Lutherse Bijbel (1648)

Het iiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Dreygement tegen de verachters, ende belofte voor de vroomen. II. Onderrichtinge van de Wet. III. Prophetie van Iohannis des Doopers sendinge ende ampt.

I.1

WAnt siet, daer komt een dagh, die branden sal als een oven: dan sullen alle verachters ende godtloose stroo zijn; ⁺ ende de toe-komstige dagh salse aen-steken, (spreeckt de HEERE Zebaoth) ende en sal hen noch wortel noch tack laten.

+ Obad. v. 18.

2

☜Maer u-lieden, ghy die mijnen Name vreest, sal op-gaen de Sonne der gerechtigheyt, ⁺ ende heyl onder desselven vleugelen☞: ende ghy sult uyt- ende in-gaen, ende toe-nemen, als de mest-kalveren.

+ Luc. 1,78.

3

Ghy sult de godtloose vertreden: want sy sullen asschen onder uwe voeten worden, op dien dage, dien Ick maken wil; spreeckt de HEERE Zebaoth.

II.4

☜GEdencket der Wet Mose mijns knechts☞, ⁺ die Ick hem bevolen hebbe op den bergh Horeb, aen ’t gantsche Israël, mitsgaders de geboden ende rechten.

+ Exod. 20,3. Deut. 6,3. Ebr. 3,5.

III.5

☜SIet, ⁺ Ick wil u-lieden senden den Propheet Elia, eer datter kome die groote ende verschrickelijcke dagh des HEEREN:

+ Matth. 11,14. cap. 17.11, 12, 13. Marc. 9.11, 12, 13. Luc. 1,17.

6

Die sal het herte der vaderen bekeeren tot de kinderen; ende het herte der kinderen, tot hare vaders: op dat Ick niet en kome, ende het aerd-rijck met den ban slae☞.

Eynde des Propheets Maleachi.