Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Begrijpt eene voor-bereydinge ten oorloge in vier deelen: I. Krijghs-raet gehouden. II. Des Konincks bevel aen de Oversten. III. Holofernis toe-rustinge. IV. Des oorlogs begin.

I.1

IN ’t dertiende jaer Nebucad-Nezars des Konincks, op den twee-en-twintighsten dagh der eerster maent, wierde geraetslaegt in ’t huys Nebucad-Nezars des Konincks van Assyrien, dat hy sich wilde wreken.

2

Ende hy ontboodt alle sijne Raets-heeren, Vorsten ende Hooft-lieden:

3

Ende raetslaegde heymelijck met hen; ende hielt hen voor, hoe hy gedachte alle dese landen onder sijn Rijck te brengen.

II.4

DOe sulcx hen allen wel behaegde, ontboodt de Koninck Nebucad-Nezar Holofernem sijnen Velt-hooftman, seggende:

5

Treckt uyt tegen alle Rijcken, die tegen ’t Westen liggen; ende insonderheyt tegen de gene, die mijn gebodt verachtet hebben.

6

Ghy en sult geen Rijck verschoonen, ende alle vaste steden sult ghy my onderdanigh maken.

III.7

DOe ontboodt Holofernes de Hooft-lieden, ende de Oversten des Assyrischen krijghs-volcks; ende rustede het volck uyt ten krijgh, als hem de Koninck geboden hadde: hondert ende twintigh duysent te voete, ende twaelf duysent schutters te peerde.

8

Ende hy liet al sijn krijghs-volck voor hem henen trecken met ontallijcke kemelen, grooten voor-raet; daer-toe met ossen ende schapen sonder getal, voor sijn volck.

9

Ende liet uyt gantsch Syrien koorn toe-voeren tot sijnen tocht.

10

Maer gouts ende gelts nam hy uytdermaten veel met hem, uyt des Konincks kamer:

11

Ende trock alsoo voort met ’et gantsche heyr, met wagenen, ruyters ende schutters; dewelcke den aerd-bodem bedeckten, gelijck sprinck-hanen:

IV.12

DOe hy nu over de lant-pale des Assyrischen lants getogen was, quam hy tot het groote geberghte van Ange, aen de slincker zijde van Cilicien: ende veroverde alle hare vlecken ende vaste steden.

13

Ende verstoorde Melothi, eene vermaerde stadt: ende beroofde alle lieden in Tharsis, ende de kinderen Ismaëls, dieder woonden tegen de woestijne, ende tegen ’t Zuyden des lants Chellon.

14

Hy trock oock over den Phrat, ende quam in Mesopotamien; ende verstoorde alle hooge steden, die hy vondt, van de beke Mamre aen, tot aen de Zee.

15

Ende nam daer de lant-palen in, van Cilicien aen tot aen de lant-palen Ioppe, die tegen ’t Zuyden liggen.

16

Ende hy voerde oock wegh de kinderen Midians, ende roofde al haer goet; ende sloegh alle die hem weder-stonden, met de scherpte des sweerts.

17

Daer-nae reysde hy af in ’t lant van Damascus in den oogst-tijt; ende verbrandde al haer koorn, ende liet neder-houwen alle boomen ende wijn-bergen.

18

Ende het gantsche lant vreesde sich voor hem.