Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Christus voor-seyt de verwoestinge des Tempels. II. So voegt Hy daer by de teeckenen, die voor ende ontrent deselve souden geschieden. III. Voor-seyt de belegeringe Ierusalems; ende leert, hoe men in den selven tijt moeste voorsichtigh zijn. IV. Beschrijft de laetste tijden, ende sijne toe-komste ten oordeel. V. Vermaent tot waken ende bidden.

I.1

ENde doe Hy uyt den Tempel ginck, ⁺ sprack tot Hem een van sijne Iongeren: Meester, siet, welcke steenen, ende welck een gebouw is dat!

+ Matth. 24,1. Luc. 21,5.

2

Ende Iesus antwoordde, ende sprack tot hem: Siet ghy wel al dit groot gebouw? niet een steen sal op den anderen blijven, die niet in stucken gebroken en worde.

II.3

ENde doe Hy op den Olijf-berg sat tegen den Tempel over, ⁺ vraegden Hem alleen Petrus, ende Iacobus, ende Iohannes, ende Andreas:

+ Matth. 24,3. Luc. 21,7.

4

Segt ons, wanneer sal dat altemael geschieden? ende wat sal het teecken zijn, wanneer dat altemael sal vol-eyndt worden?

5

Iesus antwoordde haer, ⁺ ende begon te seggen: Siet toe, dat u niemant en verleyde.

+ Eph. 5,6. 2 Thess. 2.2, 3. 1 Ioh. 4,1.

6

Want vele sullender komen onder mijnen Naem, ende seggen: Ick ben Christus; ende sullen vele verleyden.

7

Maer als ghy sult hooren van oorlogen, ende oorlogs geruchten, so en vreest u niet: want het moet alsoo geschieden; maer het eynde en is noch niet daer.

8

Het een volck sal hem verheffen tegen het ander, ende het een Koninck-rijck tegen het ander: ende daer sullen geschieden aerd-bevingen hier ende daer; ende sal zijn dieren tijt ende verschrickinge. Dat is der noot begin.

9

Maer siet ghy voor u: ⁺ want sy sullen u over-leveren voor de Raets-huysen ende Scholen; ende ghy moet geslagen worden, ende voor Vorsten ende Koningen moet ghy geleydt worden, om mijnent wille, tot een getuygenisse over haer.

+ Matth. 10,17. cap. 24,9. Luc. 21,12. Ioh. 15,19. cap. 16,2. Apoc. 2,10.

10

Ende het Euangelium moet te vooren gepredikt worden onder alle volckeren.

11

Wanneer sy u nu leyden ende over-leveren sullen, ⁺ so en sorget niet wat ghy spreken sult, ende en bedenckt u niet te vooren; maer wat u ter selver uyre gegeven wort, dat spreket: want ghy en zijt ’et niet, die daer spreeckt, maer de heylige Geest.

+ Matth. 10,19. Luc. 12,11. cap. 21,14.

12

Maer d’eene broeder sal den anderen over-leveren ter doot, ⁺ ende de vader den soon; ende de kinderen sullen haer verheffen tegen de ouders, ende sullense helpen dooden.

+ Ezech. 38,21. Mich. 7,6.

13

Ende ghy sult gehaet zijn van alle-man, om mijns Naems wille. Maer ☜wie vol-herdt tot aen ’t eynde, ⁺ die wort saligh☞.

+ Matth. 10,22. cap. 24,13. Luc. 21,19. Apoc. 2.7, 10.

III.14

^* MAer wanneer ghy sien sult den grouwel der verwoestinge, daer de Propheet Daniel van geseyt heeft, ⁺ dat hy staet, daer hy niet en behoort, (wie het leest, die mercke daer op) als-dan, ⁺ wie in Iudea is, die vliede op de bergen.

* Matth. 24,15. Luc. 21,20.

+ Dan. 9,27.

+ Luc. 21,21.

15

Ende wie op het dack is, die en dale niet neder in ’t huys, ende en kome daer niet in, om wat uyt sijn huys te halen.

