Lutherse Bijbel (1648)

[fol. 102r]

VOOR-REDEN over den Propheet NAHUM. D.M.L.

DE Propheet Nahum propheteert van de verstooringe, dewelcke d’Assyriers tegen ’t volck Israëls ende Iuda oeffenen souden; gelijck dan door Salmanasser ende Sanherib is geschiedt, van wegen hare groote sonden: doch soo verre, dat de overige vromen souden behouden worden, gelijck Ezechia ende sijns-gelijcken wedervaren is. Daerom schijnt ’et, als of hy voor Iesaia geweest ware, of ten minsten ontrent den selven tijt Iesaiae.

DAer-nae verkondigt hy de verstooringe des Koninck-rijcks van Assyrien; insonderheyt der stadt Nineve, dewelcke te vooren in den tijt van Iona seer vroom was; maer daer-nae wederom vol boosheyt wiert, ende de gevangene uyt Israël seer plaegde: dat oock Tobias cap. 14.6, 13. aen hare boosheyt verkondigt een eyndelijck verderf, seggende: Hare boosheyt sal haer een eynde geven. Alsoo troost hy nae sijnen name (want Nahum heet consolator, op duytsch, een trooster) het volck Godts, hoe dat hare vyanden, de Assyriers, sullen wederom verstoort worden.

AEn ’t eynde des eersten cap. luydt hy oock gelijck Ies. 52,7. van de goede Predikanten, die vrede ende heyl verkondigen op de bergen; ende heet Iuda vrolijck vieren. Ende hoe-wel dat selve magh verstaen worden van den tijt Ezechiae nae Sanherib, doe Iuda gereddet wiert, ende voor den Koninck Sanherib over-bleef; so is ’t doch eene gemeyne prophetie oock op Christum, dat in Iuda blijven soude de goede boodschap, ende vrolijcke Godts-dienst door Godts Woort geleert ende bevestigt zijnde: daerom hy met rechte Nahum heet ende is.