Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Een Troost-gesichte voor SeruBabalel ende Iosua, dat de vyanden den bouw ende den Godes-dienst niet voorder en souden beletten. II. Het besluyt over de voorgaende Gesichten, met eene prophetie van den Messia.

I.1

ENde ick hief mijne oogen weder op ende sagh, ende siet, daer waren vier wagenen, die gingen tusschen twee bergen voort; maer die selve bergen waren koperen.

2

Aen den eersten wagen waren roode peerden; aen den tweeden wagen waren swarte peerden;

3

Aen den derden wagen waren witte peerden; aen den vierden wagen waren bonte stercke peerden.

4

Ende ick antwoordde, ende seyde tot den Engel, die met my sprack: mijn Heere, wie zijn dese?

5

De Engel antwoordde, ende sprack tot my: Dese zijn de vier winden onder den Hemel, dieder voort-komen, dat sy treden voor den Heerscher aller landen.

6

Aen welcken de swarte peerden waren, die gingen tegen ’t Noorden; ende de witte gingen hen nae: maer de bonte gingen tegen’t Zuyden.

7

Die stercke gingen ende togen om, dat sy [al] het lant door-togen, ende Hy sprack: Gaet henen, ende trecket door ’t lant: ende sy trocken door ’t lant.

8

Ende Hy riep my, ende sprack met my, seggende: Siet, die tegen ’t Noorden trecken, doen mijnen Geest rusten in ’t lant tegen ’t Noorden.

II.9

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

10

Neemt van de gevangene; name-lijck, van Heldai ende van Tobia, ende van Ieda-ja; ende komt ghy op den selven dagh, ende gaet in Iosia des soons Zephan-ja huys, dewelcke van Babel gekomen zijn.

11

Maer neemt silver ende gout, ende maeckt kroonen: ende setse op’t hooft Iosua des Hoogen-priesters, des soons Iozadaks;

12

Ende spreeckt tot hem: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth; ☜Siet, daer is een Man, die heet ^a ZEMAH: ⁺ want onder Hem sal ’t wassen, ende Hy sal bouwen des HEEREN Tempel☞.

a Zemah) heet een Gewas: ende is eene prophetie van Christo, die door Iosua ende Seru-Babel beduydt is. Luc. 1.32, 33. Psal. 110,4. Ebr. 3,1. cap. 7.2,3.

+ Zach. 3,8.

13

Ia den Tempel des HEEREN sal Hy bouwen, ende sal den cierat dragen: ende sal sitten ende heerschen op sijnen throon, hy sal oock Priester zijn op sijnen throon: ende ’t sal vrede zijn tusschen die beyde.

14

Ende die kroonen sullen den Helem, Tobia, Iedaja, ende Hen den sone Zephan-ja, ter gedachtenisse zijn in den Tempel des HEEREN.

15

Ende sullen komen van verre, ⁺ die aen den Tempel des HEEREN sullen bouwen; dan sult ghy-lieden gewaer worden, dat My de HEEREN Zebaoth tot u gesonden heeft. Ende dit sal geschieden, indien ghy hooren sult nae de stemme des HEEREN uwes Godts.

+ Ies. 57,19. Ephes. 2,17.