Lutherse Bijbel (1648)

Van den Draeck te Babel.

Dit stuck heeft drie deelen: I. Der Babyloniers tegen den Koninck van Daniëls wegen, dewelcke in den Leeuwen-kuyl geworpen wort. II. Hoe Daniël al daer gevaren zy. III. Hoe Daniël uyt dien kuyl verlost, ende sijne vyanden zijn gestraft geworden.

I.22

ALdaer was oock een groote Draeck, den welcken die van Babel aenbaden; ende de Koninck sprack tot Daniël:

23

Hoe, wilt ghy van dien oock seggen, dat hy niets dan een koperen Afgodt zy? Siet, hy leeft immers: want hy eet ende drinckt; ende ghy en kont niet seggen, dat hy geen levendige Godt en zy: daer om so bidt hem aen.

24

Maer Daniël antwoordde: Ick wil den Heere mijnen Godt aenbidden; want die is de levendige Godt.

25

Maer ghy Heere Koninck, geeft my oorlof, so wel ick desen Draeck om-brengen, sonder eenigh sweert ofte stock. Ende de Koninck sprack: Ia, ick geve u oorlof.

26

Doe nam Dainël peck, vet ende hayr, ende koockt ’et onder malkanderen, ende maeckte daer koecxkens van, ende wierpse den Draeck in den hals: ende de Draeck berstede daer van midden ontwee. Ende Daniël sprack: Siet, dit zijn uwe Goden!

27

Doe nu die van Babel sulcx hoorden, so verdroot het hen seer, ende maeckten eenen op-loop tegen den Koninck, ende spraken: Onse Koninck is een Iode geworden; want hy heeft den Bel vernielt, ende den Draeck gedoodt, ende de Priesters om-gebracht.

28

Ende sy traden voor den Koninck, ende spraken: Geeft ons Daniël her-waert s; indien niet, so willen wy u ende uw’ gantsch huys om-brengen.

29

Als nu de Koninck sagh, dat sy met gewelt op hem drongen, so moeste hy hen Daniël overgeven.

30

Ende sy wierpen hem by de leeuwen in den kuyl, ⁺ daer in lag hy ses dagen lange.

+ Daniël wort in den leeuwen kuyl geworpen.

II.31

ENde daer waren seven leeuwen in den kuyl, dien gaf men dagelijcx twee Menschen, ende twee schapen: maer in dese dagen en gaf men hen niets, op dat sy Daniël eten souden.

32

Maer daer was een Propheet Habakuk in Iudea, die hadde eenen pap gekoockt, ende broot in-gebrockt in een diepe schotel, ende ginck daer mede op ’t velt, ⁺ dat hy ’t den maeyers soude brengen.

+ Habakuk.

33

Ende de Engel des Heeren sprack tot Habakuk: Ghy moet het eten, dat ghy draegt, Daniël brengen te Babel in der leeuwen-kuyl.

34

Ende Habakuk antwoordde: Heere ick en hebbe de stadt Babel noyt gesien; ende en weet niet waer de kuyl is.

35

Doe vatte hem de Engel boven by ’t hayr des hoofts, ende voerde hem als een stercke wint te Babel aen den kuyl.

36

Ende Habakuk riep, ende sprack: Daniël, Daniël! neemt dit eten, ⁺ dat u Godt gesonden heeft.

+ Ezech. 8,3.

37

Ende Daniël sprack: Heere Godt, Ghy gedenckt immers noch aen my; ende en verlaet degene niet, die u aen-roepen, ende u liefhebben.

38

Ende hy stont op, ende at: maer de Engel Godts bracht Habakuk terstond wederom op sijne plaetse.

III.39

ENde de Koninck quam op den sevenden dagh, om rouwe te toonen over Daniël: ende als hy aen den kuyl quam, ende daer in sagh; siet, doe sat Daniël midden onder de leeuwen.

40

Ende de Koninck riep luyde, ende sprack: ô Heere, Ghy Godt Daniëls! Ghy zijt een groote Godt, ende daer en is anders geen Godt, dan Ghy.

41

Ende hy liet hem uyt den kuyl nemen: maer de andere, die hem wilden ter doot gebracht hebben, die liet hy in den kuyl werpen; ende sy wierden also terstond voor sijne oogen van de leeuwen verslonden.