Lutherse Bijbel (1648)

Het iij Capittel.

Heeft vier deelen: I. Van der Rechtveerdigen saligheyt voor Godt. II. Van der godtloosen ellende ende verdoemenisse. III. Van der godtloosen vruchtbaerheyt, ende der vromen onvruchtbaerheyt in den echten staet. IV. Van overspeelders ende onechte kinderen.

I.1

☜MAer der rechtveerdige zielen zijn in Godts hant, ⁺ ende geene quale en roertse aen.

+ Deut. 33,3.

2

Voor de onverstandige worden sy aen-gesien, als storven sy; ende haer af-scheyt wort voor eene pijne gerekent.

3

Ende haer henen-vaert voor een verderf; maer sy zijn in vrede☞.

4

Of sy wel voor de Menschen veel lijdens hebben; so zijn sy nochtans van gewisse hope, ⁺ dat sy nimmermeer en sterven.

+ Ioh. 11,26.

5

Sy worden een weynigh getuchtigt; ⁺ maer veel goets sal hen weder-varen: want Godt versoecktse, ende vindtse dat sy sijns weerdigh zijn.

+ Ies. 54,7.

6

Hy beproeftse, ⁺ als gout in den oven; ende neemtse aen, als een volkomene offerhande.

+ 1 Petr. 1,6, 7.

7

Ende ter tijt, ⁺ als Godt daer in sien sal, sullen sy helder schijnen; ende gins ende weder varen, als vlammen over de ^a stoppelen.

+ Matth. 13,43.

a Stoppelen) zijn de Heydenen ende godtloosen.

8

^* Sy sullen de Heydenen richten, ende heerschen over alle Volckeren: ende de Heere sal eeuwighlijck over haer heerschen.

* Matth. 19,28. 1 Cor. 6,2. 2 Tim. 2,12.

9

Want die Hem vertrouwen, die bevinden, dat Hy trouwelijck houdt; ende dieder getrouw zijn in de liefde, en laet Hy Hem niet nemen: ⁺ want sijne Heyligen zijn in genade ende barmhertigheyt, ende Hy heeft een op-sicht op sijne uyt-verkorene.

+ Ioh. 10,28, 29. Rom. 8,38, 39.

II.10

MAer de godtloose sullen gestraft worden, gelijck als sy vreesen: want sy en achten den rechtveerdigen niet, ende wijcken van den Heere.

11

Want wie de Wijsheyt ende de roede veracht, die is onsaligh; ende hare hope en is niets, ende haren arbeyt is te vergeefs, ende haer doen en is geen nut.

III.12

HAre ^b wijven zijn sottinnen, ende hare kinderen boosachtigh: vervloeckt is, wat van hen geboren is.

b Wijven) wat hier tot ’et eynde des cap. toe van wijven ende kinderen geseyt wort, dat sal men verstaen op sijn prophetisch, dat is, van landen ende lieden: gelijck de Propheten Babylon, Ierusalem, Israël, eene dochter ofte wijf noemen: ende hoerereye, afgoderye; bedden, Kercken ende Altaren.

13

Want saligh is de onvruchtbare, die onbevleckt is, dieder onschuldigh is des sondelijcken beddes! die selve sal ’t genieten ter tijt, als men de ziele oordelen sal.

14

Desselven gelijcken een onvruchtbaer [man], die niet onrechts met sijne hant en doet, noch quaet tegen den Heere denckt; dien wort gegeven voor sijn geloove, eene sonderlinge gave, ende een beter deel in den Tempel des Heeren. ⁺

+ Ies. 56,5.

15

☜Want goeden arbeyt geeft heerlijcken loon☞: ende de ^c wortel des verstants en verrott niet.

c De Wortel, etc) Wie in Godts Woort wel bedreven is, ende veel geleden heeft, die sal groeyen en bloeyen eeuwighlijck, Psal. 1,3.

IV.16

MAer de kinderen der overspeelders en gedyen niet; ende het zaet uyt ’et onechte bedde sal verdelgt worden.

[fol. 9r]

17

Ende of sy al lange leefden; so moeten sy doch eyndelijck te schande worden, ende haer ouderdom sal doch ten laetsten sonder eere zijn.

18

Maer indien sy haest sterven; soo en hebben sy doch niets te hopen, noch troost ter tijt des oordeels.

19

Want de onrechtveerdige nemen een quaet eynde.

1

Beter is’t, ⁺ geene kinderen hebben, so men vroom is; want dat selve brengt eeuwigh lof: want het wort beyde by Godt ende de Menschen geroemt.

+ Cap. IV. Gr.

2

Waer ’t is, daer neemt men ’t tot een exempel aen: maer wie ’t niet en heeft, die wenscht ’et doch, ende pronckt in den eeuwigen kransse, ende behoudt de overwinninge des kuyschen kamps.

3

Maer de vruchtbare menichte der godtloosen en zijn geen nut; ende wat uyt de hoererye geplant wort, dat en sal niet diep wortelen, noch vasten gront setten.

4

Ende of sy eenen tijt lanck aen de tacken groenen; dewijle sy geheel los staen, worden sy van den wint beweegt, ende van den stercken wint uyt-geroeyt.

5

Ende de ontijdige tacken worden gebroken; ende hare vrucht en is niet nut, onrijp te eten, ende nergens toe deugende.

6

Want de kinderen, die uyt onechtelijck by-slapen geboren worden, moeten getuygen van de boosheyt tegen de Ouders, als mense vraegt.