Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Worden verhaelt de oorsaken, waerom Salomon de Wijsheyt (dewelcke als eene maegt wort in-gevoert) soo hoogh gehouden hebbe, in vijf deelen: I. Van wegen hare schoonheyt. II. Van wegen hare adelijcke af-komste. III. Van wegen haren rijckdom. IV. Van wegen hare konst ende wercken. V. Dewijle hy van kindts af gelegentheyt daer-toe-gehadt heeft.

I.2

DEselve hebb’ ick bemint ende gesocht van mijner jeugt aen, ende gedachtse my tot eene bruyt te nemen: want ick ben op hare schoonheyt verlieft.

II.3

SY is van heerlijcken adel: want sy verkeert met Godt, ende de Heere aller dingen heeftse lief.

[fol. 10v]

4

Sy is de heymelijcke Raet in de kennisse Godts; ende een aengever sijner wercken.

III.5

IS Rijckdom een kostelijck dinck in ’t leven; wat is rijcker dan de Wijsheyt, die alles werckt?

IV.6

MAer doet het kloeckheyt; wie is onder alle een konstelijcker Meester, dan sy?

7

☜Maer heeft yemant gerechtigheyt lief; haer arbeyt is enckel deugt: want sy leert tucht, kloeckheyt, gerechtigheyt ende ^a sterckte, welcke het aldernuttelijckste zijn in ’s Menschen leven☞.

a Sterckte) dat is, mannelijck, moedigh, onbevreest, ende vrymoedigh zijn.

8

Begeert yemant veel dincx te weten; so kan sy raden, beyde wat ’er gepasseert ende toe-komende is: sy verstaet haer op bedeckte woorden, ende weet de raetselen te ontbinden: teeckenen ende wonderen weet sy te vooren; ende hoe ’t ten tijden ende uyren gaen sal.

9

Ick hebbe ’t besloten haer my tot eene speel-noot te nemen: want ick weet, dat sy my een goede Raet-gever zijn sal, ende een Trooster in sorgen ende treurigheyt.

10

Een jongelinck heeft door deselve heerlijckheyt by ’t volck, ende eere by den Ouden.

11

Ick sal scherpsinnigh bevonden worden in ’t gerichte; ende by de Geweldige sal men sich mijns verwonderen.

12

Als ick swijge, ⁺ sullen sy op my wachten; als ick spreke, sullen sy op-mercken: als ick voorder spreke, sullen sy de handen op haren mont leggen.

+ Job 29,9.

13

Ick sal eenen onsterffelijcken name door haer verkrijgen, ende eene eeuwige gedachtenisse by mijne nakomelingen laten.

14

Ick sal lieden regeeren, ende Heydenen sullen my onderdanigh zijn.

15

Grouwsame Tyrannen sullen sich vreesen, als sy my hooren; ende by ’t volck word’ ick goedertieren bevonden, ende in den krijgh een Helt:

16

Maer blijv’ ick t’huys, so hebb’ ick mijne ruste aen haer: want’t en is geen verdriet met haer om te gaen, noch onlust ontrent haer te zijn; maer lust ende vreugde

17

Sulcx bedacht ick by my, ende nam het ter herten: want welcke hare magen zijn, hebben een eeuwigh wesen:

18

Ende welcke hare vrienden zijn, hebben eene reyne wellust. Ende oneyndelijcken rijckdom komt door den ^b arbeyt harer handen; ende kloeckheyt door haer geselschap ende gespreck; ende een goeden roem door hare gemeynschap ende reden: ick ben ront-om gegaen om te soecken, dat ickse tot my brachte.

b Arbeyt) dat is, door hare leere ende raet.

V.19

WAnt ick was een goet-aerdigh kint, ende hebbe gekregen eene fijne ziele.

20

Maer doe ick wel op-getrocken was, wies ick tot een onbevleckt lichaem:

21

Doch, doe ick gewaer wiert, dat ick niet anders en konde tuchtigh zijn, of Godt gave ’t my dan; (ende dat selve was oock kloeckheyt, erkennen wiens sulcke genade is) so tradt ick tot den Heere, ende badt Hem, ende sprack van mijn geheel herte.