Lutherse Bijbel (1648)

Het xliiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Lof der Heyligen in ’t gemeyn, ende dan II. insonderheyt Enochs, Noah, Abrahams, Isaacs ende Iacobs, dewelcke voor de openbaringe van Mosis Wet geleeft hebben.

I.1

LAet ons loven de vermaerde lieden, ende onse vaders nae malkanderen.

2

Vele heerlijcke dingen heeft de Heere by hen gedaen van den beginne, door sijne groote macht.

3

Sy hebben hare Koninck-rijcken wel geregeert, ende loflijcke daden gedaen: sy hebben wijslijck geraden, ende gepropheteert.

4

Sy hebben landen ende lieden geregeert met raet ende verstant der Schrift.

5

Sy hebben Musijcke geleert, ende geestelijcke liederen gedichtet.

6

Sy zijn oock rijck geweest, ende hebben groote goederen gehadt, ende in vrede geregeert, terwijle sy hier geweest zijn.

7

Alsoo zijn sy alle tot hare tijden loflijck geweest, ende by haer leven beroemt.

8

Ende die hebben eerlijcke namen nae-gelaten.

9

Maer de andere en hebben geenen roem, ende zijn om-gekomen, als of sy noyt geweest en waren: ende doe sy noch leefden, waren sy even, als of sy niet en leefden; ende hare kinderen nae hen oock alsoo.

10

Maer genen heyligen lieden, welcker gerechtigheyt niet vergeten en wort, is een goet erve gebleven, mitsgaders haren kinderen.

11

Hare nakomelingen zijn in ’t verbondt gebleven; ende om harent wille zijn hare kints-kinderen altoos voort ende voort gebleven:

12

Ende haer lof en sal niet onder-gaen.

13

Sy zijn in vrede begraven; maer haer naem leeft eeuwighlijck:

14

De lieden spreken van hare wijsheyt:

15

Ende de Gemeynte verkondigt haren lof.

II.16

ENoch behaegde den Heere wel, ⁺ ende is wegh genomen: op dat hy der Werelt eene vermaninge ter boete ware.

+ Enoch. Gen. 5,24. Ebr. 11,5.

17

Noë wiert bevonden onstraffelijck; ⁺ ende ter tijt des toorns heeft hy genade gevonden:

+ Noë. Gen. 6,9. cap. 7,1. Ebr. 11,7.

18

Ende is over-behouden op Aerden, doe de sond-vloet quam.

19

Hy ontfinck het verbondt voor de werelt, ⁺ Dat alle het vleesch door de sond-vloet niet meer en soude verdelgt worden.

+ Gen. 9,11.

20

Abraham de hoogh-beroemde va-der veler volckeren, ⁺ en heeft sijns gelijcken niet in de eere. ⁺

+ Abraham.

+ Gen. 12,3. cap. 15,5. cap. 17,4. Rom. 4,17.

21

Hy hielt de wet des Hooghsten; ende Godt maeckte met hem een verbondt, ende stichtede datselve verbondt in sijn vleesch: ⁺ ende hy wiert getrouw bevonden, doe hy versocht wiert:

+ Gen. 22.2, 17, 18.

22

Daerom beloofde hem Godt met eenen eedt, Dat door sijn Zaet de Heydenen souden gesegent worden, ende hy, als het stof der aerden, soude vermeerdert worden,

23

Ende sijn zaet verhoogt als de sterren, ende erfgenamen worden van d’ eene zee tot aen d’ andere, ende van ’t Water af tot aen der werelt eynde.

24

Ende heeft denselven segen over alle Menschen, ⁺ ende het verbondt oock alsoo bevestigt met Isaac, ⁺ om sijns vaders Abrahams wille.

+ Gen. 26,3.

+ Isaac.

25

Ende heeft het op Iacob komen, ⁺ ende blijven laten.

+ Gen. 28,14. Iacob.

26

Hy heeft hem genadighlijck gesegent, ende het erve gegeven, ende sijn deel af-gesondert, ende in de twaelf stammen gedeelt.