Logo DBNL
Lutherse Bijbel (1648) (2009)

Lutherse Bijbel (1648)

(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het x. Capittel.

Begrijpt de exempelen der gene, dewelcke de Wijsheyt bemint hebben, ende van haer zijn beschermt geworden, in seven deelen: I. Adams. II. Noah. III. Abrahams. IV. Lots. V. Iacobs, VI. Iosephs, VII. Der kinderen Israëls.

I.1

DE selve Wijsheyt bewaerde dien, + die eerst gemaeckt ende alleen geschapen wiert tot eenen vader der Werelt,

2

Ende bracht hem uyt sijne a sonde: + ende gaf hem kracht over alles te heerschen.

3

Van welcke doe * de onrechtveerdige af-viel door sijnen toorn, verderf hy van wegen des woedenden broeder-moorts?

II.4

ENde als de Aerde om desselven wille met de Sond-vloet verdorven wiert; + holp de b Wijsheyt wederom, ende regeerde den Rechtveerdigen door een slecht hout.

III.5

DE selve, + doe de Heydenen c tesamen in dwalinge boosachtigh leefden; + vandt sy den Rechtveerdigen, ende onder-hielt hem onstraffelijck voor Godt: * ende liet hem vast zijn tegen ’t vaderlijck herte, tegen den soon.

IV.6

DE selve verloste den Rechtveerdigen, +, doe de godtloosen omquamen, als hy vloodt voor ’t vyer, + dat over de vijf steden viel.

7

Welcker verwoest lant noch roockt tot een getuygenisse der boosheyt; mitsgaders de boomen, die d onrijpe vruchten dragen; ende de sout-pijlaer, dieder staet tot eene gedachtenisse der ongeloovige ziele.

8

☜Want de gene, die de Wijsheyt niet en achten, hebben niet alleen de schade, dat sy het goede niet en kennen; maer laten oock een gedachtenisse nae haer den levendigen, dat sy niet en konnen verborgen blijven in ’t gene, daer inne sy bijster gegaen zijn.

9

Maer de Wijsheyt verlost de gene uyt alle moeyte, die sich aen haer houden☞.

V.10

DEselve geleydde den Rechtveerdigen, + die voor sijns broeders toorn vluchtigh zijn moeste, op rechte wegen; ende toonde hem het Rijck Godts, ende gaf hem te kennen wat heyligh is. + Ende holp hem in sijnen arbeyt, dat hy wel toe-nam, ende veel goets aen sijnen arbeyt gewan:

11

Ende was by hem, + doe hy vervoordeelt wiert van de gene, die hem gewelt deden:

12

Ende maeckte hem seker voor de gene, + die hem lagen leyden: ende gaf hem overwinninge in den stercken kamp; + dat hy gewaer wierde, hoe de Godtsaligheyt machtiger is, dan alle dinck.

VI.13

DEselve en verliet den verkochten Rechtveerdigen niet; + maer bewaerde hem voor de sonde.

14

Sy voer met hem af in den kercker, ende in de banden en verliet sy hem niet: + tot dat sy hem toe-brachte den scepter des Koninck-rijcx, + ende opper-macht over de gene, + die hem gewelt gedaen hadden: ende maeckte de gene tot leugenaers, die hem berispt hadden; ende gaf hem eene eeuwige heerlijckheyt.

VII.15

DEselve verloste het heylige volck, + ende onstraffelijck zaet, uyt de Heydenen, diese plaegden.

16

Sy quam in de ziele des Dienaers des Heeren, + ende wederstondt den grouw-samen Koningen door wonderen ende teeckenen.

17

Sy beloonde den Heyligen haren arbeyt, + ende leyddese door wonderlijcke wegen: + ende sy was hen des daegs een scherm, + ende des nachts eene vlamme gelijck het gesternte.

18

Sy voerdese door de Roode Zee, ende leyddese door groote wateren.

19

Maer hare vyanden versoop sy, ende dese trock sy uyt den gront der diepte.

20

Daerom namen de Rechtveerdigen roof van de godtloosen, ende presen uwen heyligen Name, + Heere; ende loofden eendrachtelijck uwe over-winnende hant:

21

Want de Wijsheyt opende der stommen mont, + ende maeckte der onmondigen tongen wel-sprekende.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

auteurs