Lutherse Bijbel (1648)

Het Lj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Danck-segginge, ende verhael der weldaden Godts. II. Sirachs neerstigheyt, om de wijsheyt nae te speuren. III. Vermaninge, om sulcke neerstigheyt nae te volgen.

I.1

ICk dancke u, ⁺ Heere Koninck, ende love u Godt mijnen Heylant.

+ Een gebedt Iesu des soons Sirachs.

2

Ick dancke uwen Name, dat Ghy mijne beschuttinge ende hulpe zijt; ende mijn lichaem uyt het verderf,

3

Van den strick der ^a valsche tongen, ende leugen-monden, verlost hebt:

a Valsche) Om Godts Woorts wille moet men allerley lijden, als valsche leeraers, lasteraers, gewelt, vyer, kercker, etc. maer uyt dien allen helpt Godt getrouwelijck.

4

Ende hebt my geholpen tegen de vyanden; ende hebt my verlost nae uwe groote ende hoogh-gepresen barmhertigheyt, van ’t brullen der gener, die my verslinden wilden;

5

Uyt de hant der gener, die my nae ’t leven stonden; uyt vele droeffenissen, daer in ick lagh;

6

Uyt den brant, die my om-cingelt hadde, midden uyt het vyer, dat ick daer in niet en verbrandde; uyt de diepe kake der Hellen;

7

Van de valsche klappers ende leugenaers voor den Koninck, ende van ’t onrechtveerdigh oordeel.

8

Ick was nae by den doot; ende mijn leven was schier ter hellen gesoncken.

9

Ick was om-cingelt, ende niemant en holp my.

10

Ick socht hulpe by de Menschen, ende en vandt geene:

11

Doe gedacht ick, Heere, aen uwe barmhertigheyt, ende hoe Ghy altijt geholpen hebt:

12

Want Ghy reddet alle die op U wachten; ende verlostse uyt de handen der Heydenen.

13

Ick badt tot Godt tegen hare grimmigheyt, ende smeeckte om verlossinge van den doot:

14

Ende ick riep den Heere mijnen Vader ende Heerscher aen, dat Hy my niet en verliet in der noot, ende als de stoute trotsten, ende ick geene hulpe en hadde.

15

Ick love uwen Naem sonder ophouden, ende ick prijse ende dancke U: want mijn gebedt is verhoort;

16

Ende Ghy hebt my verlost uyt het verderf, ende van allen quaet:

17

Daerom wil ick u Heere dancken ende loven, ende uwen Naem prijsen.

II.18

DOe ick noch jonck was, ⁺ eer ick verleydt wiert, socht ick de Wijsheyt sonder schouwen met mijn gebedt:

+ Wijsheyt.

19

In den Tempel badt ick daerom, ende wilse tot in mijn eynde soecken.

20

Mijn herte verheugt sich over haer, als wanneer de druyven rijp worden.

21

Ick ginck recht toe recht aen tot haer, ende speurde van jeugt af haer nae, ende namse aen.

22

Doe leerde ick wel, ende nam seer toe door haer:

23

Daerom danck ick dien, die my Wijsheyt gaf.

24

Ick nam my voor daer nae te doen, ende my te beneerstigen des goeden; ende ick en wiert daer over niet te schande.

25

Ick worstelde van herten daer nae, ende was neerstigh om daer nae te doen.

26

Ick hief mijne handen op ten Hemel:

27

Doe wiert mijne ziele verlicht door de Wijsheyt, dat ick mijne dwaesheyt erkende.

28

Ick stont met ernste nae haer: sy ende ick wierden een herte van den beginne; ende ick vandtse reyn: daerom en sal ick niet ^b verworpen worden.

b Verworpen) Maer uyt-verkoren, lief ende weert voor Godt ende de Menschen.

29

Mijn herte verlangde nae haer, ende ick kreegh eenen goeden schat.

30

De Heere heeft my door haer eene nieuwe tonge gegeven, daer mede wil ick Hem loven.

III.31

MAeckt u herwaerts tot my, ghy onervarene; ende komt tot my in de schole.

32

Ende wat u ontbreeckt, dat kont ghy hier leeren: want ghy zijt gewisselijck seer dorstigh.

33

Ick hebbe mijnen mont op-gedaen, ende geleert: Dencket nu, ⁺ ende kopet u [Wijsheyt], terwijle ghyse sonder gelt hebben kont.

+ Konst gaet nu nae broot; maer broot sal haer weder nae loopen, endese niet vinden.

34

Ende begevet uwen hals onder haer jock, ende latet u onder-wijsen: men vindtse nu nae-by.

35

Siet my aen: ick hebbe eenen kleynen tijt moeyte ende arbeyt gehadt, ende hebbe grooten troost gevonden.

36

Nemet de leere aen, als eenen grooten schat silvers; ende behoudetse, als eenen grooten hoop gouts.

37

Verheuget u der barmhertigheyt Godts, ⁺ ende en schamet u niet Hem te loven.

+ Godts Woort bekennen, is voor de Werelt eene schande, ja schade ende alle gevaer.

38

Doet wat u geboden is, terwijle ghy den tijt hebt; so sal Hy ’t u wel beloonen te sijner tijt.

Eynde des Boecks Jesu, des soons Sirachs.