16

Ende wie op ’t velt is, die en wende hem niet, om sijne kleederen te halen.

17

Maer wee den bevruchten ende soogenden in dien tijt!

18

Maer biddet, dat uwe vlucht niet en geschiede in den Winter.

19

Want in dese dagen sullen sulcke droeffenissen zijn, als sy noyt geweest en zijn van aen-begin der creaturen, die Godt geschapen heeft, tot nu toe; ende als oock niet worden en sal.

20

Ende indien de Heere dese dagen niet verkort en hadde, so en wierter geen Mensche saligh; maer om der uyt-verkorenen wille, die Hy uyt-verkoren heeft, heeft Hy dese dagen verkort.

21

Wanneer nu yemant te dier tijt tot u sal seggen: ⁺ Siet, hier is Christus; siet, daer is Hy: so en gelooft het niet.

+ Matth. 24,23. Luc. 21,8.

22

Want daer sullen haer valsche Christi, ⁺ ende valsche Propheten verheffen, die teeckenen ende wonderen doen; dat sy oock de uyt-verkorene verleydden, in dien ’t mogelick ware.

+ 2 Thess. 2,11.

23

Maer siet ghy voor u; siet, Ick hebbe ’t u altemael te vooren geseyt.

IV.24

MAer tot dier tijt, ⁺ nae dese droeffenisse, sullen de Sonne ende Mane haren schijn verliesen.

+ Matth. 24,29. Luc. 21,25. Apoc. 6,12.

25

Ende de Sterren sullen van den Hemel vallen: ende de krachten der Hemelen sullen haer bewegen.

26

Ende dan sullen sy sien des Menschen Soon komen in de wolcken, ⁺ met groote kracht ende heerlijckheyt.

+ Matth. 16,17. cap. 24,30. Marc. 14,62. Luc. 21,27. Act. 1,11. 1 Thess. 4,16. 2 Thess. 1,10. Apoc. 1,7.

27

Ende dan sal Hy sijne Engelen uyt-senden, ende sal vergaderen sijne uyt-verkorene van de vier winden, van het eynde der Aerden, tot het eynde der Hemelen toe.

28

Aen den vijge-boom leert eene gelijckenisse: ⁺ Wanneer nu sijne tacken sappigh worden, ende bladeren krijgt, so weet ghy, dat de Somer nae by is.

+ Matth. 24,32. Luc, 21,12.

29

Alsoo oock, wanneer ghy siet, dat sulcx geschiedt, so weet, dat het nae-by voor de deure is.

30

Voorwaer, Ick segge u: Dit geslacht en sal niet vergaen, tot dat dit alles geschiede.

31

☜Hemel ende Aerde sullen vergaen; ⁺ maer mijne woorden en sullen niet vergaen.

+ Psal. 102,27. Ies. 40,8. cap. 51,6. Ebr. 1,11.

32

Maer van dien dagh ende die uyre en weet niemant, ⁺ oock de Engelen niet in den Hemel, oock de Soon niet; maer alleen de Vader.

+ Matth. 24,36. Act. 1,7.

V.33

SIet toe, ⁺ waket ende biddet; want ghy en weet niet, wanneer het tijt is☞.

+ Matth. 24,42. cap. 25,13. Luc. 12,40. cap. 21,36. 1 Thess. 5,6.

34

Gelijck als een Mensch, die buyten lants toogh, ende verliet sijn huys, ende gaf sijnen knechten macht, eenen yegelijcken sijn werck, ende geboodt den deur-wachter, hy soude waken.

35

So waket nu: want ghy weet niet, wanneer de Heere des huys komt, of hy komt

[fol. 25v]

op den avont, ofte ter midder-nacht, oft ontrent het hanen-gekraey, ofte des morgens.

36

Op dat Hy niet snellijck en kome, ende vinde u slapende.

37

☜Maer wat Ick u segge, dat segge Ick allen, Waket☞.