Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdBegrijpt eene leere, waer door de gesondheyt kan onderhouden, ende weder verkregen worden, in vier deelen: I. Als men ongesonde ende schadelijcke spijsen vermijdt: II. Des Genees-meesters raet volgt, ende rechte ordentlijcke middelen gebruyckt: III. Godt bidt om den segen. IV. Sijne droefheyt matigt. | |
I.30MYn kint, proeft wat uwen lichaem gesont is: ende siet, wat hem ongesont is, dat en geeft hem niet. | |
31Want allerley en dient elck niet een; so en magh oock elck een allerley niet. | |
32En overlaedt u niet met allerley leckere spijse, ende en eet niet te gulsigh: | |
33Want veel eten maeckt kranck, ende een onversadigh vraet krijgt het krimpsel. | |
34Vele hebben sich doot gegeten; maer wie matigh is, die leeft dies te langer. | |
II.1☜EErt den Genees-meester met behoorlijcke eere; Ga naar margenoot+ op dat ghy hem hebt ter noot: | |
2Want de Heere heeft hem geschapen, ende de medicijne komt van den Hooghsten: ende de Koningen eeren hem. | |
3De konst des Genees-meesters verhoogt hem, ende maeckt hem groot by Vorsten ende Heeren. | |
4De Heere laet de genees-middelen uyt de aerde wassen; ende een vernuftige en verachtse niet☞. | |
5Wiert doch het bitter water soet door een hout: Ga naar margenoot+ op dat men sijne kracht erkennen soude. | |
6Ende Hy heeft sulcke konst den Menschen gegeven: op dat Hy gepresen wierde in sijne wonder-daden. | |
7Daer-mede heelt Hy ende verdrijft de smerten: ende de Apotheker maeckt’er medicijne uyt. | |
8Somma: Godts wercken en kan men niet alle vertellen: ende Hy geeft alles, wat goet is op Aerden. | |
III.9☜MYn kint, Ga naar margenoot+ als ghy kranck zijt, so en veracht dit niet, maer bidt den Heere; so sal Hy u gesont maken. | |
10Ga naar margenoota Laet af van de sonde, ende maeckt uwe handen onstraffelijck, ende reynigt uw’ herte van alle misdaet☞. | |
11Offert soeten reuck, ende meelbloem, ten gedenck-offer; ende geeft een vet offer, als of ghy van hier moestet: | |
12Daer-nae laet den Genees-meester tot u komen: want de Heere heeft hem geschapen; ende en laet hem niet van u, dewijle ghy hem behoeft. | |
13De uyre kan komen, Ga naar margenoot+ dat de krancke alleen door Ga naar margenootb gene geholpen worde; | |
14Als sy den Heere bidden, dat ’et met hem beter worde, ende hy gesontheyt krijge, om langer te leven. | |
15☜Wie voor sijnen Schepper sondigt, die moet den Genees-meester in de handen komen☞. | |
IV.16MYn kint, als’er een sterft, Ga naar margenoot+ so beweent ende beklaegt hem, als of u groot leet geschiedt zy, ende bewindt sijn lichaem behoorlijcker wijse, ende laet hem eerlijck begraven. | |
17Ghy sult bitterlijck weenen, ende hertelijck bedroeft zijn, ende rouw dragen, daer-nae dat hy geweest is: | |
18Ten minsten eenen dagh ofte twee; Ga naar margenoot+ op dat men niet qualijck van u spreken en magh: ende troost u oock weder, op dat ghy niet treurigh en wort. | |
19Want van treuren komt de doot; Ga naar margenoot+ ende des herten treurigheyt verswackt de krachten. | |
20Treurigheyt ende armoede doet het herte wee in de aen-vechtinge, ende Ga naar margenootc gaet haer te buyten. | |
21En laet de treurigheyt niet in uw’ herte, maer slaetse van u; ende gedenckt Ga naar margenootd aen ’t eynde, ende en vergeet ’et niet. | |
22Want daer en is geen weder-komen: ’t en helpt hem niet, ende ghy doet u schade. | |
23Gedenckt aen hem, gelijck hy gestorven is, soo moet ghy oock sterven: ☜gisteren was ’t aen my, Ga naar margenoot+ heden is ’t aen u☞. | |
24Dewijle dan de doode nu in de ruste leyt, so houdt oock op sijns te gedencken; ende troost u weder over hem, dewijle sijn geest van hier gescheyden is. |
|