Lutherse Bijbel (1648)

Het xxv. Capittel.

Begrijpt eene verklaringe van de voor-gaende Prophetie, aengaende den jongsten dagh, in drie deelen: I. Van de tien maegden. II. Van neerstige ende onneerstige knechten. III. Van de forme des laetsten Oordeels.

I.1

DAn sal het Hemel-rijck gelijck zijn tien maegden, die hare lampen namen, ende gingen uyt den bruydegom te gemoet.

2

Maer vijf van haer waren dwase, ende vijf waren kloecke.

3

De dwase namen ^a hare lampen; maer sy en namen geen olye met haer.

a Hare lampen) De lampen sonder olye zijn de goede wercken sonder ’t geloove; die moeten alle uytgaen. Maer het olye-vat is het geloove in de conscientie op Godts genade; dat doet goede wercken, die daer bestaen. Maer gelijck hier geene aen d’ andere de olye geeft; alsoo moet een yegelijck voor hem selven gelooven.

4

Maer de kloecke namen olye in hare vaten, met hare lampen.

5

Doe nu de bruydegom vertoefde, wierden sy alle slaperigh, ende ontsliepen.

6

Maer ter midder-nacht wiert’er een geroep: Siet, de bruydegom komt, gaet uyt hem te gemoet!

7

Doe stonden dese maegden alle op, ende vercierden hare lampen.

8

Maer de dwase spraken tot de kloecke: Geeft ons van uwe olye; want onse lampen gaen uyt.

9

Doen antwoordden de kloecke, ende spraken: Niet alsoo, op dat ons ende u niet en ontbreke; maer gaet henen tot de kramers, ende koopt voor u selven.

10

Ende doe sy henen gingen om te koopen, quam de bruydegom; ende die bereydt waren, gingen met hem in ter bruyloft: ende de deure wiert toe-gesloten.

11

Ten laetsten quamen oock de andere maegden, ende spraken: Heere, Heere, doet ons open!

12

Maer hy antwoordde, ende sprack: Voor-waer ick segge u, ⁺ Ick en kenne u niet.

+ Matth. 7,23. Luc. 13,25.

13

Daerom waket; ⁺ want ghy en weet noch dagh noch uyre, in welcke des Menschen Soon komen sal.

+ Matth. 24,42. Marc. 13,33.

II.14

GElijck als een Mensch, ⁺ die buyten ’s lants toogh, sijne knechten riep, ende gaf haer sijne goederen over.

+ Luc. 19,12.

15

Ende den eenen gaf hy vijf ^b centeners, den anderen twee, den derden eenen; eenen yegelijcken nae sijn vermogen; ende toogh terstont wegh.

b Centeners) De Centeners zijn het bevolen Woort Godts; wie dat wel drijft, die heefter veel van, ende leert vele andere: wie het laet liggen, die heefter weynigh van; want aen hem selven is ’t eenderley Woort: maer het richt door sommige meer uyt, als door andere. Daerom isset nu vijf, dan twee Centeners genoemt.

16

Doe ginck die henen, die vijf centeners ontfangen hadde, ende handelde met deselve, ende wan andere vijf centeners.

17

Des-gelijcx oock die twee centeners ontfangen hadde, wan oock twee andere.

18

Maer die eenen ontfangen hadde, ginck henen, ende maeckte eenen kuyl in de aerde, ende verbergde sijns Heeren gelt.

19

Over eenen langen tijt quam de Heere deser knechten, ende hieldt rekenschap met haer.

20

Doe tradt voort, die vijf centeners ontfangen hadde, ende leyde daer vijf andere centeners op, ende sprack: Heere, ghy hebt my vijf centeners gegeven; siet daer, ick hebbe daer vijf andere centeners mede gewonnen.

21

Doe sprack sijn Heere tot hem: ☜Ey ghy vrome ende getrouwe knecht! ghy zijt over weynigh getrouw geweest, ick wil u over vele setten; ⁺ gaet in tot uwes Heeren vreugde☞.

+ Matth. 24,47. Luc. 12,42.

22

Doe tradt oock voort, die twee centeners ontfangen hadde, ende sprack: Heere, ghy hebt my twee centeners gegeven; siet daer, ick hebbe met deselve twee andere gewonnen.

23

Sijn Heere sprack tot hem: ☜Ey ghy vrome ende getrouwe knecht! ghy zijt over weynigh getrouw geweest, ick wil u over vele setten; gaet in tot uwes Heeren vreugde☞.

[fol. 15r]

24

Doe tradt oock toe, die eenen centener ontfangen hadde, ende sprack: Heere, ick wiste, dat ghy een hart man zijt: ghy maeyt, daer ghy niet gezaeyt en hebt; ende vergadert, daer ghy niet gestroyt en hebt:

25

Ende ick vreesde my, ginck henen, ende verbergde uwen centener in de aerde; siet, daer hebt ghy het uwe.

