Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Is een heerlijck lof der goede wijven. II. Eene scherpe straf-predicatie tegen de quade wijven. III. Het lof der goede wijven wort wederom verhaelt.

I.1

WEl dien, die een deugdsaem wijf heeft! dies leeft hy noch eens so lange.

2

Eene huyslijck wijf is haren man eene vreugde, ende maeckt hem een fijn gerust leven.

3

Een deugdsaem wijf is eene edele gave; ende wort dien gegeven, die Godt vreest:

4

Hy zy rijck oft arm, so is ’t hem een

[fol. 29r]

troost, ende maeckt hem altijt vrolijck.

II.5

DRie dingen zijn verschrickelijck, ende het vierde is grouwelijck:

6

Verraderye, oproer,

7

Onschuldigh bloet-vergieten: welcke alle erger zijn, dan de doot.

8

Maer dat is het herten-leet, als ’t een wijf tegen ’t ander jaloers is, ende schendtse by alle man.

9

Als yemant een boos wijf heeft, ⁺ so is ’et even als een ^a ongelijck paer ossen, die neven malkanderen trecken sullen:

+ Boos wijf.

a Ongelijck) Die worden selden rijck.

10

Wiese krijgt, die krijgt eenen schorpioen.

11

Een droncken wijf is een groote plage: want sy en kan hare schande niet bedecken.

12

Een hoerachtigh wijf kent men by haer onschamel gesichte, ende aen hare oogen.

13

En is uwe dochter niet schaemachtigh, so houdtse hart: op dat sy haren moetwille niet en bedrijve, als sy so vry is.

14

Als ghy merckt, dat sy onbeschaemt om haer siet, so let wel daer op: indien niet, ende sy doet daer-en-boven tegen u; so en laet u oock niet verwonderen.

15

Gelijck een voet-ganger, die dorstigh is, hijgt sy, ende drinckt het naeste water, dat sy krijgt; ende set haer neder, waer sy eenen stock vindt; ende neemt aen, wat haer geworden magh.

III.16

EEn vriendelijck wijf verheugt haren man; ende als sy vernuftigh met hem om-gaet, ververscht sy hem sijn hert.

17

Een wijf, dat swijgen kan, dat is eene gave Godts.

18

Een wel gemaniert wijf en is niet te betalen.

19

Daer en is niet lievers op Aerden, dan een schaemachtigh wijf:

20

Ende daer en is niet kostelijckers, dan een kuysch wijf.

21

Gelijck de Sonne, als sy is op-gegaen aen den hoogen Hemel des Heeren, een cieraet is: alsoo is een deugdsaem wijf een cieraet in haren huyse.

22

Een schoon wijf, ⁺ dat vroom blijft, is als een heldere lampe op den heyligen ^b Kandelaer.

+ Exod. 25,31.

b Hy spreeckt van den kandelaer, ende pijlaren in de hutte Mosis.

23

Een wijf dat een bestandigh gemoet heeft;

24

Is als de goude pijlaren op de silvere pedestalen. ⁺

+ Exod. 26,19.