Lutherse Bijbel (1648)

Het xix. Capittel.

Worden verhaelt drie boose stucken, waer voor boetveerdige herten sich wachten moeten. ’t I. Is boose luste. ’t II. Is lichtveerdigh geloof, ende ydele klappernye; ’t III. Is onchristelijcke argh-listigheyt tegen den even-naesten.

I.30

EN volgt niet uwe boose lusten, maer breeckt uwen wille:

31

Want indien ghy uwe boose lusten volgt; so sult ghy u selven uwen vyanden ten spot maken.

32

En zijt geen brasser, ende en gewent u niet tot slempen: op dat ghy geen bedelaer en wort;

33

Ende als ghy geen gelt meer in de beurse en hebt, op woecker nemen moet.

1

Een arbeyder, ⁺ die hem geerne vol suypt, die en wort niet rijck: ende wie het weynigh niet te rade en houdt, die neemt allengskens af.

+ Cap. XIX. Gr.

2

Wijn en wijven verdwasen de Wijsen.

3

Ende die de hoeren aen-hangen, worden wilt; ende krijgen motten ende wormen te loon, ende verdorren, den anderen tot een merckelijck exempel.

II.4

WIe haest gelooft, die is lichtveerdigh; ende doet hem selfs schade, als hy sich sooverleyden laet.

5

Wie hem verheugt, dat hy schalckheyt bedrijven kan, die wort veracht; maer wie sulcke onnutte klappaerts haett, die komt schade voor.

6

Hoort ghy wat quaets, dat en segt niet nae: want swijgen en schaedt u niet.

7

Ghy en sult het noch vrient noch vyant seggen.

8

Ende en openbaert het niet, so ghy ’t sonder quade conscientie doen kont:

9

Want men hoort u wel toe, ende merckt daer op; maer men haett u evenwel.

10

Hebt ghy yet gehoort, laet het met u sterven; ⁺ so hebt ghy eene geruste conscientie: want ghy en sult’er immers niet van bersten.

+ Sir. 7,17.

11

Maer een sot breeckt uyt, gelijck een tijdigh kint uyt wil.

12

Als een woort in eenen sot steeckt; so is ’t even, als of een pijl in de heupe steeckt.

13

Spreeckt uwen Naesten daerom aen; misschien en heeft hy ’t niet gedaen: ofte heeft hy ’t gedaen; dat hy ’t niet meer doe.

14

Spreeckt uwen naesten daerom aen; misschien en heeft hy ’t niet gesproken:

[fol. 26v]

maer heeft hy ’t geseyt, dat hy ’t niet meer en doe.

15

Spreeckt uwen vrient daerom aen: want men liegt geerne van de lieden.

16

Daerom en gelooft niet alles, wat ghy hoort: daer ontvalt dickwils eenen een woort, ende hy en meent’et doch alsoo niet: want wie isser, dien niet somtijts een woort en ontvalt?

17

Spreeckt uwen naesten daerom aen, eer ghy met hem pocht; ende denckt aen Godts gebodt.

18

Want de vreese Godts maeckt, dat men wijslijck doet in alle saken: ende Godts gebodt leert kloeckelijck te handelen in allen bedrijf.

III.19

ARgh-listigheyt en is geene wijsheyt, ende der godtloosen treken en zijn geene kloeckheyt;

20

Maer is eene boosheyt, ende afgoderye, ende enckel dwaesheyt ende onwijsheyt.

21

Kleyne kloeckheyt is beter met Godts vreese, dan groote kloeckheyt met Godts verachtinge.

22

Daer is menigh scherp-sinnigh, ende doch een schalck; ende kan de saken draeyen, soo hyse hebben wil.

23

Deselve schalck kan ’t hooft hangen laten, ende ernstigh uyt-sien; ende ’t is doch enckel bedrogh.

24

Hy slaet de oogen neder, ende luystert met schalcx-ooren: ende indien ghy geen acht op hem en hebt, so sal hy u verrasschen.

25

Ende of hy te swack is, om u schade te doen; so sal hy u doch, als hy sijnen tijt siet, achter-halen.

26

☜Men siet ’et eenen wel aen, ⁺ ende een vernuftige merckt den man aen sijn gelaet:

+ Prov. 6.12, 13.

27

Want sijne kleedinge, lachen, ende ganck, verraden hem☞.