Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Van onderhoudinge der gesontheyt. II. Van geselschap, ende Tafel-regelen.

I.26

MYn kint, geeft my gehoor, ende en veracht my niet: op dat u ten laetsten mijne woorden niet en treffen.

27

Neemt u wat voor te arbeyden; so en over-komt u geene kranckheyt.

28

Een spijs-milden man loven de lieden, ende seggen: Hy zy een eerlijck man; ende sulcx is een goeden roem.

29

Maer van eenen karigen fielt spreeckt de gantsche stadt qualijck: ende men seyt recht daer-aen.

30

En zijt niet een wijn-suyper: want de wijn brengt vele lieden om.

[fol. 31r]

31

De smidse proeft het verstaelde yser-werck: alsoo proeft de wijn de wrevel-moedige herten, als sy droncken zijn.

32

☜De wijn verquickt den Mensche het leven, ⁺ so men hem matelijck drinckt.

+ Psal. 104,15.

33

Ende wat is het leven, daer geen wijn en is?

34

De wijn is geschapen, dat hy den Mensche vrolijck sal maken.

35

De wijn ter noot-druft gedroncken, ⁺ verheugt lichaem ende ziele:

+ Prov. 31,7.

36

Maer so men dies te veel drinckt, brengt hy het herten leet☞.

37

De dronckenschap maeckt eenen dollen sot noch doller; ⁺

+ Eph. 5,18.

38

Dat hy trotst ende pocht, tot dat hy wacker geklopt, geslagen ende verwondt wort.

II.39

EN scheldt uwen Naesten niet by den wijn, ende en versmaedt hem niet in sijne vreugde.

40

En geeft hem geene quade woorden, ende en bejegent hem niet met harde reden.

1

Maer houdt u gelijck als sy, ⁺ ende richt u nae hen; so sit ghy recht.

+ Cap. XXXII. Gr.

2

Ende geeft daer-toe wat u behoort, wilt ghy mede sitten:

3

Op dat sy met u vrolijck zijn mogen; ende ghy de eere daer van krijgt, dat men u eenen zedigen vriendelijcken man heet.

4

De outste sal spreken: want het betaemt hem, als die ervaren is.

5

Ende en belet de speel-lieden niet:

6

Ende als men liederen singt, so en klapt’er niet tusschen: ende spaert uwe wijsheyt tot op eenen anderen tijt.

7

Gelijck een robijn in fijn gout blinckt: alsoo verciert een gesangh de maeltijt.

8

Gelijck een smaragd in schoon gout staet:

9

Alsoo vercieren de liederen by den goeden wijn.

10

Een jongelinck magh oock wel spreken een mael ofte twee, als ’t hem van nooden is:

11

Ende als men hem vraegt, so sal hy ’t kort maken;

12

Ende sich houden, als die niet veel en wete; ende liever swijgen.

13

Ende en sal sich den Heere niet gelijck achten; ende als een oude spreeckt, daer-en-tusschen niet klappen:

14

Donder brengt grooten ^a blixem: schaemte maeckt groote gunste.

a Blixem) De blixem maeckt het voor den donder heen alles schielijck vol lichts: alsoo maeckt schaemte haest gunste by alle man: want al de Werelt bemint eenen jongen Mensche, als hy schaemachtigh is: ende wederom is al de Werelt vyant der onbeschaemde jeugt.

15

Staet oock by tijts op, ende en zijt niet de laeste:

16

Maer gaet haest nae huys, ende speelt aldaer, ende doet wat ghy wilt; doch dat ghy geen quaet en doet, ende niemant en ^b pocht:

b Pocht) Het gesin ofte de vrouwe slaet; maer speelt, dat is, zijt vrolijck met hen.

17

Maer danckt voor dat altemael dien, die u geschapen, ende met sijne goederen versadigt heeft.