Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Triumph-liedt der Iudith. II. Triumph te Ierusalem gehouden. III. De overige levens-tijt ende doot van Iudith. | |
I.1DOe sanck Iudith den Heere dit Liedt, seggende: | |
2Spelet den Heere met trommelen, ende klincket Hem met cymbalen: singet Hem een nieuw Liedt; zijt vrolijck, ende roepet sijnen Name aen. | |
4Hy strijdt voor sijn volck, dat Hy ons redde van alle onse vyanden. | |
5Assur quam van ’t geberghte van ’t Noorden met eene groote macht: sijne menigte bedeckte de wateren, ende sijne peerden bedeckten het lant. | |
6Hy dreygde mijn lant te verbranden, ende mijne manschap te dooden, kinderen ende maegden wegh te voeren. | |
7Maer de Heere de almachtige Godt heeft hem gestraft, ende heeft hem in eens wijfs handen gegeven. | |
8Want geen man noch krijgs-knecht en heeft hem om-gebracht, Ga naar margenoot+ ende geen Reuse en heeft hem aen-gegrepen; maer Iudith de dochter Merari heeft hem neder-gevelt met hare schoonheyt. | |
9Want sy leyde haer weduwe-kleederen af; ende trock hare schoone kleederen aen, ter vreugde den kinderen Israëls. | |
10Sy bestreeck haer met kostelijck water, ende vlocht haer hayr, om hem te bedriegen. | |
11Haer schoone schoenen verblindden hem, hare schoonheyt bevinck sijn herte; maer sy hieuw hem ’t hooft af: | |
12So dat hen de Persen ende Meden ontsetteden voor sulck eene stoute daet. | |
13Ende der Assyriers heyr huylde, doe mijne ellendige te voorschijn quamen, die van dorst versmacht waren. | |
14De jongelingen door-staken de Assyriers; ende sloegense in de vlucht, als kinderen: sy zijn verdelget, van ’t heyr des Heeren mijnes Godts. | |
15Latet ons singen een nieuw Liedt, den Heere onsen Godt. | |
16Heere Godt, Ghy zijt de machtige Godt, die groote daden doet, ende niemant en kan U weder-staen! | |
17U moet alles dienen; Ga naar margenoot+ want wat Ghy spreeckt, dat moet geschieden: als Ghy yemant eenen moet geeft, dat moet voort-gaen, ende uwen woorde en kan niemant weder-stant doen. | |
18De bergen moeten tsitteren, Ga naar margenoot+ ende de steen-rotsen versmelten, gelijck was, voor U. | |
19Maer die U vreesen, dien bewijst Ghy groote genade: Ga naar margenoot+ want alle het offer ende vette is veel te geringh voor U; maer den Heere vreesen, dat is seer groot. | |
20Wee den Heydenen, die mijn volck vervolgen! want de almachtige Heere doet wrake over hen, ende besoecktse, ter tijt der wrake. | |
21Hy sal haer lichaem plagen met vyer ende wormen; Ga naar margenoot+ ende sy sullen branden ende huylen in eeuwigheyt. | |
II.22NAe sulcke over-winninge trock alle het volck van Bethulien nae Ierusalem, om den Heere aen te bidden: ende reynigden sich, ende offerden brand-offeren, ende wat sy gelooft hadden. | |
23Ende Iudith hinck op in den Tempel alle wapenen Holofernis, ende den voor-hangh, dien sy van sijn bedde genomen hadde, dat ’et den Heere verbannen zijn soude eeuwighlijck. | |
24Ende het volck was vrolijck te Ierusalem, by ’t Heyligdom, met Iudith, drie maenden lanck; ende vierde van wegen de over-winninge. | |
[Folio 7v]
| |
25Daer-nae trock alle man weder nae huys: ende Iudith quam oock weder te Bethulien, ende wiert hoogh ge-eert in ’t gantsche lant Israëls. | |
III.26ENde sy en nam geenen man, nae hares mans Manasses doot: | |
27Ende sy wiert seer out, ende bleef in hares mans huys, tot dat sy hondert ende vijf jaer out was. | |
28Ende sy maeckte hare dienst-maegt Abra vry. Daer-nae sterf sy te Bethulien, ende men begroefse by haren man Manasse. | |
29Ende het volck droegh rouw’ over haer seven dagen lanck: ende al haer goet deelde sy onder hares mans vrienden. | |
30Ende terwijle sy leefde, ende daer-toe lange daer-nae, en dorste niemant tegen Israël op-trecken. | |
31Ende de dagh deser over-winninge wort by de Ebreën voor een groot Feest gehouden, ende van hen geviert eeuwighlijck. | |
Eynde van ’t Boeck Judith. |
|