Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Is een Gebedt, ende belijdenisse van wegen de sonden. II. Vermaninge der wijsheyt. | |
I.1ALmachtige Heere, Ghy Godt Israëls, in desen grooten angst ende noot roep’ ick tot U: | |
2Hoort, ende zijt genadigh, Heere! want wij hebben tegen U gesondiget. | |
4Heere almachtigh, Ghy Godt Israëls, hoort nu het gebedt Israëls, die den Doot in de kaken steken; ende het gebedt der kinderen, die sich aen U versondigt, ende nae de stemme des Heeren hares Godts niet gehoort en hebben: daerom is oock de straffe steets achter ons geweest. | |
5En gedenckt niet der misdaden onser vaderen; maer gedenckt nu aen uwe hant, ende aen uwen Naem: | |
6Want Ghy zijt immers de Heere onse Godt; so willen wy, Heere, U loven: | |
7Want daerom hebt Ghy uwe vreese in onse herten gegeven, dat wy uwen Naem aen-roepen, ende U in onse gevanckenisse loven souden: want alle misdaet onser vaderen, die voor U gesondigt hebben, gaet ter herten, ons, | |
8Wy die nu zijn in onse gevanckenisse, Ga naar margenoot+ daer henen Ghy ons verstooten hebt, ter versmaetheyt, ten vloeck ende grouwel, om aller misdaden wille onser vaderen, die van den Heere haren Godt af-geweken zijn. | |
II.9HOort Israël de geboden des levens: Ga naar margenoot+ merckter neerstigh op, ende onthoudtse wel. | |
10Hoe komt ’et, Israël, dat ghy in der Heydenen lant versmacht? | |
11Dat ghy in een vreemt lant zijt? Ga naar margenoot+ dat ghy u verontreynigt onder de dooden? dat ghy onder de gene gerekent zijt, die in de helle varen? | |
13Waert ghy op Godts wegh gebleven, so hadt ghy wel altoos in vrede gewoont. | |
14So leert nu rechte wijsheyt: Ga naar margenoot+ op dat ghy gewaer wort, wie de gene zy, die een lanck leven, goederen, vreugde ende vrede geeft. | |
15Wie weet, waer sy woont? wie is in hare kamerkens gekomen. | |
16Waer zijn de Vorsten der Heydenen, die over het wilde gedierte op Aerden heerschen? | |
17Die daer spelen met de vogelen des Hemels? Die silver ende gout vergaderen, daer de Menschen haer vertrouwen op setten, ende en konnen sijns nimmermeer sat worden: | |
18(Want sy brengen gelt te wege, ende zijn sorgvuldigh daer op, ende ’t is doch altemael te vergeefs.) | |
19Sy zijn verdelget, ende in de helle gevaren; ende andere zijn in hare plaetse gekomen. | |
20De na-komelingen sien trouwens wel het licht, ende woonen op den aerd-bodem; ende en treffen doch den wegh niet, daer men de Wijsheyt vindt: | |
21Want sy verachtense: daer toe hare kinderen zijn oock dwalende gegaen. | |
22In Canaan en hoort men niets | |
[Folio 40r]
| |
van haer: te Theman en siet mense niet: | |
23De kinderen Hagar speuren wel nae de aerdsche wijsheyt: desgelijcken de koop-lieden van Meran, ende die te Theman, die hen duncken laten kloeck te zijn; maer sy en treffen doch den wegh niet, daer men de Wijsheyt vindt. | |
24O Israël, hoe heerlijck is het Huys des Heeren! hoe wijt ende groot is het de stede sijner Wooninge! | |
25Sy en heeft geen eynde, ende is onmetelijck hoogh. | |
27Deselve en heeft de Heere niet verkoren, noch hen den wegh der kennisse geopenbaert. | |
28Ende dewijle sy de Wijsheyt niet en hadden, zijn sy onder-gegaen in hare dwaesheyt. | |
29Wie is ten Hemel gevaren, ende heeftse gehaelt, Ga naar margenoot+ ende uyt de wolcken af-gebracht? | |
30Wie is over zee gevaren, ende heeftse gevonden, ende voor kostelijck gout hier gebracht. | |
31Somma, daer en is niemant die den wegh weet, daer men de Wijsheyt vindt. | |
32Maer die alle dingen weet, die kentse, ende heeftse door sijn verstant gevonden: die den aerd-bodem bereydt heeft tot eenen eeuwigen tijt, ende dien vervult met allerley dieren: | |
33Die het licht laet op-gaen, ende als Hy ’t weder-om roept, so moet het Hem gehoorsaem zijn. | |
35Ende als Hyse voort roept, so antwoorden sy: Hier zijn wy! ende lichten met vreugde om dies wille, diese geschapen heeft. | |
37Die heeft de Wijsheyt gevonden, ende heeftse gegeven Iacob sijnen Dienaer, ende Israël sijnen Beminden. | |
38Daer nae is sy verschenen op Aerden, ende heeft by de lieden gewoont. | |
1Deze Wijsheyt is het Boeck van de geboden Godts, Ga naar margenoot+ ende van de Wet die eeuwigh is: alle diese houden, sullen leven; maer diese over-treden, sullen sterven. | |
2Keert u weder daer toe, Israël, ende neemtse aen; wandelt sulck licht nae, dat u voor-licht. | |
3En geeft niet uwe eere over aen eenen anderen, ende uwen schat aen een vreemt volck. | |
|