Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdBegrijpt sommige verborgentheden der Christelijcke Kercke in twee deelen: I. Is eene onderrichtinge, hoe sich het volck dragen sal. II. Belofte van geestelijcke ende lichamelijcke weldaden. | |
I.1SO biddet nu van den HEERE Ga naar margenoot* spaden regen; so sal de HEERE wolcken maken, ende u Ga naar margenoot+ regens genoegh geven tot al ’t gewas op den velde. | |
2Want de Ga naar margenoot++ Afgoden spreken enckel moeyte, ende de waer-seggers sien enckel leugenen, ende spreken vergeefsche droomen, ende haer troosten en is niets: daerom gaen sy byster, gelijck eene kudde; ende zijn versmacht, dewijlder geen Herder en is. | |
II.WAnt de HEERE Zebaoth sal sijne kudde besoecken, namelijck, het huys Iuda; ende salse toe-rusten, als een verciert peert ten strijde. Ga naar margenoot+ | |
4De hoecken, nagelen, strijd-bogens, ende drijvers sullen alle van hen wegh-komen. | |
5Ende sy sullen nochtans zijn als de Reusen, die het slijck op de straten treden in den strijt; ende sullen strijden: want de HEERE sal met hen zijn, dat de ruyters te schande worden. | |
6Ende Ick wil het huys Iuda stercken, ende het huys Iosephs redden, ende wilse weder in-setten: want Ick ont- | |
[Folio 110r]
| |
ferme my harer; ende sy sullen zijn, als sy waren, doe Ickse niet verstooten en hadde: Ga naar margenoot+ want Ick de HEERE haer Godt wilse verhooren. | |
7Ende Ephraim sal zijn als eene Reuse, ende haer herte sal vrolijck worden, als van den wijne: daer-toe hare kinderen sullen ’t sien, ende sich verblijden, dat haer herte aen den HEERE vrolijck zy. | |
8Ick wilse aen-blasen endese vergaderen: Ga naar margenoot+ want Ick wilse verlossen; ende sy sullen sich vermeerderen, gelijck sy sich te vooren vermeerdert hebben. | |
9Ende Ick wilse onder de Volckeren zaeyen, dat sy mijner gedencken in verre landen; ende sy sullen met hare kinderen leven ende weder-komen. | |
10Want Ick wilse weder-brengen uyt Egypten-lant, ende wilse vergaderen uyt Assyrien; ende wilse in ’t lant Gilead ende Libanon brengen, dat mense niet vinden en sal. | |
11Ende hy sal door de Zee des Ga naar margenootb angstes gaen, ende de golven in de Zee slaen, dat alle diepte des Water verdroogen sullen: daer sal dan vernedert worden de pracht van Assyrien, ende de scepter in Egypten sal op-houden. | |
12Ick wilse stercken in den HEERE, Ga naar margenoot+ dat sy sullen wandelen in sijnen Name; spreeckt de HEERE. |
|