Lutherse Bijbel (1648)

Het xj. Capittel.

Begrijpt eene huys-leere, hoe yemant met eeren tot eene voorspoedige neeringe kan komen, in twee deelen: I. Wat men niet doen moet. II. Wat men doen moet.

I.10

MYn kint, en steeckt u niet in menigerley handel: want indien ghy menigerley voor-neemt, so en sult ghy niet veel daer-aen winnen: of ghy schoon daer-nae worstelt, so en verkrijgt ghy ’t doch niet; ende of ghy schoon hier ende daer lapt, so en komt ghy doch daer niet uyt.

11

☜Menigh laet ’et hem suer worden, ende haest tot rijckdom; ende verhindert slechs hem selven daer mede:

12

Daer-en-tegen laet ’et menigh sacht aen-komen, die wel hulpe behoefde, is daer-toe swack ende arm:

13

Dien siet Godt aen met genade, ende helpt hem uyt de ellende, ende brengt hem tot eeren, so dat hen vele over hem verwonderen.

14

Het komt alles van Godt, ⁺ geluck ende ongeluck, leven ende doot, armoede ende rijckdom☞.

+ Job 1,21.

15

Den vromen geeft Godt goederen, dieder blijven:

16

Ende wat Hy bescheert, dat gedijt altoos.

17

Menigh is karigh ende spaert, ende wort daer door rijck; ende denckt, hy hebbe yets verworven,

18

Ende spreeckt: ⁺ Nu wil ick een goet leven hebben;

+ Luc. 12.19, 20.

19

Eten ende drincken van mijne goederen:

20

Ende hy en weet niet, ⁺ dat sijne uyre so nae by is, ende moet ’et altemael anderen laten, ende sterven.

+ Eccl. 5.14, 15.

II.21

BLijft by Godts Woort, ende oeffent u daer in, ende volherdt in uwe beroepinge:

22

Ende en verwondert u niet, hoe dat de godtloose nae goet trachten.

23

Vertrouwt ghy Gode, ende blijft in uwe beroepinge: want ’t is den Heere geheel licht, eenen armen rijck te maken.

24

Godt segent den Vromen hare

[fol. 24r]

goederen; ende als de tijt komt, so gedyen sy haest.

25

En segt niet: Wat helpt’et my? ende wat hebb’ ick ondertusschen?

26

En ^a segt niet: Ick hebbe genoegh! hoe kan ’t my feylen?

a Segt) Een arme en sal niet vertsagen: een rijcke en sal hem niet vermeten.

27

☜Als ’t u wel gaet, so gedenckt, dat ’et u weder qualijck gaen kan: ende als ’t u qualijck gaet, so gedenckt, dat ’et u weder wel gaen kan☞:

28

Want de Heere kan eenen yegelijcken lichtelijck vergelden in den doot, gelijck hy ’t verdient heeft.

29

Een quade uyre maeckt, dat men alle vreugde vergeet: ende als de Mensch sterft, so wort hy gewaer, hoe hy geleeft heeft.

30

☜Daerom en sult ghy niemant prijsen voor sijn eynde: want wat een voor een man geweest zy, dat bevindt men aen sijne na-komelingen☞.