Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Vermaninge tot oprechte boete. II. Dreygement tegen de naest by-liggende Heydenen: als, Philisteën, Moabiten, Ammoniten ende Assyriers.

I.1

VErgadert u, ende komet herwaerts, ghy gehaett volck;

2

Eer dat het oordeel uyt-gae, dat ghy als het kaf by dage daer-henen vaert; eer dan des HEEREN grimmige toorn over u-lieden kome; eer de dagh des HEEREN toorns over u-lieden kome.

3

☜Soecket den HEERE alle ghy ellendige in den lande, ghy die sijne rechten houdet; soecket gerechtigheyt, soecket ootmoedigheyt: op dat ghy-lieden ten dage des HEEREN toorns meuget verborgen worden☞.

II.4

WAnt Gasa moet verlaten worden, ende Ascalon woest worden; Asdod sal in den middage verdreven worden, ende Accaron uyt-gewortelt worden.

5

Wee dien, ⁺ die langs de Zee woonen, den krijgers! des HEEREN woort sal over u-lieden komen: ghy Canaan, der Philisteën lant, Ick wil u om-brengen, datter niemant meer woonen en sal.

+ Ezech, 25,16.

6

Daer sullen langs de zee enckel herders-huysen ende schaeps-koyen zijn.

7

Ende het selve sal den overigen van den huyse Iuda te deel worden, dat sy daer-op weyden sullen: des avonts sullen sy sich in de huysen Ascalons legeren, wanneerse nu de HEERE haer Godt wederom besocht, ende hare gevanckenisse gewendt heeft.

8

Ick hebbe de versmaetheyt Moabs, ende het lasteren der kinderen Ammons gehoort; daer mede sy mijn volck gesmadet, ende op desselven lant-pale sich beroemt hebben.

9

Wel-aen! so waerachtigh als Ick leve! spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls: ⁺ Moab sal als Sodom, ende de kinderen Ammons als Gomorra worden; ja, als een netelen-struyck ende een sout-groeve, ende eene eeuwige verwoestinge: de overige mijns volcks sullense rooven, ende de over-geblevene mijnes volcks sullense erven.

+ Gen. 19,28. Jer. 48,1.

10

Dit sal hen bejegenen voor hare hoovaerdye; dat sy des HEEREN Zebaoth volck gesmadet, ende sich beroemt hebben.

11

Schrickelijck sal de HEERE over hen zijn: want Hy sal alle Goden op Aerden ^a verdelgen: Ende sullen Hem aenbidden alle eylanden onder de Heydenen, een yegelijck aen sijne plaetse.

a Verdelgen) Dit is van ’t Euangelium geseyt, ’t welck komen soude nae de Babylonische gevanckenisse; gelijck dan geschiedt is

12

Oock sult ghy Mooren door mijn sweert verslagen worden.

13

Ende Hy sal sijne handt strecken over ’t Noorden, ende Assur om-brengen: Nineve sal Hy eensaem maken; ⁺ dorre als eene woestijne:

+ Nahum. 1,14. cap. 2,10. cap. 3,15.

14

Dat daer-in sich legeren sullen allerley dieren onder de Heydenen: oock roer-dompen ende egels sullender woonen op hare torens, ⁺ ende sullen in de vensters singen; ende de raven op de balcken: want de cederen borden sullen af-geruckt worden.

+ Jes. 34.11, 14.

15

Dat is de vrolijcke stadt, die so seker woonde, ende sprack in haer herte: Ick ben ’t, ⁺ ende geene meer! hoe is sy soo woest geworden? dat de dieren daer-in woonen; ende wie-der voor-by gaet, fluytse aen, ende klapt met de hant over haer.

+ Ies. 47,8.