Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Begrijpt des ouden Tobie dancksegginge in vijf deelen. I. De inleydinge ende in-houdt. II. Verhael der groote weldaden Godts. III. Sulcx wort met exempelen bewesen. IV. Prophetie van de herbouwinge Ierusalems. V. ’t Besluyt.

I.1

MAer Tobias dede sijnen mont op, loofde Godt ende sprack: ☜Heere, Ghy zijt een groote stercke Godt, ende uw’ Rijck duert eeuwighlijck.

II.2

GHy tuchtigt, ⁺ ende troostet weder; Ghy kont in de helle stooten, ende weder daer uyt voeren; uwe hant en kan niemant ontvlieden☞.

+ Deut. 32,39. 1 Sam. 2,6. Sap. 16,13.

III.3

GHy kinderen Israëls, lovet den Heere, ende voor de Heydenen prijset Hem:

4

Want daerom heeft Hy u-lieden verstroyt onder de Heydenen, welcke Hem niet en kennen: dat ghy sijne wonderen verkondiget; ende de Heydenen erkennen, dat ’er geen almachtige Godt en is, dan Hy alleen.

5

Hy heeft ons getuchtigt om onser sonden wille, ende door sijne goetheyt helpt Hy ons weder.

6

Siet, wat Hy aen ons gedaen heeft: met vrese ende tsitteren lovet Hem in sijne wercken; ende prijset dien, die eeuwighlijck heerschet.

7

Ende ick wil Hem oock prijsen in desen lande, daer-in wy gevangen zijn: want Hy heeft sijne wonderen over een sondigh volck bewesen.

8

Daerom bekeeret u, ghy sondaers, ende doet goet voor Godt; ende gelovet, dat Hy u goetheyt geeft.

9

Ende ick wil my nu van herten verheugen in Godt.

10

Lovet den Heere, ghy sijne uytverkorene: houdet vreugden-dagen, ende prijset Hem.

IV.11

IErusalem, ghy Godts stadt, Godt sal u tuchtigen om uwer wercken wille; maer Hy sal Hem weder over u ontfermen.

12

Looft den Heere voor sijne gaven, ende prijst den eeuwigen Godt, dat Hy uwe hutten weder bouwe; ende alle uwe gevangenen weder hale, dat ghy eeuwighlijck u verheugen meugt.

13

Ghy sult als een helder glans lichten, ⁺ ende aen alle eynden op aerden sal men u eeren.

+ Jes. 60,1.

14

Van verre landen sal men tot u komen, ende geschenken brengen: in u sullen sy den Heere aen-bidden, ende ghy sult het Heyligdom heeten.

15

Den grooten Naem des Heeren sullen sy in u aen-roepen.

16

Vervloeckt sullen zijn alle, ⁺ die u verachten; verdoemt sullen zijn alle, die u lasteren: gesegent sullen zijn alle, die u bouwen.

+ Gen. 12,3.

17

Maer ghy sult u verheugen over uwe kinderen: want sy sullen allen gesegent, ende tot den Hem oock prijsen in desen lande, daer-in wy gevangen zijn: want Hy heeft sijne wonderen over een sondigh volck bewesen.

18

Wel den genen die u lief-hebben, ⁺ ende die u wenschen, dat ’et u wel gae.

+ Psal. 122.7,8.

19

Mijne ziele, looft den Heere: want de Heere onse Godt sal de stadt Ierusalem van alle droeffenissen verlossen.

20

Wel my, so de over-geblevene van mijn zaet sien sullen Ierusalem in sijne heerlijckheyt.

21

De poorten Ierusalems sullen van saphyr ende smaragden gebouwet worden, ⁺ ende uyt edel gesteenten ront-om alle hare mueren.

+ Apoc. 21.11, 18, 19. Jes. 24.11, 12.

22

Met witten ende reynen marmer sullen alle hare straten geplaveyt worden, ende in alle wijcken sal men Halleluja singen.

V.23

GElooft zy Godt, diese verhoogt heeft; ende sijn Rijck blijve eeuwighlijck over haer, Amen!