Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Christus geneest eenen gichtigen te Capernaum. II. Beroept Mattheum. III. Verantwoordt sijne Iongeren tegen de Phariseën, waerom sy doe ter tijt niet en vasteden. IV. Verdedigt sijne Iongeren, dat sy op den Sabbath hadden ayren gepluckt.

I.1

ENde nae sommige dagen ginck Hy wederom nae Capernaum; ⁺ ende het wiert ruchtbaer, dat Hy in ’t huys was.

+ Matth. 9,1. Luc. 5,18.

2

Ende terstont vergaderden haer vele, alsoo dat sy geene ruymte en hadden, oock buyten voor de deure: ende Hy seyde haer het Woort.

3

Ende daer quamen sommige tot Hem, die brachten eenen gichtigen, die van vier gedragen wiert.

4

Ende doe sy niet en konden by Hem komen om des volcks wille, ontdeckten sy het dack, daer Hy was; ende groeven ’t door, ende lieten het bedde neder, daer de gichtige in lagh.

5

Maer doe Iesus haer geloove sagh, sprack Hy tot den gichtigen: Mijn soon, uwe sonden zijn u vergeven.

6

Maer daer waren sommige Schrift-geleerden, die saten aldaer, ende dachten in hare herten:

7

Hoe spreeckt dese sulcke godts-lasteringen? ☜wie kan de sonden vergeven, dan alleen Godt☞?

8

Ende Iesus bekende terstont in sijnen geest, dat sy alsoo dachten by haer

[fol. 18v]

selven, ende sprack tot haer: Wat denckt ghy sulcx in uwe herten?

9

Welck is lichter tot den gichtigen te seggen: U zijn uwe sonden vergeven; ofte, Staet op, neemt uw’ bedde, ende wandelt?

10

Maer op dat ghy wetet, dat des Menschen Soon macht heeft de sonden te vergeven op Aerden, sprack Hy tot den gichtigen:

11

Ick segge u, Staet op, neemt uw’ bedde, ende gaet t’ huys.

12

Ende terstont stont hy op, nam sijn bedde, ende ginck uyt voor alle; alsoo dat sy haer alle ontsetteden, ende presen Godt, ende spraken: Wy en hebben sulcx noch noyt gesien.

13

Ende Hy ginck weder uyt aen de Zee, ende al het volck quam tot Hem, ende Hy leerdese.

II.14

ENde doe Iesus voor by ginck, ⁺ sagh hy Levi den soon Alphei in ’t tol-huys sitten, ende sprack tot hem: Volgt my nae. Ende hy stont op, ende volgde Hem nae.

+ Matth. 9,9. Luc. 5,27.

15

Ende het geschiedde, doe Hy aen de tafel sat in sijn huys, setteden haer vele tollenaers ende sondaers met Iesu ende sijne Iongeren aen de tafel; want harer waren vele, die Hem nae-volgden.

III.16

ENde de Schrift-geleerden ende Phariseën, doe sy sagen, dat Hy met de tollenaers ende sondaers at, spraken sy tot sijne Iongeren: Waerom eet ende drinckt Hy met de tollenaers ende sondaers?

17

Doe dat Iesus hoorde, sprack Hy tot haer: ⁺ ☜De stercken en behoeven geenen Genees-meester, maer de krancken. Ick ben gekomen om de sondaers tot boete te roepen, ende niet de Rechtveerdige☞.

+ Matth. 9,13. cap. 21,31. Luc. 5,32. cap. 19,10. 1 Tim. 1,15.

18

Ende de Iongeren Iohannis ende der Phariseën vasteden veel: ⁺ ende daer quamen sommige, die spraken tot Hem: Waerom vasten de Iongeren Iohannis ende der Phariseën, ende uwe Iongeren en vasten niet?

+ Matth. 9,14. Luc. 5,33.

19

Ende Iesus sprack tot haer: ⁺ Hoe konnen de bruylofts-lieden vasten, terwijle de bruydegom by haer is? alsoo lange als de bruydegom by haer is, en konnen sy niet vasten.

+ Jes. 62,5. 2 Cor. 11,2.

20

Maer de tijt sal komen, dat de bruydegom van haer genomen wort, dan sullen sy vasten.

21

Niemant en set eenen lap van nieuw laken op een out kleet: want de nieuwe lap scheurt doch van het oude, ende de scheure wort erger.

22

Ende niemant en doet most in oude leder-sacken; ⁺ anders so scheurt de most de leder-sacken, ende de wijn wort uyt-gestort, ende de leder-sacken verderven: maer men sal den most in nieuwe leder-sacken doen.

+ Matth. 9,16. Luc. 5,36.

IV.23

ENde het geschiedde, ⁺ doe Hy wandelde op den Sabbath door ’t koorn, ende sijne Iongeren bego-sten, terwijle dat sy gingen, ayren uyt te plucken:

+ Deut. 23,25. Matth. 12,1. Luc. 6,1.

24

Ende de Phariseën spraken tot Hem: Siet toe, wat doen uwe Iongeren op den Sabbath, dat niet recht en is?

25

Ende Hy sprack tot haer: En hebt ghy noyt gelesen, wat David dede, ⁺ doe ’t hem van noode was, ende hem hongerde, met de gene die by hem waren?

+ 1 Sam. 21,6.

26

Hoe hy ginck in ’t Huys Godts, ter tijt ^a Abjathars des Hoogen-priesters, ende at de ^b Toon-brooden, ^* die niemant en dorste eten, dan de Priesters; ende hy gafse oock den genen, die by hem waren?

a Abjathar) Is Abimelechs soon, daerom seyt de Schrift, ’t zy onder Abimelech geschiedt, om dat sy op eenen tijt Priesters waren.

b Toon-brooden) Dat heet op Ebreeusch, panis facierum, broot dat altoos voor oogen zijn sal; gelijck het Woort Godts altoos voor onse herten dagh ende nacht zijn sal; Psal. 23,5. Parasti in conspectu meo mensam.

* Lev. 24,9.

27

Ende Hy sprack tot haer: ☜De Sabbath is om des Menschen wille gemaeckt; ende niet de Mensch om des Sabbaths wille.

28

⁺ So is des Menschen Soon een Heere, oock des Sabbaths☞.

+ Matth. 12,8. Luc. 6:5.