Lutherse Bijbel (1648)

Het xj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Wat d’eeuwige Wijsheyt onder de kinderen Israëls by vrome ende godtloose hebb’ gewrocht. II. Beschrijvinge van Godts almogentheyt ende lanck-moedigheyt.

I.1

SY voerde der selve wercken door de hant des heyligen Propheets; ⁺

+ Exod. 16,1.

2

Ende geleyddese door eene wilde woestijne: dat sy tenten op-sloegen in de wildernisse;

3

Ende haren vyanden weder-stonden, ⁺ ende sich wreeckten aen hare weder-partijders.

+ Exod. 17,13.

4

Doe sy dorst hadden, riepen sy u aen; ⁺ ende hen wiert water gegeven uyt de hooge steen-rotse:

+ Exod. 17,6. Num. 20,21. Psal. 78,15, 16. Psal. 105,41. 1 Cor. 10,4.

5

Ende lesscheden den dorst uyt eenen harden steen.

6

Ende even daer-door hare vyanden geplaegt wierden, daer-door geschiedde hen goet, doe sy noot leden.

7

Want gelijck gene verschrocken voor ’t bloet, ⁺ dat in plaetse des vlietenden waters quam, ter straffe des Gebodts, Dat men de kinderen dooden moeste:

+ Doe ’t water bloet wiert in Egypten. Exod. 7,20. Exod. 1,22.

8

Alsoo gaeft Ghy desen waters de volheyt onversiens;

9

Daer-mede aen-wijsende door gener dorst, hoe Ghy de weder-partijders plaegt.

10

Want doe dese versocht ende met

[fol. 11v]

genade gekastijdt wierden, ⁺ erkenden sy hoe de godtloose met toorn gerichtet ende gequelt worden.

+ Deut. 8,2.

11

Dese trouwens hebt ghy als een Vader vermaent ende beproeft: maer gene als een strengh Koninck gestraft ende verdoemt.

12

Ende beyde, die daer by waren, ende die niet daer by en waren, wierden gelijckelijck geplaegt.

13

Want daer quam dubbel leet over hen; daer-toe oock suchten, als sy aen ’t voorige gedachten.

14

Want doe sy hoorden, dat desen daer door goets geschiedde, waer door sy gequelt wierden, voelden sy den Heere.

15

Want dien sy wel eer verachtelijck verstooten ende verworpen hadden, ⁺ ende hem belachten, over dien moesten sy hen ten laetsten, doe ’t soo af-liep, verwonderen, dat haer dorst niet soo en waer als der Rechtveerdigen.

+ Exod. 5,2.

16

Alsoo oock voor de dolle gedachten hares onrechtveerdigen wandels, ⁺ door welcke sy bedrogen zijnde, onvernuftige wormen ende verachtelijcke dieren aen-baden; sondt Ghy onder hen de menighte der onvernuftige dieren ter wrake: ⁺

+ Sap. 12,24. Rom. 1,23.

+ Exod. 8,24.

17

Op dat sy erkenden, dat ☜waer mede yemant sondigt, daer mede wort hy oock geplaegt☞.

II.18

WAnt ’t en ontbrack uwer almachtige hant niet (welcke heeft de Werelt geschapen uyt een ongedaen wesen) over hen te senden menighte der beyren ofte vrymoedige leeuwen. ⁺

+ Gen. 1,2.

19

Ofte van nieuw-geschapen grimmige onbekende dieren; ofte dieder vyer spogen, ofte met grimmigen roock snuyfden, ofte grouwsame voncken uyt de oogen straelden.

20

Welckese niet alleen met quetsinge en konden vermorselen; maer oock wel met hare schrickelijck gesichte dooden.

21

Ia sy konden wel, sonder dat, door eenen eenigen asem vallen, met wrake vervolget, ende door den Geest uwer kracht verstroyt worden.

22

Maer ☜Ghy hebt alles geordineert met mate, getal ende gewichte: want groot vermogen is altijt by U; ende wie kan de macht uwes arms weder-staen?

23

Want de Werelt is voor U, gelijck het ^a tongsken aen de weeg-schale; ende gelijck een droppel des morgen-dauws, die op de aerde valt.

a Tongsken) Gelijck als het licht zijn kan, dat ’et tongsken uyt-slaet, alsoo een gering dinck is de Werelt tegen Godt. Jes. 40,15.

24

Maer ^* Ghy ontfermt U over alles: want Ghy hebt gewelt over alles; ende oversiet der menschen sonden, op dat sy hen beteren souden.

* Rom. 11,32. Mich. 7,8.

25

Want Ghy bemint alles watter is; ende en hatet niets wat Ghy gemaeckt hebt: want Ghy en hebt immers niet bereydt, daer Ghy eenen haet op hadt.

26

Hoe konde yets blijven, als Ghy niet en wildet? ofte hoe konde onder-hou-den worden, dat Ghy niet geroepen en hadt?

27

Maer Ghy verschoont alle: want sy zijn uwe, Heere, Ghy Lief-hebber des levens!

1

Ende uwe onverganckelijcke Geest is in allen. ⁺

+ Cap. XII. Gr.