisse tegen Hem; maer haer getuygenisse en quam niet over een.

57

Ende sommige stonden op, ende gaven valsche getuygenisse tegen Hem, ende spraken:

58

Wy hebben gehoort, dat Hy seyde: + Ick wil desen Tempel, die met handen gemaeckt is, af-breken, ende in drie dagen eenen anderen op-bouwen, die niet met handen gemaeckt en is.

59

Maer haer getuygenisse en quam noch niet over een.

60

Ende de Hooge-priester stont op onder haer, + ende vraegde Iesum, ende sprack: En antwoordt Ghy niet op ’t gene, dat dese tegen u getuygen?

61

Maer Hy sweegh stille, + ende en antwoordde niet. Doe vraegde Hem de Hooge-priester wederom, ende sprack tot Hem: Zijt Ghy Christus, de Soon des Hoogh-geloofden?

62

Maer Iesus sprack: + Ick ben ’t; ende ghy sult sien des Menschen Soon sitten ter rechter-hant der kracht, ende komen met des Hemels wolcken.

63

Doe scheurde de Hooge-priester sijnen rock, ende sprack: Wat behoeven wy meer getuygen?

64

Ghy hebt gehoort de Godts-lasteringe. Wat dunckt u? ende sy veroordeelden Hem alle, dat Hy des doots schuldigh ware.

65

Doe begonnen sommige Hem te bespouwen, + ende sijn aen-gesicht te bedecken, ende met vuysten te slaen, ende tot Hem te seggen: Propheteert ons. Ende de knechten sloegen Hem in ’t aen-gesichte.

66

Ende Petrus was beneden in ’t Paleys: + doe quam eene van des Hoogen-priesters dienst-maegden:

67

Ende doe sy sagh Petrum hem wermende, sagh sy hem aen, ende sprack: Ende ghy waert oock met Iesu van Nazareth.

68

Maer hy loochende’t, ende sprack: Ick en kenne Hem niet, en weet oock niet, wat ghy segt. Ende hy ginck uyt in den voor-hof; ende de haen kraeyde.

69

Ende de dienst-maegt sagh hem, + ende begon wederom te seggen tot de gene, die daer by stonden: Dese is een van dien.

70

Ende hy loochende ’t wederom. Ende nae een kleyne wijle spraken wederom tot Petro, die daer by stonden: Voor-waer, ghy zijt een van dien; want ghy zijt een Galileer, ende uwe sprake luydt effen alsoo.

71

Maer hy begon hem selven te vervloecken, ende te sweeren: Ick en kenne dien Mensche niet, daer ghy af segget.

72

Ende de haen kraeyde de tweede mael. Doe dacht Petrus aen het woort, dat Iesus tot hem seyde: Eer de haen twee-mael kraeyt, + sult ghy my drie-mael verloochenen. Ende hy begon te weenen.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

auteurs