Lutherse Bijbel (1648)

Het ix. Capittel.

Heeft twee deelen: I. De Engel reyst in Tobie plaetse tot Gabel. II. De Engel komt weder, ende brengt Gabel mede ter bruyloft.

I.1

DOe riep Tobias den Engel tot hem: want hy meynde, dat ’et een Mensch was; ende sprack tot hem: Azarja mijn Broeder, ick bidd’ u, hoort mijne woorden:

2

Al gaf ick my selven schoon u tot eenen eygen knecht, so en ware ’t doch niets tegen uwe weldaet.

3

Doch bidd’ ick u; neemt dese knechten ende kemelen, ende treckt tot Gabel nae Rages in Meden, ⁺ ende geeft hem dese hant-schrift; ende neemt van hem het gelt; ende bidt hem, dat hy op mijne bruyloft kome.

+ Tob. 4,21.

4

Want ghy weet, dat mijn vader telt uyren ende dagen: ende indien ick een dagh te lange uyt bleef, so soude sijne ziele bedroeft worden.

5

Ende ghy weet, hoe seer my Raguël gebeden heeft, dat ick ’t hem niet en kan weygeren.

6

Doe nam de Engel Raphaël vier van Raguëls knechten, ende twee kemelen; ende toogh nae Rages, ende vandt den Gabel, ende gaf hem de hant-schrift, ende ontfingh het gelt van hem.

7

Ende verhaelde hem, al watter geschiedt was, van den sone Tobie: ende badt hem ter bruyloft.

II.8

ENde doe sy met malkanderen quamen in ’t huys Raguëls, vonden sy Tobiam over tafel: ende siet, hy stont voor hen op, ende sy kusten malkanderen. Ende Gabel weende, ende loofde Godt.

9

Ende sprack: U segene de Godt Israëls; want ghy zijt eens vromen rechtveerdigen ende Godt-vreesenden mans soon, die den armen veel goets gedaen heeft.

10

Gesegent zy uw’ wijf, ende uwe Ouders!

11

Ende Godt geve, dat ghy sien meugt uwe kinderen, ende uwe kints kinderen, tot in ’t derde ende vierde geslacht: ende gesegent zy uw’ zaet van den Godt Israëls, dieder heerschet ende regeert eeuwighlijck!

12

Ende als sy alle Amen gesproken hadden, setteden sy hen aen de tafel; maer de maeltijt ende vreugde hielden sy in de vreese Godts.