Lutherse Bijbel (1648)

Het xl. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Lof der eygenschappen Godts. II. Klachte over der Menschen ellendigheyt.

I.16

ICk hebbe noch wat meer te seggen: want ick ben als een volle Mane.

17

Hooret nae my, ghy heylige kinderen, ende wasset als de roosen, aen de beecxkens geplant zijnde.

18

Ende gevet soeten reuck van u, ⁺ als wieroock; bloeyet als de lelien, ende riecket wel.

+ Phil. 4,18.

19

☜Singet loflijck, ende lovet den Heere in alle sijne wercken, prijset sijnen Naem heerlijck:

20

Dancket Hem, ende lovet Hem met singen ende klincken, ende spreket alsoo in ’t dancken:

21

Alle wercken des Heeren zijn seer goet; ende wat Hy gebiedt, ⁺ dat geschiedt ter rechter tijt.☞.

+ Gen. 1,31. Psal. 33,9.

22

Ende men en behoeft niet te seggen: Wat sal dat? want tot harer tijt komen sy [even als] gewenscht: gelijck als doe door sijn gebodt het water ^a stont, als mueren; ende door sijn woort de wateren stonden, als of sy ergens in gevatt waren geweest.

a Stont) In de Roode Zee ende de Jordane, Exod. 14. Jos. 3.

23

Want wat Hy door sijn gebodt doet, dat is lieflijck: ende men en behoeft over geen gebreck te klagen aen sijne hulpe.

24

Aller Menschen wercken zijn voor Hem, ⁺ ende voor sijne oogen en is niets verborgen.

+ Sir. 17,16.

25

Hy siet alles van ’t begin der Werelt, tot aen ’t eynde der Werelt; ende voor Hem en is geen dinck nieuw.

26

Men en behoeft niet te seggen: Wat sal dat? want hy heeft een yegelijck geschapen, dat ’et ergens toe dienen sal.

27

Want sijn segen vloeyt daer henen, als een riviere; ende drenckt de Aerde, als eene sond-vloet.

28

Wederom, sijn toorn treft de Heydenen, als wanneer Hy een water-rijck lant verdroogen laet.

28[29]

Sijn doen is by de Heylige recht; maer de godt-loose stooten sich daer aen.

30

Al wat van den beginne geschapen is, dat is den Vromen goet; maer den godtloosen schadelijck.

31

De Mensch behoeft tot sijn leven, ⁺ water, vyer, yser, sout, meel, honigh, melck, wijn, olye, ende kleederen.

+ Sir. 29,28.

32

Sulcx altemael komt den Vromen te goede, ende den godt-loosen tot schade.

33

De winden zijn oock eens-deels ter wrake geschapen, ende door haer stormen doen sy schade.

34

Ende als de straffe komen sal, so bruysen sy, ende richten den toorn uyt des genen, diese geschapen heeft.

[fol. 34r]

35

Vyer, ⁺ hagel, honger, doot, sulcx altemael is ter wrake geschapen.

+ Sir. 40,9.

36

De wilde dieren, scorpioenen, slangen, ende sweert, zijn oock ter wrake geschapen, om te verderven de godt-loose.

37

Met vreugde doen sy sijn bevel, ende zijn bereydt, waer Hyse van doen heeft op aerden; ende als de ure komt, so en laten sy niet af.

38

Dat is ’t, dat ick begost ende gedacht te schrijven:

39

Namelijck, ⁺ dat alle wercken des Heeren goet zijn, ende een eygelijck tot sijner tijt nut is:

+ Gen. 1,31.

40

So dat men niet en behoeft te seggen: ’t En is niet altemael goet: want elck is tot sijner tijt kostelijck:

41

Daerom sal men den Naem des Heeren loven ende dancken met herte ende monde.

II.1

☜HEt is een ellendigh jammerlijck dinck met aller Menschen leven, ⁺ van ’s moeders lichaem af, tot dat sy in de aerde begraven worden, die onser aller moeder is.

+ Cap. XL. Gr.

2

Daer is altoos ^b sorge, vreese, hope, ende ten laetsten de doot:

b Sorge) Tegen Godt enden het toe-komende leven.

3

Soo wel by dien, die in hooge eeren sit, als by den geringsten op Aerden;

4

Soo wel by dien, die sijde ende eene kroone draegt, als by dien, die eene grove pye aen-heeft. Daer is altoos ^c toorn, yver, tegen-spoet, onvrede, ende doots-gevaer, nijt ende twist.

c Toorn) Tegen ende onder de lieden, in dit leven.

5

Ende als een des nachts op sijn bedde rusten ende slapen sal, so vallen hem menigerley gedachten in.

6

Als hy schoon een weynigh rust, ⁺ so en isset doch niets: want hy verschrickt in den droom, als sage hy de vyanden komen.

+ Job. 7.13, 14.

7

Ende als hy ontwaeckt, ende siet dat hy behouden is, soo isset hem als eenen die uyt den slagh ontloopen is; ende is wonder blijde, dat de vreese niets geweest en is.

8

Sulcx weder-vaert allen vleesche, beyde Menschen ende vee; maer den godt-loosen seven mael meer.

9

Moort, bloet, twist, sweert, ongeluck, honger, verderf ende plage,

10

Sulcx alles is geordineert tegen de godt-loose: want om harent wille moeste oock de sond-vloet komen.