Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Holofernis victorien worden verhaelt in twee deelen: I. Tegen Syrien, Mesopotamien, Syrien Sobal, Libyen ende Cilicien. II. Tegen de Edomiten.

I.1

DOe sonden de Koningen ende Vorsten van Syrien, Mesopotamien, Syrien Sobal, Libyen ende Cilicien, hare Gesanten uyt alle steden ende landen; die quamen tot Holofernes, seggende:

2

Wendt uwen tooorn van ons: want ’t is beter, dat wy Nebucad-Nezar den grooten Koninck dienen, ende u gehoorsaem zijn, ende levendigh blijven; dan dat wy om-komen, ende en winnen evenwel niets.

3

Alle onse steden, goederen, bergen, heuvelen, ackers, ossen, schapen, geyten, peerden, ende kemelen, ende wat wy slechs hebben:

4

Daer-toe oock onse gesin, is altemael uwe: doet daer mede wat ghy wilt.

5

Ia oock wy, mitsgaders onse kinderen, zijn uwe knechten.

6

Komt tot ons, ende zijt onse genadige Heere; ende gebruyckt onsen dienst, alsoo ’t u behaegt.

7

Doe toogh Holofernes van ’t geberghte af met ’et gansche krijghs-volck; ende nam de vaste steden ende het gansche lant in.

8

Ende las daer knechten uyt, het beste volck dat hy onder hen vondt.

9

Daer van verschrickten alle landen soo seer, dat de Regenten ende voornaemsten uyt alle steden, mitsgaders het volck, hem te gemoete quamen;

10

Ende namen hem aen met kranssen, keerssen, reyen, trommelen ende pijpen:

[fol. 3r]

11

Ende en konden nochtans met sulcke eere geene genade verkrijgen:

12

Want hy verbrack hare steden, ende hieuw hare hagen om.

13

Want Nebucad-Nezar de Koninck hadde hem geboden, dat hy alle Goden in de landen verdelgen soude: op dat alle volckeren, die Holofernes bedwingen soude, hem alleen voor eenen Godt presen.

II.14

DOe hy nu Syrien Sobal, Apamean, ende Mesopotamien door-getogen hadde, quam hy tot de Edomiten in ’t lant Gabaa;

15

Ende nam hare steden in, ende lagh aldaer dertigh dagen lanck: ondertusschen ontboodt hy sijn krijghs-volck altemael te samen.