Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Holofernis vrage aengaende de Israëliten. II. Achiors antwoort. III. ’t Vonnisse dat daer op is gevolgt.

I.1

ENde het wiert den Holoferni den Velt-hooftman van Assyrien aen-geseyt, dat de kinderen Israëls sich uyt-rusteden, ende sich weeren wilden, ende hoe sy de klippen aen ’t gebergte in-genomen hadden.

2

Doe wiert Holofernes gram, ende ontboodt alle Oversten ende Hooft-lieden der Moabiten ende Ammoniten,

3

Ende sprack tot hen: Segget doch, wat is dit voor een volck dat in ’t geberghte woont? wat hebben sy voor groote steden? wat vermogen sy? ende wat voor krijghs-volck ende Koningen hebben sy?

4

Dat sy alleen, voor alle andere in Oost-lant, ons verachten, ende en zijn ons niet te gemoete gegaen, dat sy ons aen-namen met vrede.

II.5

DOe antwoordde Achior, de Overste aller kinderen Ammons, ⁺ seggende: Mijn Heere, wilt ghy ’t geerne hooren; so wil ick u de waerheyt seggen, wat dit voor een volck zy, dat in ’t geberghte woont, ende u niet liegen.

+ Judith 11,7.

6

Dit volck is uyt Chaldea af-komstigh,

7

Ende heeft eerst in Mesopotamien gewoont: want sy en wilden niet volgen de Goden harer vaderen in Chaldea:

8

Daerom verlieten sy de zeden harer vaderen, ⁺ dewelcke vele Goden hadden; op dat sy den eenigen Godt des Hemels dienen mochten, ⁺ dewelcke hen oock geboodt van daer te trecken, ende te woonen in Haran.

+ Jos. 24,2.

+ Gen. 12,1.

9

Doe nu in alle de landen dieren tijt was, ⁺ reysden sy af in Egypten-lant: daer is harer in vier hondert jaren soo veel geworden, dat mense niet tellen en koste.

+ Gen. 41,54. cap. 46,6.

10

Maer doese de Koninck in Egypten beswaerde met aerde voeren ende tichelen maken, ⁺ om sijne steden te bouwen; riepen sy tot haren Heere, die sloegh gantsch Egypten met menigerley plagen.

+ Exod. 1,11. cap. 3.7, 9.

11

Doese nu de Egyptenaers van hen uyt gestooten hadden, ⁺ ende de plage van hen af-liet, ⁺ ende wildense weder vangen, ende ten dienste in ’t lant voeren;

+ Exod. 7, etc.

+ Exod. 12.31, 33. cap. 14.5, 6.

12

Dede hen Godt des Hemels de

[fol. 3v]

Zee op, ⁺ alsoo dat het water op beyde zijden vaste stond als een muer; ende sy gingen droogs-voets op der Zee den gront, ende quamender af.

+ Exod. 14.21, 22.

13

Maer doe de Egyptenaers hen met haren gantschen heyr nae-jaegden, verdroncken sy alle in de Zee, alsoo datter oock niet een en was over-gebleven, die ’t hadde konnen nae-seggen.

14

Ende doe dit volck uyt de Roode Zee quam, ⁺ legerde ’t sich in de woestijne des berghs Sina; daer te vooren geen Mensch woonen, noch hem ophouden en konde.

+ Deut. 8,15.

15

Daer wiert het bitter water soet, ⁺ dat sy ’t drincken konden; ende kregen broot van den Hemel veertigh jaer lanck.

+ Exod. 15,25. cap. 16.15, 35.

16

Ende waer sy trocken sonder boge, pijl, schilt ende sweert; daer streedt Godt voor haer, ende hadde d’overwinninge.

17

Ende niemant en konde dit volck schade doen, dan alleen, als het af-weeck van de geboden des Heeren sijnes Godts:

18

Want soo dickwils als sy buyten haren Godt eenen anderen aen-baden; so wierden sy verslagen, ende wegh-gevoert met alle schanden.

19

Maer so dickwils als ’t haer berouwde, dat sy af-geweken waren van de geboden hares Godts, gaf hen de Godt des Hemels wederom overwinninge tegen hare vyanden.

20

Daerom verdelgden sy der Cananiten Koningen, ⁺ den Iebusiter, den Pheresiter, den Hethiter, den Heviter, den Ammoniter, ende alle Geweldige te Hesbon; ende namen haer lant ende steden in.

+ Ios. 12,9.

21

Ende ’t ginck hen wel, so lanck als sy hen niet en versondigden aen haren Godt: ⁺ want haer Godt haet het onrecht.

+ Psal. 5,5.

22

Sy zijn oock voor dese tijden dickwils verdreven van vele volckeren, ende wegh-gevoert in vreemde landen: daerom, dat sy af-geweken waren van ’t Gebodt, dat hen Godt gegeven hadde, dat sy daer in wandelen souden.

23

Maer sy zijn onlangs weder-gekomen uyt de ellende, ⁺ daer sy in waren, nae dien sy sich weder bekeert hebben tot den Heere haren Godt; ende hebben haer weder gesett in dit geberghte; ende woonen wederom te Ierusalem, daer haer Heylighdom is:

+ Esr. 1,3.

24

Daerom, mijn Heere, laet onder-soecken, of sich dit volck versondigt heeft aen haren Godt; so willen wy op-trecken: ende haer Godt salse u gewisselijck in de handen geven, dat ghyse bedwingt.

25

Maer indien sy sich niet versondigt en hebben aen haren Godt; so en richten wy niets uyt tegen haer: want haer Godt salse beschermen, ende wy sullen tot spot worden den gantschen lande.

III.26

DOe Achior sulcx gesproken hadde, wierden alle Hooft-lieden des Holofernis toornigh, ende dachten hem te dooden, ende spraken onder malkanderen:

27

Wie is dese, die sulcx seggen derf, Dat de kinderen Israëls hen souden ver-weeren tegen den Koninck Nebucad-Nezar, ende sijn krijghs volck? zijn ’t doch enckel naeckte lieden, ende geene krijgers.

28

Maer op dat Achior sie, dat hy gelogen hebbe; so laet ons op-trecken: ende als wy hare beste lieden vangen, so willen wy Achior met hen door-steken laten:

29

Op dat alle volckeren gewaer worden, dat Nebucad-Nezar een Godt des lants zy, ende geen ander.