Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxiiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Van der droomen ydelheyt. II. Wat men den droomen moet tegen-stellen.

I.1

ONwijse lieden bedriegen sich selven met dwase hope; ende sotten verlaten sich op droomen.

2

Wie de droomen gade-slaet, die grijpt nae de schaduwe, ende wil den wint vangen.

3

Droomen en zijn niet anders, dan een beelt sonder wesen.

4

Wat ^a onreyn is, hoe kan dat reyn zijn? ende wat valsch is, hoe kan dat waer zijn?

a Onreyn) De droomen zijn valsch ende onreyn: wat souden sy dan heyligen, ofte goet maken?

5

Eygen waer-seggeryen, ende beduydingen, ende droomen zijn niets; ende maken doch eenen sware gedachten.

6

Ende indien sy niet en komen door in-gevinge des Hooghsten, so en houdt ’er niets van:

7

Want de droomen bedriegen vele lieden, ende het mist den genen die daer op bouwen.

8

☜Men en behoeft geene ^b leugen daer toe, dat men het gebodt houde; ende men heeft genoegh aen ’t Woort Godts, als men recht leeren wil☞.

b Leugen) Ghy en behoeft de droomen niet te vragen, Wat goet te doen zy: ghy hebt Godts Woort.

9

Een wel geoeffent man verstaet veel; ende een wel ervaren Mensch kan van wijsheyt spreken:

10

☜Maer wie niet geoeffent en is, die verstaet weynigh☞:

11

Ende de dwalende geesten stichten veel quaets aen.

12

Doe ick noch in dwalinge was, kond’ ick oock vele leeringen; ende was so geleert, dat ick ’t niet al seggen en konde:

13

Ende ben dickwils in gevaer des doots daer-over gekomen, tot dat ick daer van verlost geworden ben.

14

Nu sie ick, dat de godt-vreesende den rechten Geest hebben:

15

Want hare hope staet op den genen, die hen helpen kan.

II.16

WIe den Heere vreest, ⁺ die en derf nergens voor verschricken, noch hem ontsetten: want Hy is sijne toe-verlaet.

+ Psal. 27.1, 2, 3. ende 112,1.

17

Wel dien, die den Heere vreest!

18

Waer op verlaet hy hem? wie is sijn steunsel?

19

☜De oogen des Heeren sien op de gene, die Hem lief hebben: ⁺ Hy is eene geweldige beschuttinge, eene groote sterckte, een scherm tegen de hitte, eene hutte tegen den heeten middagh, eene bewaringe tegen ’t struyckelen, eene hulpe tegen den val:

+ Psal. 33,18. ende 34,16.

20

Die het herte verheugt, ende het aengesichte vrolijck maeckt; ende geeft gesontheyt, leven ende segen.