26

Maer sijn Heere antwoordde, ende sprack tot hem: Ghy schalckachtige ende luye knecht, wist ghy, dat ick maeye, daer ick niet gezaeyt en hebbe; ende vergadere, daer ick niet gestroyt en hebbe:

27

So soudt ghy mijn gelt den wisselaers gegeven hebben; ende als ick gekomen ware, so hadde ick het mijne tot my genomen met woecker.

28

Daerom neemt van hem den centener, ende geeft hem dien, die tien centeners heeft.

29

Want ☜wie daer heeft, ⁺ dien sal gegeven worden, ende sal overvloedigh hebben; maer wie niet en heeft, dien sal oock dat hy heeft genomen worden☞.

+ Matth. 13,12. Marc. 4, 25. Luc. 8,18. cap 19,26.

30

Ende den on-nutten knecht werpet in de uyterste duysternisse; ⁺ daer sal zijn huylinge ende knersinge der tanden.

+ Matth. 8,12. cap. 13,42. cap. 22,13. cap. 24,51. Luc. 13,28.

III.31

^{❧ +} MAer als des Menschen Soon komen sal in sijne heerlijckheyt, ende alle heylige Engelen met Hem; dan sal Hy sitten op ^* den stoel sijner heerlijckheyt:

❧ Euangelium op den 26 Son-dagh nae der H. Drie-vuldigheyt.

+ Matth. 16,27. cap. 26,64. Marc. 14,62. Luc. 21,27. Act. 1,11.

* Matth. 19,28.

32

Ende alle volckeren sullen voor Hem vergadert worden; ende Hy salse van malkanderen scheyden, gelijck als een herder de schapen van de bocken scheydet:

33

Ende sal de schapen tot sijne rechter-hant setten, ende de bocken ter slincker-hant.

34

So sal dan de Koninck seggen tot dien tot sijne rechter-hant: ☜Komet ghy gesegende mijnes Vaders, be-erft het Rijck, dat u bereydt is van ’t begin der werelt☞.

35

Want Ick ben hongerigh geweest, ⁺ ende ghy hebt my gespijst: Ick ben dorstigh geweest, ende ghy hebt my te drincken gegeven: Ick ben een gast geweest, ende ghy hebt my geherbergt:

+ Ies. 58,7. Ezech. 18,7.

36

Ick ben naeckt gweest, ende ghy hebt my gekleedt: Ick ben kranck geweest, ende ghy hebt my besocht: Ick ben gevangen geweest, ende ghy zijt tot my gekomen.

37

Dan sullen Hem de Rechtveerdige antwoorden, ende seggen: Heere, wanneer hebben wy u hongerigh gesien, ende hebben u gespijst? ofte dorstigh, ende hebben u te drincken gegeven?

38

Wanneer hebben wy u eenen gast gesien, ende geherbergt? ofte naeckt, ende hebben u gekleedt?

39

Wanneer hebben wy u kranck ofte gevangen gesien, ende zijn tot u gekomen?

40

Ende de Koninck sal antwoorden, ⁺ ende tot haer seggen: ☜Voor-waer Ick segge u; Wat ghy gedaen hebt eenen van dese mijne minste broederen, dat hebt ghy My gedaen☞.

+ Prov. 19,17. Matth. 10,42. Marc. 9,41. Ioh. 13,20. 2 Cor. 9,6.

41

Dan sal Hy oock seggen tot dien ter slincker-hant: Gaet wegh van My, ⁺ ghy vervloeckte, in het eeuwige vyer, dat bereydt is den Duyvel ende sijnen Engelen.

+ Matth. 7,23. Luc. 13.25, 27.

42

Ick ben hongerigh geweest, ende ghy en hebt my niet gespijst: Ick ben dorstigh geweest, ende ghy en hebt my niet te drincken gegeven:

43

Ick ben een gast geweest, ende ghy en hebt my niet geherbergt: Ick ben naeckt geweest, ende ghy en hebt my niet gekleedt: Ick ben kranck ende gevangen geweest, ende ghy en hebt my niet besocht.

44

Dan sullen sy Hem oock antwoorden, ende seggen: Heere, wanneer hebben wy u gesien hongerigh, ofte dorstigh, oft eenen gast, ofte naeckt, ofte kranck, ofte gevangen; ende hebben u niet gedient?

45

Dan sal Hy haer antwoordden, ende seggen: Voor-waer Ick segge u; Wat ghy niet gedaen en hebt eenen van dese minste, dat en hebt ghy My oock niet gedaen.

46

Ende sy sullen in de eeuwige pijne gaen; ⁺ maer de Rechtveerdige in ’t eeuwige leven☙.

+ Dan. 12,2. Ioh. 5,29.