Lutherse Bijbel (1648)

VOOR-REDEN over den Propheet HABACUC. D.M.L.

DEse Habacuc is een Troost-Propheet, die ’t volck sal stercken ende op-houden, dat sy niet en vertwijfelen aen Christi toe-komste, ’t mochte gelijck gaen soo seltsaem als ’t wilde: daerom gebruyckt hy alle konsten ende stucken, die daer toe dienen, op dat het geloof vast blijve in hare herten van den beloofden Christo; ende predikt alsoo:

’t Zy wel waer, dat om harer sonden wille het lant van den Koninck van Babel sal moeten verstoort worden; Doch en sal daerom Christus ende sijn Rijck niet uyt-blijven; maer het sal oock de verstoorder de Koninck van Babel niet veel gelucx daer van hebben, ende oock onder-gaen. Want ’et zy Godts werck ende maniere alsoo: dat Hy helpe als ’t noot doet, ende kome midden in den rechten tijt, ende gelijck sijn Liedt singt: Hy gedenckt der barhertigheyt, wanneer droeffenisse voor handen is: Ende gelijck men seyt: Als de strick op ’t stijfste houdt, so breeckt hy. Gelijck als wy oock moeten de Christenen met Godts Woort op-houden, tot den jongsten dagh toe, of ’t wel schijnt, dat Christus bykants vertoeft, ende en wil niet komen; als Hy oock selfs seyde Matth. 24,37. Dat Hy komen sal, als men ’t op ’t minste gedenckt; wanneer sy bouwen, planten, koopen, verkoopen, eten, drincken, vryen ende houwelicken sullen, etc. op dat doch eenige, indien niet alle, konnen in ’t geloove behouden worden: want hier is noodigh, dat men geloove ende predike, gelijck men wel dagelijcx voor oogen siet. Uyt dit altemael siet men wel, dat dese Habacuc zy geweest voor de Babylonische gevanckenisse, misschien ontrent den tijt van Ieremia; ende oock licht te verstaen is, wat hy wil ende meent.

MAer dat eenige Boecken van den Habacuc verhalen, hy hebbe den Prophete Daniël te Babylon eten gebracht in de gevanckenisse, uyt ’et Ioodsche lant; en heeft geenen gront noch schijn: so en komt het oock niet wel over een met de tijt-rekeninge; want so veel de prophetie Habacucs te kennen geeft, so is hy ouder dan Ieremias, dewelcke beleeft heeft de verstooringe Ierusalems; maer Habacuc propheteert daer van. Maer Daniël was nae Ieremia, ende leefde lange, eer hy in de gevanckenisse wiert geworpen.

Maer Habacuc heeft eenen rechten name tot sijn ampt: want Habacuc heet op duytsch, een omhelser, ofte die yemant omhelst ende in de armen neemt. Hy doet oock alsoo met sijne Prophetie, dat hy sijn volck omhelst ende in de armen neemt, dat is; hy troostse ende houdtse op: gelijck men een arm weenende kint ofte Mensche omhelst, dat ’et swijgen ende te vreden zijn sal; dewijle het, of Godt wil, sal beter worden.