Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. ’t Logement ende spijse van Iudith. II. De voor-bereydinge van Iudith tot hare Helden-daet buyten ende binnen Holofernis tente.

I.1

DOe liet hyse in-brengen in de schat-kamer, dat sy daer blij-

[fol. 6r]

ven soude; ende beval, dat mense van sijne tafel spijsen soude.

2

Maer Iudith antwoordde, seggende: Ick en derf noch niet eten van uwe spijse, op dat ick my niet en versondige: maer ick hebbe een weynigh met my genomen, daer van wil ick eten.

3

Doe sprack Holofernes selfs: Als dat op is, dat ghy met u gebracht hebt; waer van daen sullen wy u yets anders beschicken?

4

Iudith antwoordee: Mijn Heere, soo seker als ghy leeft, eer dat uwe dienst-maegt alles verteeren sal, so sal Godt door my uyt-richten, wat Hy in den sin heeft.

II.5

ENde doese de knechten in de kamer brengen wilden, gelijck hy bevolen hadde; badt sy, dat men haer oorloofde, ’s avonts ende ’s morgens uyt te gaen, ende haer gebedt te doen tot den Heere.

6

Doe beval Holofernes sijnen kamer-dienaren, dat mense drie dagen soude vry uyt- ende in-gaen laten, om haer gebedt te doen tot Godt.

7

Ende des avonts ginck sy uyt, in het dal voor Bethulien, ende wiesch haer in ’t water.

8

Daer-nae badt sy tot den Heere, den Godt Israëls, dat Hy haer geluck gave sijn volck te verlossen.

9

Ende ginck weder in de tente, ende hielt haer reyn, ende en at niet voor den avont.

10

Op den vierden dagh maeckte Holofernes een avont-mael sijnen naesten dienaren alleen, ende sprack tot Bagoa sijnen Kamerlinck: Gaet henen, ende over-redet het Ebreeusch wijf, dat sy haer niet en weygere tot my te komen:

11

Want ’t is eene schande by de Assyriers, dat een sulck wijf soude onbeslapen van ons komen, ende eenen man begeckt hebben.

12

Doe quam Bagoa tot Iudith: Schoone vrouw, en wilt doch u niet weygeren tot mijnen Heere ter eeren te komen, ende met hem eten ende drincken, ende vrolijck zijn.

13

Doe sprack Iudith: Hoe derf ick dat mijnen Heere ontseggen?

14

Alles wat hem lief is, dat wil ick van herten geerne doen, al mijn leef-dage.

15

Ende sy stondt op, ende vercierde haer, ende ginck binnen voor hem, ende stont voor hem.

16

Doe spronck den Holoferni sijn herte op, want hy was ontsteken met vyeriger liefde tegens haer;

17

Ende sprack tot haer: Sit neder, drinckt ende zijt vrolijck: want ghy hebt genade gevonden by my.

18

Ende Iudith antwoorde: Ia Heere, ick wil vrolijck zijn: want ik ben mijn leef-dage soo hoogh niet ge-eert geworden.

19

Ende sy at ende dronck voor hem, wat hare dienst-maegt bereydt hadde.

20

Ende Holofernes was vrolijck met haer, ende dronck soo veel, als hy andersins niet en plagh te drincken.