Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Heeft ses deelen: I. Christus wort verklaert op den bergh. II. Onder-richt de Apostelen van de komste Elie. III. Geneest eenen maen-suchtigen. IV. Verhaelt d’oorsaken, waerom de Apostelen den boosen geest niet uyt-drijven en konden. V. Voor-seyt sijnen doot ende op-standinge. VI. Sprceekt met Petro van een cijns-penninck.

I.1

ENde nae ses dagen, ⁺ nam Iesus tot Hem Petrum ende Iacobum, ende Iohannem sijnen broeder, ende leyddese bezijden op eenen hoogen bergh;

+ Marc. 9,2. Luc. 9,28.

2

Ende wiert voor haer verklaert: ende sijn aengesicht blonck, gelijck de Sonne; ende sijne kleederen wierden wit, als een licht.

3

Ende siet, doe verscheenen hen Moses ende Elias, die spraken met Hem.

4

Ende Petrus antwoordde, ende sprack tot Iesum: Heere, hier is ’t goet zijn! wilt Ghy, so willen wy hier drie hutten maken, U eene, Mosi eene, ende Elie eene.

5

Doen hy noch alsoo sprack, siet, doe over-schaduwedese een lichte wolcke. Ende siet, een stemme uyt de wolcke sprack: ☜Dit is mijn lieve Soon, ⁺ aen welcken Ick een ^* wel-behagen hebbe; ⁺ Dien sult ghy hooren☞.

+ Matth. 3,17. Marc. 1,11. cap. 9,7. Luc. 3,22. cap. 9,35. Col. 1,13. 2 Petr. 1,17.

* Jes. 42,1.

+ Deut. 18,19. Act. 3,22.

6

Doe dat de Iongeren hoorden, vielen sy op haer aengesichte, ende verschrickten seer.

7

Maer Iesus tradt tot haer, raecktese aen, ende sprack: Staet op, ende en vreest u niet.

8

Doe sij nu hare oogen op-hieven, en sagen sy niemant dan Iesum alleen.

II.9

ENde doe sy van den bergh af-gingen, ⁺ geboodt haer Iesus, ende sprack: Ghy en sult dit gesicht niemant seggen, tot dat des Menschen Soon van den dooden op-gestaen is.

+ Matth. 16,20. Marc. 9,9. Luc. 9,36.

10

Ende sijne Iongeren vraegden Hem, ⁺ ende spraken: Wat seggen dan de Schrift-geleerden, dat Elias eerst moet komen?

+ Marc. 9,11.

11

Iesus antwoordde, ⁺ ende sprack tot haer: Elias sal immers eerst komen, ende alles te rechte brengen.

+ Mal. 4,5.

12

Doch Ick segge u: ⁺ Elias is al-reede gekomen, ende sy en hebben hem niet gekent; maer hebben aen hem gedaen, wat sy wilden: alsoo sal oock des Menschen Soon van haer moeten lijden.

+ Matth. 11,14. Marc. 9,11.

13

Doe verstonden de Iongeren, dat Hy van Iohannes den Dooper tot haer gesproken hadde.

III.14

ENde doe sy by ’t volck quamen, ⁺ tradt tot Hem een Mensche, ende viel Hem te voete,

+ Marc. 9,17. Luc. 9,37.

15

Ende sprack: Heere, ontfermt u over mijnen soon; want hy is maen-suchtigh, ende heeft een swaer lijden; hy valt dickwils in ’t vyer, ende dickwils in ’t water.

16

Ende Ick hebbe hem tot uwe Iongeren gebracht; ende sy en konden hem niet helpen.

17

Ende Iesus antwoordde, ende sprack: ô ghy ongeloovige ende verkeerde aert! hoe lange sal Ick by u zijn? hoe lange sal Ick u dulden? brenget hem My hier.

18

Ende Iesus dreygde hem; ende de Duyvel voer van hem uyt: ende de jonge wiert gesont ter selvet uyre.

[fol. 10v]

IV.19

DOe traden tot Hem sijne Iongeren in ’t bysonder, ⁺ ende spraken: Waerom en konden wy hem niet uyt-drijven?

+ Marc. 9,28.

20

Maer Iesus antwoordde, ende sprack tot haer: Om uws ongeloofs wille; want Ick segge u voor-waer: ☜So ghy een geloove hebt als een mostaert-koorn, ⁺ so meugt ghy tot desen bergh seggen: Heft u van hier op derwaerts; so sal hy hem op-heffen: ende u sal niet onmogelick zijn☞.

+ Matth. 21,21. Luc. 17,6.

21

Maer dese aert en vaert niet uyt, dan door bidden ende vasten.

V.22

DOe sy nu in Galilea verkeerden, ⁺ sprack Iesus tot haer: Het is toe-komende, dat des Menschen Soon over-gelevert sal worden in der Menschen handen:

+ Matth. 16,21. cap. 20,18. Marc. 8,31. cap. 9,31. cap. 10,33. Luc. 9.22, 44. cap. 18,31. cap. 24.6, 7.

23

Ende sy sullen Hem dooden, ende ten derden dage sal Hy weder op-staen. Ende sy wierden seer bedroeft.

VI.24

DOe sy nu te Capernaum quamen, gingen tot Petrum die den cijns-penningh ontfingen, ende spraken: En pleegt uwe Meester den cijns-penningh niet te geven?

25

Hy sprack: Ia. Ende als Hy in ’t huys quam, quam hem Iesus voor, ende sprack: Wat dunckt u Simon? ^* van wien nemen de Koningen op aerden den tol ofte cijns? van hare kinderen, ofte van de vreemden.

* Matth. 22,21. Rom. 13,7.

26

Doe sprack Petrus tot Hem: Van de vreemden. Iesus sprack tot hem: So zijn de kinderen ^a vry.

a Vry) Hoewel Christus vry was, so gaf Hy nochtans den cijns sijnen Naesten te gevallen. Alsoo is een Christen sijnent halven van alle dingen vry; ende geeft hem niet-te-min sijnen Naesten goet-willigh ten dienste.

27

Maer op dat wijse niet en ergeren, so gaet henen aen de Zee, ende werpt den angel uyt; ende den eersten visch, die op-komt, dien neemt: ende als ghy sijnen mont open doet, sult ghy eenen ^b stater vinden, den selven neemt, ende geeft haer dien voor my ende u.

b Stater) is een loot; als’t silver is, so doet het eenen halven Rijcx-daler.