Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Des ouden Tobie overige levens-tijt, ende doot. II. Voor sijn doot doet hy noch een prophetie ende vermaninge. III. De jonge Tobias reyst van Ninive nae Meden. IV. Sijn doot.

I.1

NAe dese geschiedenissen, als Tobias was weder siende geworden, leefde hy noch twee-en-veertigh jaer, ende sagh sijne kints-kinderen.

2

Ende als hy nu hondert ende twee jaer out was, wiert hy eerlijck begraven te Ninive.

[fol. 19v]

3

Want doe hy ses-en-vijftigh jaer out was, wiert hy blint; ende in ’t sestighste jaer wiert hy weder siende.

4

Ende heeft den overigen tijt sijns levens vrolijck over-gebracht, ende nam toe in Godts vreese, ende sterf in goede vrede.

II.5

MAer voor sijnen doot riep hy Tobiam sijnen soon tot hem, ende seven jongelingen, sijns soons kinderen, ende sprack tot hen:

6

Ninive sal haest te gronde gaen; want het woort des Heeren en sal niet feylen: ⁺ maer in Meden sal alsdan noch eenen tijt lang vrede sijn; ende onse broeders, welcke uyt den lande Israëls verstroyt zijn, sullen weder komen.

+ Nah. 3.1, 2, 3. Zeph. 2,15.

7

Ende ons lant, dat nu woest is, sal wederom over al bewoont worden: ende het Godts Huys, dat ’er verbrandt is, ⁺ sal herbouwt worden; ende sullen weder daer henen komen alle die Godt vreesen.

+ Ezr. 2,8. cap. 6,14.

8

Ende oock de Heydenen sullen hare Afgoden verlaten, ende sullen nae Ierusalem komen, ende aldaer woonen.

9

Ende alle Heydenen ende Koningen sullen sich in haer verheugen, ende aen-bidden den Godt Israëls.

10

So hooret nu, mijne sonen, uwen vader: Dienet den Heere in de waerheyt, ende houdet u tot Hem op-rechtelijck.

11

Doet wat Hy geboden heeft, ende leeret sulcx uwe kinderen: dat sy oock aelmoessen geven; dat sy Godt altijt vreesen, ende Hem betrouwen van gantscher herten.

12

Ende lieve kinderen, hooret my, ende en blijvet niet hier te Ninive: maer wanneer ghy uwe moeder oock begraven hebt, neven my in mijn graf; als dan maket u op, dat ghy van hier trecket.

13

Want ick sie, dat de sonde Ninive sal ’t met haer een eynde maken.

III.14

ENde terstont nae sijns moeders doot toogh Tobias van Ninive met sijn wijf, kinderen ende kints-kinderen; ende toogh in Meden tot sijnen schoon-vader ende sijns wijfs vrienden: ende vondtse frisch ende gesont in eenen goeden gerusten ouderdom, ende hy pleegdese.

15

Ende als sy storven, druckte hy hen oock hare oogen toe, ende kreeg alsoo het gantsche erve ende de goederen Raguëls: ende leefde tot in ’t vijfde geslacht, ende sagh sijne kinderen ende kints-kinderen.

IV.16

ENde als hy negen-en-tnegentigh jaer out was, welcke hy in Godts vreese vrolijck over-gebracht hadde, begroeven hem sijne vrienden.

17

Ende al sijn geslacht bleef in eene heylige wandelinge ende leven; alsoo, dat sy aengenaem waren voor Godt ende de lieden, ende alle die in ’t lant woonden.

Eynde des Boecx Tobie.