Lutherse Bijbel (1648)

Het xlviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Wordt geroemt Elias. II. Eliseus. III. De Koninck Ezechias: daer oock te gelijck des Propheets Iesaie gedacht wordt.

I.1

ENde de propheet Elias brack voort, ⁺ als een vyer; ende sijn woort brandde, als een fackel.

+ Elias.

2

Ende hy bracht den dieren tijt over hen; ⁺ ende maeckte dat harer weyniger wierden, door sijnen yver:

+ 1 Reg. 17,1.

3

Want door het woort des Heeren sloot hy den Hemel toe: ^{+ +} drie-mael bracht hy vyer af.

+ 1 Reg. 18,38.

+ 2 Reg. 1.10, 12.

4

O hoe heerlijck zijt ghy geweest, Elia, met uwe wonder-teeckenen! wie is soo heerlijck, als ghy?

5

Door het woort des Hooghsten hebt ghy eenen dooden op-geweckt, ⁺ ende weder uyt de helle gebracht.

+ 1 Reg. 17,22.

6

Ghy hebt stoute Koningen ter neder geworpen uyt haer bedde, ⁺ ende om-gebracht.

+ 2 Reg. 1,4.

7

Ghy hebt op den bergh Sinai gehoort de toe-komende ^a straffe, ende in Horeb de wrake.

a Straffe) 1 Reg. 19,12. staet: Hoe dat Hasaël, Iehu ende Eliseus (door den wint, aerd-bevinge ende ’t vyer beteeckent) het godt-loose volck dooden souden.

8

^* Ghy hebt de Koningen gepropheteert, dieder straffen souden, ende Propheten nae u geordineert.

* 1 Reg. 19.15, 16, 19.

9

⁺ Ghy zijt wegh-genomen in een onweder, met eenen vyerigen wagen ende peerden.

+ 2 Reg. 2,11.

10

Ghy zijt geordineert, dat ghy bestraffen sult tot sijner tijt; om te stillen den toorn, ⁺ eer de gramschap komt: om het herte der vaderen tot de kinderen te keeren, ende de stammen Iacobs weder te brengen.

+ Malach. 4,6.

11

Wel dien die u sien, ende om uwer vrientschap wille ge-eert zijn sullen!

12

Daer sullen wy het rechte leven hebben.

II.13

DOe Elias in ’t onweder wegh was, ⁺ doe quam sijn Geest op Eliseus rijckelijck: tot sijner tijt en verschrickte hy voor geenen Vorst, ende niemant en konde hem over-winnen.

+ Eliseus. 2 Reg. 2,15. 2 Reg. 5,11.

14

Hy en liet hem niet dwingen; ⁺ ende doe hy doot was, propheteerde noch sijn lichaem.

+ 2 Reg. 13,21.

15

Doe hy leefde, dede hy teeckenen; ⁺ ende doe hy doot was, dede hy wonderen.

+ 2 Reg. 13,21.

16

Noch en holp dit alles niet, dat hem het volck gebetert, ⁺ ende van hare sonden af-gelaten hadde, tot dat sy uyt haer lant verdreven, ende in alle landen verstroyt wierden,

+ Wat sal doch dan helpen: De doot, ende het helsche vyer:

17

Ende een kleyn hoopken over-bleef, ende een Vorst in den huyse Davids;

18

Onder welcken sommige deden, wat Godt behaegde; maer sommige sondigden seer.

III.19

EZechias bevestigde sijne stadt, ⁺ ende leydder water in: hy liet in de steen-rotse graven, ende fonteynen maken.

+ Ezechias. 2 Reg. 20,10.

20

In sijnen tijt trock Sanherib op, ⁺ ende sondt Rabsacen: hy hief sijne hant op tegen Sion, ende trotste met grooten hoogh-moet.

+ Sanherib. 2 Reg. 18.13, 17. 2 Paral. 32,1.

21

Doe tsitterden hare herten ende handen; ende hen wiert bange, ⁺ als eenen wijve in barens-noot:

+ 2 Reg. 19,35.

22

Ende sy riepen den barmhertigen Heere aen, ende hieven hare handen tot Hem op:

23

Ende de Heylige in den Hemel verhoordese haest, ⁺ ende verlostese door Iesaiam.

+ 2 Reg. 19.6, 20. Iesaias.

24

Hy sloegh het heyr der Assyriers, ⁺ ende sijn Engel verdelgdese:

+ 2 Reg. 19,35. Jes. 37,36.

25

Want Ezechias dede wat den Heere wel behaegde, ende bleef bestandigh op den wegh Davids sijnes vaders; gelijck als hem leerde Iesaias, die een groot ende waerachtigh Propheet was in sijne prophetie.

26

In sijnen tijt ginck de Sonne weder te rugge, ⁺ ende Hy verlengde den Koninck het leven.

+ 2 Reg. 20.10, 11. Jes. 38.5, 8.

27

Hy propheteerde met eenen rijcken Geest, wat ten laetsten geschieden soude; ende gaf den bedroefden te Sion troost, daer mede sy hen voort ende voort troosten moghten.

28

Hy verkondigde het toe-komende ende verborgen, eer dan het quam.