Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Het lof der goddelijcke Wijsheyt. II Bysonder lof der H. Schrifture.

I.1

DE Wijsheyt prijst haer selven, ende onder ’t volck roemt sy haer.

2

Sy predikt in de Gemeynte Godts,

3

Ende looft haer in sijn Rijcke;

4

Ende spreeckt alsoo: Ick ben Godts Woort;

5

Ende sweve boven de gantsche Aerde, als de wolcken.

6

Mijne tente is in de hoogte, ende mijn stoel in de wolcken.

7

Ick alleene ben over-al, soo wijt als de Hemel is;

8

Ende soo diep, als de Af-gront is:

9

Over-al in de Zee; over-al op Aerden:

10

Onder alle lieden; onder alle Heydenen:

11

By dese alle hebb’ ick wooninge gesocht, dat ick ergens eene plaetse vonde.

12

Doe geboodt my de Schepper aller dingen; ende die my geschapen heeft, bestelde my eene wooninge,

13

Ende sprack: In Iacob sult ghy woonen, ende in Israël sal uw’ erve zijn.

14

Voor de Werelt van ’t begin ben ick geschapen, ende sal eeuwighlijck blijven: ende hebbe voor Hem in de hutte gedient.

15

Ende daer-nae te Zion eene vaste stede gekregen: ende Hy heeft my in de heylige Stadt geset, dat ick te Ierusalem regeeren soude.

16

Ick ben in-gewortelt by een ge-eert volck, dat Godts erf-deel is.

17

Ick ben hoogh gewassen, als een ceder-boom op Libanon; ende als een cypressen-boom op ’t geberghte Hermon.

18

Ick ben op-gewassen, als een palm-boom aen ’t water; ende als de roose-boomen, die men te Iericho queeckt.

19

Als een schoone olijf-boom op een fraey velt: ick ben op-gewassen als een ahorn.

20

Ick gaf eenen lieflijcken reuck van my, als caneel ende kostelijcke kruyden, ende als de ^a beste myrrhe:

a De beste myrrhe is de eerste sap, die van hem selven uyt de myrrhe-boom vloeyt, ende heet stacte, droppen: d’andere heet slechs myrrhe, die uyt de snede des booms vloeyt.

21

Als galban, ende onych, ende myrrhe; ende als de wieroock in den Tempel.

22

Ick breydde mijne tacken uyt, als een eycke; ende mijne tacken waren schoon ende lustigh.

23

Ick gaf eenen lieflijcken reuck van my, als de wijn-stock;

24

Ende mijne bloeysels brachten eerlijcke ende rijcke vruchten.

25

Komet herwaerts tot my alle, ghy die my begeert;

26

Ende versadiget u van mijne vruchten.

27

Mijne predicatie is soeter, ⁺ dan honigh; ende mijne gave soeter, dan honigh-seem.

+ Psal. 19,11. ende 119,103.

28

Wie van my eet, die hongert altoos nae my.

29

Ende wie van my drinckt, die dorst altoos nae my.

30

Wie my gehoor geeft, die en wort niet te schande.

31

Ende wie my volgt, die sal onschuldigh blijven.

II.32

DIt alles is even het Boeck des verbonts, met den hooghsten Godt gemaeckt:

33

Namelijck de Wet, ⁺ welcke Moses den huyse Iacobs tot eenen schat bevolen heeft;

+ Exod. 24,7. Deut. 29,1.

34

Daer uyt de wijsheyt gevloten is, ⁺ gelijck het water Phison, als ’t hoogh is;

+ Gen. 2,11.

35

Ende gelijck het water Tigris, als ’t over-loopt in de Lente:

36

Daer uyt het verstant gevloten is, gelijck de Euphrates, als hy hoogh

[fol. 28v]

is, ende gelijck de Iordane in den oogst:

37

Uyt de selve is voort-gekomen de tucht, gelijck het licht, ende gelijck het water Nilus in den Herfst.

38

Hy en is’er noyt geweest, diese uyt-geleert hadde; ende en sal nimmermeer worden, diese uyt-gronden konde.

39

Want haer sin is rijcker, dan eenige Zee; ende haer woort dieper, dan eenigh af-gront.

40

Daer vlieten van my vele beecxkens in den lust-hof, gelijck men ’t water daer-in leydt.

41

Daer watere ick mijnen lust-hof,

42

Ende begiete mijn tuyn-beddeken.

43

Daer worden mijne beecxkens tot groote rivieren;

44

Ende mijne rivieren worden eene gtoote Zee.

45

Want mijne leere lichtet soo wijt, als de lichte morgen; ende sy schijnt verre.

46

Oock giet mijne leere eene prophetie uyt, die eeuwigh blijven moet.

47

Daer siet ghy, dat ick niet alleen voor my en arbeyde; maer voor alle, die de wijsheyt begeeren.