Lutherse Bijbel (1648)

Het xlvij. Capittel.

Begrijpt den levens-loop van sommige Koningen: I. David. II. Salomo. III. Rehabeam. IV. Ierobeam.

I.1

DAer-nae ter tijdt Davids, ⁺ propheteerde Nathan.

+ Nathan. 2 Sam. 12,1.

2

Ende David was onder de kinderen Israëls uyt-verkoren, ⁺ als het vet aen ’t offer Gode toe-geeygent was.

+ David.

3

Hy ginck met leeuwen om, ⁺ als of hy met bocxkens speelde; ende met beyren, als met lammeren.

+ 1 Sam. 17.34, 35.

4

In sijne jeugt sloegh hy den Reuse doot, ⁺ ende nam wegh de smaetheyt van sijn volck.

+ 1 Sam. 17.49, 50.

5

Hy hief sijne hant op, ende wierp met den slinger, ende sloegh den stouten Goliath ter neder.

6

Want hy riep den Heere den Hooghsten aen: die sterckte hem sijne hant, dat hy doodde den stercken Krijgs-man, ende verhoogde den hoorn sijns volcx.

7

Hy liet hem roemen, ⁺ als tien duysent man weert; ende eerde hem met goddelijcke segeningen, dat hy de Konincklijcke kroone kreeg.

+ 1 Sam. 18,7.

8

Hy sloegh de vyanden over al, ende verdelgde de Philisteën sijne tegen-partijders, ende verbrack haren hoorn: gelijck hy noch hedens-daegs verbroken is.

9

Voor een yegelijck werck danckte hy den Heyligen den Hooghsten, met een schoon Liedt.

10

Hy songh van gantscher herten; ⁺ ende beminde dien, die hem gemaeckt hadde.

+ 2 Sam. 23,1.

11

Hy stichtte sangers by den Altaer, ⁺ ende lietse sijne soete Liederen singen:

+ 1 Paral. 26.

12

Ende ordineerde de Vier-dagen om heerlijck te houden, ende dat men de jaer-feesten door ’t gantsche jaer cierlijck houden soude, met den Naem des Heeren te loven, ende met singen des morgens in ’t Heylighdom.

13

De Heere vergaf hem sijne sonden, ⁺ ende verhooghde sijnen hoorn eeuwighlijck; ende maeckte een verbondt met hem, dat het Koninck-rijck, ende de Konincklijcke Stoel in Israël op hem blijven soude.

+ 2 Sam. 12,13.

II.14

NAe hem wiert Koninck sijn wijse soon Salomo: ⁺ dien de vader goede ruste gemaeckt hadde, dat hy in vrede regeerde.

+ Salomo. 1 Reg. 4.24, 25, 29.

15

Want Godt hadde alles ront-om stil gemaeckt: op dat Hy sijnen Name een Huys bouwde, ende een Heylighdom op-richtede, dat voort ende voort bleve.

16

O hoe wel leerde ghy in uwe jeugt, ende waert vol verstants; gelijck een water het lant bedeckt!

17

Ende hebt alles met spreucken ende leeringen vervult, ⁺ ende uw’ naem wiert vermaert verre in de eylanden: ende om uw’s vredes wille waert ghy lief ende weert gehouden.

+ 1 Reg. 4,32. 1 Reg. 10,1.

18

Alle landen verwonderden haer over uwe Liederen, spreucken, gelijckenissen ende uyt-leggingen:

19

Ende loofden den Heere, dieder heet, de Godt Israëls.

20

Ghy bracht soo veel gouts te wege, als tin; ende soo veel silvers, als loot.

21

Uw’ herte hingh aen de wijven, ⁺ ende ghy liet u van haer dwaselijck verleyden, ende hingt uwe eere eene schand-vlecke aen:

+ 1 Reg. 11.1, 3.

22

Ende maeckte, dat uwe kinderen verworpen zijn moesten; ende de toorn over uwe na-komelingen ginck ter straffe uwer dwaesheyt:

23

Doe het Koninck-rijck in twee gedeelt wiert, ⁺ ende in Ephraim een af-godisch Koninck-rijck op-stont.

+ 1 Reg. 12.19, 20, 28.

24

Maer de Heere en keerde hem niet van sijne barmhertigheyt, ende en veranderde sijn beloofde werck niet, en verdelgde niet t’ eenemael sijnes uyt-verkorenen na-komelingen, ende en dede niet wegh het zaet sijnes Lief-hebbers:

25

Maer behieldt noch wat over den volcke Iacobs, ende eene wortel van David.

III.26

ENde Salomo ontsliep met sijne vaderen: ⁺

+ 1 Reg. 11,43. cap. 12.13, 16.

27

Ende liet nae hem van sijnen zade, ⁺ Roboam, eenen onwijsen man, om het volck te regeeren;

+ Roboam.

28

Die geen verstant en hadde: die het volck met sijne eygen-sinnigheyt af-valligh maeckte.

IV.29

DAer toe Ierobeam den soon Nebath, ⁺ die Israël tot afgoderye bracht, ende Ephraim in sonde leydde.

+ Ierobeam. 1 Reg. 11,26. cap. 12.20, 28.

30

Ende hare sonden wierden seer veele, ⁺ dat sy ten laesten uyt haer lant verdreven wierden:

+ 2 Reg. 17.6, 18.

31

Want sy bedachten allerley af-goderye, tot dat de wrake over hen quam.

[fol. 37r]