Lutherse Bijbel (1648)

Het xlvj. Capittel.

Worden sommige beschreven, dewelcke in ’t lant van beloften geweest zijn, ende ten deele in den tijt der Richteren geleeft hebben: I. Iosua, ende die met hem geweest zijn. II. Samuël.

I.1

IEsus Nave was een Helt in den strijt, ⁺ ende een Propheet nae Mose:

+ Iesus Nave. Iesus heet een Heylant ofte Sege-man, dien men anders Siegmont heet, doch t’onrecht.

2

Die groote over-winningen hadde voor de uyt-verkorene Godts, (gelijck sijn naem mede-brengt), endese wreeckte aen de vyanden, van dewelcke sy aen-gegrepen wierden: op dat Israël haer erf-deel krege.

3

Hy heeft eere verkregen, doe hy de hant uyt-streckte, ende het sweert uyt-trock tegen de steden.

4

Wie heeft oyt soo vry-moedigh gestaen? hy vinck de vyanden des Heeren.

5

Om sijnent wille stont de Sonne, ⁺ ende een dagh wiert soo lanck als twee.

+ Jos. 10.12, 13.

6

Hy riep aen den Hooghsten ende Machtigen, ⁺ doe hy sijne vyanden over al benauwde: ende de Heere de Groote verhoorde hem, ende liet seer groote hagel-steenen vallen op de vyanden:

+ Jos. 10,11.

7

Ende sloegh de tegen-partijders doot, doe sy af-trocken: ende de Heydenen wierden gewaer, wat dese voor geschut hadden;

8

Ende dat de Heere selfs tegenwoordigh was in den strijt: ende hy jaegde de geweldige nae.

9

Ende ter tijt Mose, ⁺ dede hy ende Caleb de soon Iephunne een goet werck; doe stonden sy tegen den hoop, ende weerden den volcke de sonde, ende stilden den schadelijcken oproer.

+ Caleb. Num. 14,6.

10

Daerom zijn sy twee alleen behouden, ⁺ onder ses hondert duysent mannen: ende hebben het volck tot het erve gebracht in ’t lant, daer melck ende honigh in vloeyt.

+ Num. 26,65. Deut. 1.35, 36, 38.

11

Ende de Heere behielt den Caleb by lijfs-krachten, ⁺ tot in sijnen ouderdom; dat hy op-toogh op ’t geberghte in ’t lant: ende sijn zaet besat het erve:

+ Jos. 14,11.

12

Op dat alle kinderen Israëls sien mochten, hoe goet het zy, den Heere te gehoorsamen.

13

Ende de Richters, ⁺ een yegelijck nae sijnen naem, welcke geene afgoderye en bedreven, noch van den Heere af-vielen, worden oock gepresen.

+ Richters.

14

Hare gebeenten groeyen noch altoos, daer sy liggen:

15

Ende haer naem wort gepresen in hare kinderen, op welcke hy ge-erft is.

[fol. 36v]

II.16

ENde Samuël de Propheet des Heeren, ⁺ van sijnen Godt bemint, rechtte een Koninck-rijck aen, ende salfde Vorsten over sijn volck.

+ Samuël. 1 Sam. 10,1. cap. 16,13.

17

Hy richtte de Gemeynte nae de Wet des Heeren; ende de Heere sagh Iacob weder aen.

18

Ende de Propheet wiert oprecht ende getrouw bevonden; ende men erkende, ⁺ dat sijne prophetien sekerlijck waer wierden.

+ 1 Sam. 10.2, 9.

19

Hy riep aen den Heere den Machtigen, ⁺ doe hy sijne vyanden over-al benauwde, ende jonge lammeren offerde.

+ 1 Sam. 7.8, 9, 10.

20

Ende de Heere donderde van den Hemel af, ende liet Hem hooren in een groot onweder.

21

Ende versloegh de Vorsten van Tyrus, ende alle Heeren der Philisteën.

22

Ende voor sijn eynde, ⁺ eer hy sterf, betuygde hy voor den Heere, ende sijnen Gesalfden: Dat hy van geenen Mensche gelt, oock niet eenen schoen genomen en hadde; ende geen Mensch en koste hem ergens van beschuldigen.

+ 1 Sam. 12,3.

23

Ende doe hy nu ontslapen was, ^{+ a} propheteerde hy, ende verkondigde den Koninck sijn eynde, ende liet hem hooren uyt de aerde; ende propheteerde, Dat de godt-loose lieden souden om-komen.

+ 1 Sam. 28.11, 17, 19.

a Propheteerde) Dat en dede Samuël niet, als hy uyt het Ioodsche gevoelen meynt; maer een geest in Samuels name.