Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Iudith uyt de Stadt gaende, neemt haren afscheyt. II. Iudith komt in ’t Assyrische leger by Holofernes.

I.1

DOe sy nu uyt-gebeden hadde, stont sy op, ende riep hare dienst-maegt Abra.

2

Ende ginck beneden in ’t huys, leyde den sack af, ende toogh hare weduwe-klederen uyt:

3

Ende wiesch haer, ende salfde haer met kostelijck water, ende vlocht haer hayr, ende settede eene huyve op, ende toogh hare schoone kleederen aen, ende vercierde haer met spanselen ende gesmijde, ende trock allen haren cieraet aen.

4

Ende de Heere gaf haer genade, dat sy lieflijck aen te sien was: want sy en vercierde haer niet uyt nieuws-gierigheyt, maer Gode tot lof.

5

Ende sy gaf hare dienst-maegt eene gepeckte flessche vol wijns, ende eene kruycke met olye, ende eenen sack, daer in sy hadde vygen, meel ende broot, dat sy eten dorste: ende sy ginck henen.

6

Ende aen de poorte vondt sy Osiam ende de Outsten, die haer wachtten; gelijck haer afscheyt geweest was.

7

Ende sy verwonderden sich, dat sy soo schoone was:

8

Doch en vraegden sy niet, wat sy in den sin hadde; maer lietense uyt, seggende: de Godt onser Vaderen geve u genade, ende late uw’ voornemen wel gelucken, dat hem Israël uwer verheuge, ende uw’ naem gerekent worde onder de Heyligen.

9

Ende alle die daer waren, spraken: Amen! Amen!

10

Maer Iudith badt, ende ginck voort met hare dienst-maegt Abra.

[fol. 5v]

II.11

ENde doe sy ’s morgens vroegh den bergh af ginck, ontmoeteden haer de wachters der Assyriers, ende vielen op haer aen, ende vraegdense, van waer sy quame, ende waer sy henen wilde?

12

Ende sy antwoordde: Ick ben een Ebreeusch wijf, ende ben van hen gevloden: want ick wete, dat sy u in de handen komen sullen; daerom, dat sy u verachtet hebben, ende niet en willen genade soecken, ende haer gewilligh over-geven.

13

Daerom hebb’ ick my voor-genomen by den Vorst Holofernes te komen: dat ick hem hare heymelijckheden openbare, ende segge hem, hoe hyse lichtelijck over-winnen magh, dat hy niet eenen man en behoeft te verliesen.

14

Terwijlse soo sprack, sagen syse aen, ende verwonderden sich seer, dat sy soo schoone was.

15

Ende spraken: Dat mocht u helpen, dat ghy ’t soo goet meynt, ende by onsen Heere gaen wilt:

16

Want als ghy voor hem komt, so sal hy u genadigh zijn, ende sult hem van herten wel behagen?

17

Ende sy voerdense henen in Holofernis tente, ende seyden hem van haer. Ende doe sy voor hem quam, wiert hy terstont ontsteken tegen haer.

18

Ende sijne dienaers spraken onder malkanderen: Het Ebreeusch volck en is trouwen niet te verachten, dewijle het schoone wijven heeft: en soude men om sulcker schooner wijven wille niet oorlogen?

19

Doe nu Iudith Holofernem sagh sitten onder sijn tapijt, ’t welck schoon gewrocht was, met purper ende gout, ende met smaragden ende vele edele gesteenten verciert;

20

Viel sy voor hem neder, ende badt hem aen: ende Holofernes hietse weder op-richten.